Η ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
Ο κόσμος γνωρίζει καλά τόσα χρόνια ότι όταν θέλω να πω ή να γράψω κάτι το γράφω και το υπογράφω, το λέω με τη μούρη μου, με πάθος αλλά όχι με φόβο.
Εξοργίστηκα, βλέποντας την εκπομπή κάποιου πιερότου της τηλεόρασης, ονόματι Λιάγκα, ο οποίος έμεινε στην ιστορία για τα βυζιά που του κόλλησε στη μούρη και τον εξευτέλισε στο δελτίο του Στάρ η «αδιαπέραστη», Τζένη Χειλουδάκη, με τον κατά παραδοχή του, ψυχικά άρρωστο Μαλέλη, πρασινοφρουρό και γελοίο υποκείμενο επαγγελματικά, στο κοντρόλ, τότε. (Όποτε κάνεις κέφι, Μαλέλη, τα ξαναλέμε εκεί στο Κολωνάκι που σύχναζες και κορόιδευες την κοινωνία, σαμποτάροντας τη δουλειά, εργαζόμενων, αχρείε).
Καλεσμένος ένας καραγκιόζης απ’ τα παλιά. Ο σκηνοθέτης Σαρντίνι. Ο πρώην Ιταλός εποχικός πυροσβέστης, τον οποίο είχε φέρει στην Ελλάδα, εταιρεία παραγωγής για να μας διδάξει τηλεόραση.
Κλέπτοντας οπώρες, την δεκαετία από το 1992 έως και το 2000 και κάτι, που τελείωσε επαγγελματικά, ο Στέφανο Σαρντίνι, κονόμησε εκατομμύρια, τα αποθήκευσε σαν αρχιτσιγγούνης που ήταν και λησμόνησε όσους τον ευεργέτησαν. Γιατί αυτό το τσόλι της σκηνοθεσίας, θα ήταν σήμερα (και είναι) ένα τίποτα, χωρίς την μεγαλόκαρδη – και πάντα φίλη- Ρούλα Κορομηλά. Χάριν σε αυτήν, χρωστάει στην Ελλάδα, την επαγγελματική του ύπαρξη.
Πόλεμος στα παρασκήνια
—1992. Η εταιρεία Στέφι, κάνει την παραγωγή του Ciao ANT1 σε στούντιο της οδού Πατησίων, τεράστιο για την εποχή του και με μεγάλο κοστολόγιο. Ένα σόου που κατακτά τις καρδιές του ψυχαγωγικού κοινού, λόγω της παρουσίας της Ρούλας (λεπτομέρειες για εκείνη την επιτυχία, θα αναφέρω άλλη στιγμή, άλλωστε η υπόσχεση που έχω δώσει για ένα βιβλίο- ντοκυμαντέρ για τα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης, μένει ακόμα ανοιχτή). Σκηνοθέτης, κάποιος ασήμαντος, που γυρνά με τρύπιο παντελόνι και τρύπια παπούτσια, στραβωμένα από την πολυφορεσιά, ονόματι Σαρντίνι. Κάποια στιγμή, ο ίδιος ο ΑΝΤ1, αποφασίζει, να απολύσει τον Ιταλό «γύπα». Η Ρούλα- πάντα εύστροφη και επιτυχημένα ενστικτώδης- αντιλαμβάνεται ότι ο Σαρντίνι, έχοντας κλέψει κόνσεπτ και ιδέες από την Ιταλία (άλλωστε το μοναδικό ταλέντο αυτού του τύπου, ήταν η κλοπή ιδεών και το ξεπατίκωμα στην Ελλάδα, την ώρα που Έλληνες σκηνοθέτες, ακολουθούσαν την παλιά σχολή της ΕΡΤ του 1960), λέει ΟΧΙ, γιατί πάντα είχε ένα προσόν το οποίο πλήρωσε: Να μην πουλάει τους συνεργάτες της. Το τι έζησα προσωπικά στο στούντιο, ήταν ένας Άγνωστος Πόλεμος. «Αν τον απολύσετε, φεύγω», είπε η τότε σταρ και ο Κυριακού έμεινε άγαλμα. Και άλλα πολλά. Πάρα πολλά. Θα τα πούμε κάποια στιγμή
Νίκη Ρούλας και επιβολή
Ο ΑΝΤ1, κάνει πίσω και ο πειναλέος, παραμένει. Η Ρούλα τον εμπιστεύεται (ανάθεμα εάν άκουσε ένα γνήσιο «ευχαριστώ» από τον αγνώμονα μακαρονά) και κάποια στιγμή (αισθήματα είναι αυτά τα άτιμα), τον κάνει σύντροφό της. Ανάγκη για σημαντικούς και πλούσιους άνδρες, δεν είχε και το ξέρω καλά. Διάσημη, πλούσια, αεικίνητη, όμορφη, μεγαλόψυχη, στην καρδιά του Λαού αποδεκτή, αλλά πάντα συναισθηματικά επιπόλαιη και ευεπηρέαστη (Ρούλα μου, εδώ θα στα χώσω). Πήγαινε εκεί που την πήγαινε η καρδιά της. Δίχως ιδιοτέλεια. Ποτέ δεν την τάισαν τα πορτοφόλια. Αυτή, ναι. Οι άλλοι όχι. Και αυτό το «σκουπίδι», δεν σεβάστηκε ούτε το σπίτι της, στο οποίο ήταν «σώγαμπρος, οικότροφος, φιλοξενούμενος», δίχως κόστος. Εκμεταλλευτής, σπάγκος, ωφελιμιστής.
Εκείνη τη νύχτα
Μια νύχτα, μια γυναίκα, έτρεξε σαν κυνηγημένη. Μια συνεργάτιδα. Κάτι της είχε κάνει, αυτός. Δεν δόθηκε συνέχεια αλλά η αλήθεια, είναι γνωστή. Στους πολύ κοντινούς φίλους και συνεργάτες. Εάν εξουσιοδοτηθώ, θα την γράψω. Τώρα όχι. Άλλωστε η βλάβη που υπέστη απ’ αυτό το επαγγελματικά γελοίο κατασκεύασμα, η Ρούλα (και η απογοήτευση), ήταν μεγάλη. Αλλά και πάλι, αυτό το κορίτσι με τα μεγάλα προτερήματα και τα συνεχή λάθη με τα οποία έβλαψε τον εαυτό της – και κανέναν άλλον- πιθανόν τον συγχώρεσε.
Για την σοκαριστική τηλεοπτική οφθαλμοπορνεία του πυροσβέστη εις βάρος πασίγνωστης μοντέλας, θα γράψω άλλη στιγμή. Μένω σε αυτά. Τούτο έχω να πω. Όσοι ζηλεύουν και φθονούν ακόμη την Ρούλα Κορομηλά, είναι σκατά ψυχές. Σκατόψυχοι, που λέμε. Ακόμα κι αυτές που έχουν να «ποτίσουν» απολαυστικά το ακαλλώπιστο αιδοίο τους, επί πολλών και αμνημονεύτων ετών, ακόμη κι αυτοί που εξακολουθούν να μην κόβουν τα ελαττώματα του «κιμά» στα οπίσθιά τους.
Μετά τιμής
Σ.Χ
Υ.Γ: Οποιοσδήποτε από τους αναφερόμενους επιθυμεί «τίποτα», είμαι γνωστής επαγγελματικής διεύθυνσης.
ΥΓ2: Δεν επιθυμώ αγιογραφίες, ούτε της Ρούλας. Άλλωστε η κοπέλα έχει αποσυρθεί από την τηλεόραση. Την αλήθεια ήθελα να πω, σε ένα πρόσωπο που αδικείται και σπιλώνεται η τιμή της. Την αλήθεια που είδα κι έζησα.
Απόσπασμα από το αδημοσίευτο βιβλίο “Ο Άγνωστος Πόλεμος της τηλεόρασης”