Ένα επίπεδο πιο πάνω η Ελλάδα! Σε τέλμα η Τουρκία για τα επόμενα 4 χρόνια

Κοινοποίηση:
1

Η Πολεμική Αεροπορία οφείλει να αξιοποιήσει την χρυσή» συγκυρία.

 

Γεγονός είναι ότι η Τουρκική αεροπορία έχει προβλήματα τα τελευταία χρόνια όσον αφορά την επιπλέον προμήθεια πολεμικών αεροσκαφών, καθώς η επιλογή τους να αγοράσουν τα συστήματα S-400 σε βάρος των F-35 έχει προκαλέσει προβλήματα στην τουρκική αεροπορία.

Για ακόμα μία φορά η Τουρκική αεροπορία δημοσίευσε το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 block 30, το οποίο έχει εκκίνηση από το 2017 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με αρκετές δυσκολίες μετά την επιβολή των κυρώσεων της CAATSA από το Αμερικανικό κογκρέσο. Το πρόγραμμα αυτό έχει κριθεί αναγκαίο από την τουρκική αεροπορία με σκοπό την επέκταση της επιχειρησιακής ζωής των μαχητικών αεροσκαφών F-16 block 30 από τις 8.000 ώρες πτήσης μέχρι τις 12.000 ώρες τουλάχιστον. Αυτό γίνεται καθώς η Τουρκική αεροπορία θέλει να διατηρήσει τους μεγάλους αριθμούς F-16 που διαθέτει στο οπλοστάσιο της, ενώ προσπαθεί να προχωρήσει και ανάλογο πρόγραμμα για τα υπόλοιπα αεροσκάφη της.

Συνολικά, η Τουρκική αεροπορία θέλει να διαθέτει 216 F-16 C/D. Τα αεροσκάφη αυτά έχουν υποστεί στο σύνολό τους ένα διαρκές πρόγραμμα εκσυγχρονισμού κατά τα έτη υπηρεσίας τους με αποτέλεσμα να έχουν αναβαθμιστεί σε ένα ικανό επίπεδο. Τα τελευταία αεροσκάφη που παρέλαβε τουρκική αεροπορία ήταν του προγράμματος Peace Onyx 4 τα οποία είναι και τα πιο σύγχρονα και αγοράστηκαν με σκοπό να καλύψουν απώλειες αεροσκαφών κατά τα προηγούμενα έτη. Τα αεροσκάφη αυτά κατασκευάστηκαν από την τουρκική αεροπορική βιομηχανία με το άνοιγμα ξανά της γραμμής παραγωγής των αεροσκαφών F-16.

Μέχρι και το 2019 οι Τούρκοι θεωρούσαν ότι θα αποκτούσαν ένα μεγάλο πλεονέκτημα αγοράζοντας το μαχητικό F-35 από τις ΗΠΑ. Αυτό όμως δεν κατέστη δυνατό μετά την επιλογή  των ρωσικών S-400 με αποτέλεσμα η Τουρκική Αεροπορία να μην έχει πρόσβαση πλέον σε μαχητικό αεροσκάφος γενιάς. Με την κίνηση ματ της Ελλάδας στο να αγοράσει τα μαχητικά Rafale από τη Γαλλία η Τουρκία βρίσκεται σε μία δυσμενή θέση από πλευράς μαχητικών αεροσκαφών καθώς θεωρείται δεδομένο ότι η Ελλάδα θα προμηθευτεί σχετικά σύντομα ή καλύτερα με το τέλος της αρχικής προμήθειας 18 μαχητικών αεροσκαφών Rafale, επιπλέον αεροσκάφη του τύπου, τα οποία θα ανεβάσουν τον αριθμό τους είτε σε 36 είτε σε 40 αεροσκάφη.

Ταυτόχρονα το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 σε επίπεδο Viper το οποίο αφορά συνολικά 83 αεροσκάφη του τύπου θα χτίσει έναν κορμό μαχητικών αεροσκαφών για την πολεμική αεροπορία, ο οποίος θα είναι δυνητικά ανώτερος των αντίστοιχων καλύτερων μαχητικών αεροσκαφών F-16 block 40 και 50 της τουρκικής αεροπορίας. Η πολεμική αεροπορία θα προχωρήσει και στην αναβάθμιση των F-16 block 50 στο αμέσως επόμενο επίπεδο χρησιμοποιώντας τα απαρτία των μαχητικών αεροσκαφών που αναβαθμίζονται στο επίπεδο Viper.

Με βάση τα παραπάνω, η περαιτέρω διαφήμιση από πλευράς Τουρκίας ενός προγράμματος, το οποίο τρέχει ήδη εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια, είναι μία εκκίνηση προπαγάνδας και αναπλήρωσης του ηθικού του τουρκικού λαού, ο οποίος πρέπει να πιστέψει ότι ακόμα η Τουρκία θα έχει το πάνω χέρι σε μία σύγκρουση με την Ελλάδα. Αυτό όμως δεν διορθώνει επί της πραγματικότητας καθόλου την κατάσταση στην οποία θα βρεθεί η Τουρκική αεροπορία απέναντι στην Πολεμική Αεροπορία από το 2023 και έπειτα.

Το Αιγαίο είναι ήδη ένα πολύ δύσκολο πεδίο στο οποίο οι Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα πρέπει να έχουν όχι μόνο αριθμητική υπεροχή αλλά και ποιοτική σε συγκεκριμένους τομείς της αεροπορικής μάχης. Αυτή η υπεροχή δεν κερδίζεται με μία απλή δομική αναβάθμιση των μαχητικών της αεροσκαφών, η οποία το μόνο που θα κάνει είναι η αύξηση της επιχειρησιακής ζωής των μαχητικών αεροσκαφών. Θυμίζουμε ότι το Ιράν είχε προμηθευτεί μαχητικά αεροσκάφη F-14 τα οποία ήταν τόσο καλά που οι Ιρανοί τα έχουν κρατήσει σε υπηρεσία ακόμα και σήμερα, προχωρώντας όμως σε αναβαθμίσεις της δομής τους, ώστε να επεκτείνουν την επιχειρησιακή του ζωή αλλά και των Συστημάτων τους με ιρανικά συστήματα. Ακόμα και σήμερα παραμένουν τα καλύτερα μαχητικά που διαθέτει η ιρανική αεροπορία.

Αν η Τουρκία συνεχίζει την επιλογή της ως προς τους S-400 και δεν προχωρήσει σε κάποια κίνηση κατευνασμού των ΗΠΑ, τότε σύντομα, θα υπάρξει δραματική υστέρηση της Τουρκικής Αεροπορίας απέναντι στην Πολεμική Αεροπορία. Η αεροπορία τους θα είναι μεν ισχυρή και πολυάριθμη, αλλά τουλάχιστον ένα επίπεδο πιο κάτω σε δυνατότητες από τις αεροπορίες του Ισραήλ, της Ελλάδας, της Αιγύπτου, και της Ιταλίας, που είναι και οι μεγαλύτερες στην περιοχή.

Οι τουρκικές ανακοινώσεις για το πρόγραμμα του μελλοντικού μαχητικού TFX, δείχνουν τη διάθεση της Τουρκίας να αναπτύξει δικό της μαχητικό, αλλά αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί στο χρονικό διάστημα που θέλει η Τουρκία καθώς και τεχνολογικά ή επιχειρησιακά το πρόγραμμα θα αντιμετωπίσει τεράστιες δυσκολίες στο να τηρήσει τα χρονοδιαγράμματα λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας και πόρων. Τα σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη έχουν πληθώρα συστημάτων, τα οποία αυτή τη στιγμή είναι δεδομένο ότι η Τουρκική βιομηχανία δεν μπορεί να παράξει τόσο σαν σύνολο τεχνολογικών εφαρμογών, όσο και σε επιμέρους υποσυστήματα, όπως είναι τα διάφορα μικροηλεκτρονικά κυκλώματα, συστήματα ανάλυσης δεδομένων και τα λοιπά.

Θα έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τελικά πως θα «κυλήσει» αυτή η κατάσταση για την τουρκική αεροπορία, την ώρα που η Πολεμική μας Αεροπορία χρειάζεται να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τη διαφορά δυναμικής που δημιουργείται τα επόμενα έτη απέναντι στους Τούρκους!

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ: