Η πρώτη εντολή δίνεται μόλις τα ραντάρ πιάσουν «άγνωστο ίχνος» να έχει εισέλθει στον ελληνικό εναέριο χώρο.
Αμέσως ο ελεγκτής αεροάμυνας, δίνει την εντολή για ταχεία απογείωση (scrabble). Ο αριθμός των αναχαιτιστικών που απογειώνονται εξαρτάται από τον αριθμό των άγνωστων αεροσκαφών.
Οταν τα ελληνικά αεροσκάφη εντοπίσουν τα τουρκικά, ακολουθεί η αναγνώριση και η προσπάθεια να τα υποχρεώσουν να αλλάξουν πορεία. Οπως λέει πεπειραμένος πιλότος, «προσεγγίζεις σε πολύ κοντινή απόσταση και κουνάς τα φτερά του αεροσκάφους.
Με αυτόν τον τρόπο υποδεικνύεις στον πιλότο να σε ακολουθήσει και τον οδηγείς εκτός του ελληνικού FIR.»
Αν κατά την διαδικασία ο πιλότος του αεροσκάφους αντιδράσει με ελιγμό, η αποστολή εξελίσσεται σε εικονική αερομαχία. Μέσα σε λίγα λεπτά, πραγματοποιούνται σκληροί και δύσκολοι ελιγμοί για να εξασφαλίσουν στον πιλότο τακτικό πλεονέκτημα. Να τον φέρουν δηλαδή σε θέση ασφαλούς εξαπόλυσης των βλημάτων. «Οταν η διαδικασία αναγνώρισης εξελίσσεται σε αερομαχία, δεν υπάρχουν κανόνες, λέει ο ίδιος πιλότος. Τα αεροσκάφη και οι χειριστές φθάνουν στα όριά τους και το μόνο που προσέχεις είναι να έχεις τα χέρια σου μακριά από τους διακόπτες βολής των όπλων».
Τα κρίσιμα δευτερόλεπτα στην αερομαχία είναι, από την στιγμή που ο πιλότος θα εντοπίσει τον στόχο, να αποκτήσει το πλεονέκτημα και να βάλει το τουρκικό αεροσκάφος στο σκοπευτικό. «Ποτέ δεν αφήνεις τον Τούρκο πιλότο να βρεθεί σε θέση βολής»…
Οι πιο επικίνδυνες στιγμές στην εικονική αερομαχία είναι όταν οι πιλότοι βρεθούν «στα ψαλίδια». Ετσι λέγεται στην γλώσσα των πιλότων το στάδιο της αερομαχίας στο οποίο τα μαχητικά διασταυρώνονται σε πολύ μικρές αποστάσεις, ακόμα και στα 10 μέτρα.
