Τα περισσότερα ζώα που τρέφονται με ζαχαρούχα φρούτα και νέκταρ φαίνεται να τα «τσούζουν». Αν και πολλά πλάσματα έχουν εξελιχθεί ώστε να αντέχουν το αλκοόλ, άλλα φαίνονται λιγότερο ικανά να διαχειριστούν τις επιπτώσεις του, συμπέραναν επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Έξετερ ύστερα από επεξεργασία σχετικών ερευνητικών εργασιών, αναφέρει ο Guardian. Τα ευρήματά τους δημοσιεύονται στο περιοδικό Trends in Ecology and Evolution.
Η αιθανόλη υπήρχε άφθονη στη Γη πριν από περίπου 100 εκατ. χρόνια, όταν τα ανθοφόρα φυτά άρχισαν να παράγουν ζαχαρούχους καρπούς και νέκταρ που μπορούσαν να ζυμώσουν οι ζυμομύκητες (μαγιά). Η περιεκτικότητα σε αλκοόλ είναι συνήθως χαμηλή, περίπου 1% έως 2% κατ’ όγκο, αλλά σε υπερώριμους καρπούς φοινίκων όπως οι χουρμάδες, η συγκέντρωση μπορεί να φτάσει το 10%.
Σε μια μελέτη, άγριοι χιμπατζήδες στη νοτιοανατολική Γουινέα καταγράφηκαν από κάμερα να απολαμβάνουν τον αλκοολούχο χυμό των φοινίκων raffia. Ενώ οι μαϊμούδες-αράχνες στο νησί Μπάρο Κολοράντο του Παναμά προτιμούν τα φρούτα mombin, που περιέχουν μεταξύ 1% και 2,5% αλκοόλ.
Το αν η κατανάλωση οδηγεί σε μέθη είναι ένα άλλο ερώτημα. Τα ζώα που τρώνε τακτικά τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση τείνουν να μεταβολίζουν γρήγορα το αλκοόλ, γλιτώνοντάς τα από τις χειρότερες επιπτώσεις του. Αλλά ορισμένα πλάσματα συναντούν την αιθανόλη στην τροφή τους λιγότερο συχνά και μπορεί να υποστούν τις συνέπειές της. Βομβυκίλες του κέδρου (πουλιά ενδημικά στη Βόρεια και Κεντρική Αμερική) που πέθαναν από τη σύγκρουση με φράχτες και άλλες κατασκευές, διαπιστώθηκε ότι πετούσαν υπό την επήρεια αλκοόλ, αφού είχαν καταβροχθίσει τους υπερώριμους καρπούς της βραζιλιάνικης πιπεριάς.
«Η μέθη δεν είναι ωφέλιμη σε ένα περιβάλλον όπου παλεύεις για την επιβίωση», δήλωσε η Άννα Μπόουλαντ, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ.
Ίσως οι πιο εντυπωσιακές επιπτώσεις του αλκοόλ παρατηρούνται στα έντομα.
