Η έκθεση ενός ανθρώπου σε καθημερινή βάση στο όζον που βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια της Γης (όχι ψηλά στην ατμόσφαιρα), ιδίως στις πόλεις, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για πρόωρο θάνατο, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη, τη μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρ Άνα Βισέντο-Καμπρέρα του Ινστιτούτου Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής στη Βέρνη της Ελβετίας, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό ΒΜJ(British Medical Journal). Στην έρευνα συμμετείχε η καθηγήτρια Ιατρικής Στατιστικής και Επιδημιολογίας Κλέα Κατσουγιάννη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το επιφανειακό όζον είναι ένα αέριο που υπάρχει συχνά στα αστικά και περιαστικά περιβάλλοντα και το οποίο σχηματίζεται όταν οι αέριοι ρύποι αντιδρούν με το φως του ήλιου. Τα ευρήματα της νέας μελέτης -με βάση δεδομένα από 406 πόλεις σε 20 χώρες- δείχνουν ότι περισσότεροι από 6.000 θάνατοι κάθε χρόνο θα μπορούσαν να αποφεύγονται, αν εφαρμόζονταν αυστηρότερα μέτρα για την ποιότητα του αέρα με βάση τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Τα σημερινά επίπεδα ασφαλείας για το όζον είναι 100 μg/m3 (μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα) σύμφωνα με τον ΠΟΥ, 120 μg/m3 σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, 140 μg/m3 σύμφωνα με τις ΗΠΑ και 160 μg/m3 σύμφωνα με την Κίνα. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι περίπου το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού στις αστικές περιοχές εκτίθεται σε επίπεδα ρύπανσης πάνω από τα όρια του ΠΟΥ.
Η νέα μελέτη εκτιμά ότι μια αύξηση κατά 10 μg/m3 στο επίπεδο του επιφανειακού όζοντος στη διάρκεια μιας μέρας και της προηγούμενης σχετίζεται με μια αύξηση κατά σχεδόν 0,2% του κινδύνου πρόωρου θανάτου. Αυτό «μεταφράζεται» σε 6.262 έξτρα θανάτους (ή 0,2% της συνολικής θνησιμότητας) στις 406 πόλεις της μελέτης.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
