Καθώς πλησιάζει ο θάνατος, πιστεύεται ότι πολλοί άνθρωποι έχουν μια διαισθητική αίσθηση ή ξέρουν ότι πεθαίνουν, ακόμα κι αν κανείς δεν μιλάει για αυτό. Μπορεί να υπάρχουν και κάποια φυσικά σημάδια του θανάτου που πλησιάζει, όπως ανώμαλη αναπνοή, άρνηση φαγητού και δροσερό δέρμα.
Οι άνθρωποι που έχουν εμπειρίες κοντά στο θάνατο συνήθως αναφέρουν αισθήματα γαλήνης, γαλήνης, ακόμη και αποδοχής σε σχεδόν τις τελευταίες τους στιγμές. Έχουν επίσης περιγραφεί αναδρομές της ζωής τους καθώς και ευφορικές, μυστικιστικές εμπειρίες.
Υπάρχουν τρόποι να αναγνωρίσετε τα σημάδια που δείχνουν ότι κάποιος είναι κοντά στον θάνατο και γιατί είναι εντάξει να μιλάμε για αυτό.
Ο θάνατος είναι μια φυσική διαδικασία. Ακριβώς όπως μια γυναίκα που γεννά γνωρίζει ότι ένα μωρό έρχεται, ένα άτομο που πεθαίνει μπορεί ενστικτωδώς να γνωρίζει ότι ο θάνατος είναι κοντά. Ακόμα κι αν το αγαπημένο σας πρόσωπο δεν συζητά τον θάνατό του, πιθανότατα γνωρίζει ότι έρχεται.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το άτομο μπορεί να προέρχεται από μια κουλτούρα ή μια οικογένεια στην οποία απλά δεν συζητείται ο θάνατος. Επιπλέον, το αγαπημένο σας πρόσωπο μπορεί να αισθανθεί ότι οι άλλοι αισθάνονται άβολα να αναγνωρίζουν τη διαδικασία του θανάτου, ώστε να μην θέλουν να το αναφέρουν.
Ο θάνατος μπορεί τότε να γίνει ο «ελέφαντας στο δωμάτιο»—όλοι ξέρουν ότι είναι εκεί, αλλά κανείς δεν θα το αναγνωρίσει. Οι οικογενειακές συζητήσεις μπορεί να είναι άβολες και επιφανειακές και να μην φτάνουν ποτέ σε οικείο επίπεδο. Σε αυτή την περίπτωση, το σημαντικό έργο της επιδιόρθωσης και της ολοκλήρωσης των σχέσεων μπορεί να μην συμβεί.
Καθώς κάποιος πλησιάζει στο τέλος της ζωής του, συνήθως βιώνει ορισμένες συγκεκριμένες σωματικές και ψυχικές αλλαγές, όπως:
Αυξημένη κόπωση ή υπνηλία
Άρνηση να φάει ή να πιει
Αλλαγές του εντέρου και της ουροδόχου κύστης, όπως δυσκοιλιότητα και/ή ακράτεια ούρων
Διανοητική σύγχυση, μειωμένη εγρήγορση ή παραισθήσεις
Αλλαγές στα ζωτικά σημεία, όπως κυμαινόμενη ή ακανόνιστη αρτηριακή πίεση και καρδιακός ρυθμός
Αναταραχή και ανησυχία
Δύσπνοια ή επιβράδυνση ή μη φυσιολογική αναπνοή
Χέρια, χέρια, πόδια και πόδια που είναι δροσερά στην αφή
Αυξημένος πόνος
Στο τέλος, τα μάτια μπορεί να φαίνονται γυάλινα και το άτομο μπορεί να αναπνέει θορυβώδη, δημιουργώντας έναν ήχο γουργουρητό γνωστό ως “κουδουνίστρα θανάτου”.
Τι θα συμβεί μια εβδομάδα πριν
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας της ζωής σας, μπορεί να είστε μπερδεμένοι, να έχετε αλλοιωμένες αισθήσεις και να βιώσετε αυταπάτες.
Μπορεί να κοιμάστε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μακριά και να έχετε παραισθήσεις όταν είστε ξύπνιοι.
Σε αυτό το σημείο, θα είστε ανήσυχοι και θα διαπιστώσετε ότι είστε άσκοποι στις κινήσεις σας.
Λίγο πριν πεθάνετε, θα μπορούσατε να βιώσετε ένα κύμα ενέργειας όπου σκέφτεστε, φαίνεστε και αισθάνεστε υπέροχα.
Όταν τελειώσει αυτό, θα νιώσετε χειρότερα από ποτέ και θα γίνετε αδιάφοροι, πριν τελικά φύγετε από τη ζωή.
Οι μέρες και οι ώρες πριν από το θάνατο είναι προφανείς, με πολλούς ανθρώπους να πιστεύουν ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο βλέμμα που έρχεται με ένα άτομο που πεθαίνει.
Η ευαισθητοποίηση μπορεί να καθυστερήσει
Ωστόσο, δεν είναι ξεκάθαρο για πόσο καιρό ένα άτομο που πεθαίνει διατηρεί την επίγνωση του τι συμβαίνει γύρω του, αλλά η έρευνα δείχνει ότι κάποιος βαθμός επίγνωσης μπορεί να παραμείνει ακόμη και αφού το άτομο ξεφύγει από τις αισθήσεις του.
Μια μελέτη του 2014 εξέτασε 2.060 ασθενείς από 15 νοσοκομεία στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστρία, στους οποίους είχε χορηγηθεί καρδιοπνευμονική αναπνοή μετά από καρδιακή ανακοπή (η καρδιά σταματά εντελώς). Από αυτούς που επέζησαν, οι 140 ερωτήθηκαν σχετικά με τις παραλίγο θανατηφόρες εμπειρίες τους. Το 39 τοις εκατό ανέφεραν ότι ένιωθαν κάποιου είδους επίγνωση πριν από την επανεκκίνηση της καρδιάς τους, αλλά δεν είχαν ρητή ανάκληση γεγονότων.3
Συχνά, οι άνθρωποι πέφτουν σε κώμα πριν πεθάνουν – μια βαθιά κατάσταση απώλειας των αισθήσεων και μη ανταπόκρισης. Τα άτομα σε κώμα μπορεί να εξακολουθούν να ακούν τους ανθρώπους να μιλάνε ακόμα και όταν δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν.
Εξαιτίας αυτού, το Ίδρυμα Hospice της Αμερικής προτείνει ότι οι φροντιστές, η οικογένεια και οι γιατροί πρέπει να συμπεριφέρονται σαν ο ετοιμοθάνατος να γνωρίζει τι συμβαίνει και να είναι σε θέση να ακούει και να κατανοεί φωνές.
