Ήλθε, ΔΕΝ είδε και απήλθε

Ήλθε, ΔΕΝ είδε την τουρκική εισβολή και κατοχή, και απήλθε προσβλητικά όταν η Πρόεδρος της Βουλής μας, που τον προσκάλεσε να μιλήσει, αναφερόταν στην τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο! Αυτό θα μείνει στο τέλος από την ομιλία Ζελένσκι ενώπιον της Βουλής των Aντιπροσώπων του κυπριακού λαού.

Ξέχασε όμως ο κ. Ζελένσκι ότι η λογική, ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο κτίστηκε η καταδίκη της ρωσικής εισβολής, είναι ένα θέμα αρχής. Η παραβίαση του καθορισμένου διεθνούς δικαίου. Αυτή η παραβίαση δεν συνετελέσθη στην Ευρώπη για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ουκρανία. Συνετελέσθη για πρώτη φορά στην Κύπρο το 1974. Και αν κάποιος συγκρίνει αναλογικά τις συνέπειες, τα όσα στην Κύπρο επέφερε η τουρκική εισβολή ως συνέπειες, είναι πρωτοφανή. Η προσφυγοποίηση π.χ. του 40% των Κυπρίων θα σήμαινε σήμερα στην Ουκρανία 16 εκ. ανθρώπους. Το ίδιο ισχύει και για θανάτους, αγνοουμένους και άλλες καταστροφές. Η ουσία, όμως, παραμένει το θέμα αρχής. Η παραβίαση του διεθνούς δικαίου και η διά της βίας κατάργηση διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων με τα συνακόλουθα τραγικά αποτελέσματα της βίας σε όλους του τομείς. Αυτό συνετελέσθη και στην Κύπρο το 1974. Αυτό έχει συμβεί και στο Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία, Συρία, Ιράκ, Αρμενία κ.ο.κ. Βέβαια, να θυμίσω ότι η ουκρανική κυβέρνηση στήριξε και την επιθετικότητα των Αζέρων ενάντια στην Αρμενία και πάλι χάριν της Τουρκίας. Χάριν του αυταρχικού, δικτατορικού και επεκτατικού καθεστώτος Ερντογάν. Ενός καθεστώτος το οποίο δεν εισέβαλε μόνο στην Κύπρο, αλλά και σε Συρία, Ιράκ και αλλού. Άρα, τα θέματα αρχής τα οποία επικαλείται όταν ζητά αλληλεγγύη και βοήθεια για αντιμετώπιση της ρωσικής επίθεσης δεν ισχύουν για την Κύπρο, ούτε για τις περιπτώσεις Συρία, Ιράκ, Αρμενία κ.λπ., γιατί αφορούν τη σύμμαχό του Τουρκία και τον φίλο του Ερντογάν, τον οποίο πολλές φορές ευχαρίστησε και εγκωμίασε.

Και ας μην επικαλείται την τραγωδία στη χώρα του ως αφορμή ότι ξεχάστηκε να καταδικάσει και την τουρκική εισβολή, όπως… ξεχάστηκε η κ. Νούλαντ και αποκάλεσε τον Τατάρ Πρόεδρο και τα κατεχόμενα, απλώς, βορρά, γιατί δεν ισχύει. Σε όλα τα κοινοβούλια όπου μίλησε, θυμήθηκε πτυχές της ιστορίας του κάθε λαού για να συγκινήσει. Μέχρι και τη Φιλική Εταιρεία θυμήθηκε ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων και ελληνικής καταγωγής νεοναζί «κουβάλησε», αλλά ξέχασε ότι στην Ουκρανία απαγορεύτηκε και η ελληνική γλώσσα. Η συνειδητή παράλειψη αναφοράς στην τουρκική εισβολή, δύο φορές, στο ελληνικό και κυπριακό Κοινοβούλιο, καταδεικνύει ότι ο Πρόεδρος της χειμαζόμενης Ουκρανίας δεν αντιμετωπίζει το θέμα εισβολή από θέση αρχής, αλλά με δύο μέτρα και δύο σταθμά, όπως επεσήμανε και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.

Υπήρξε ακόμα ένα ατόπημα, κατά τη γνώμη μου, κατά την προσφώνησή του στην κυπριακή Βουλή. Η απόπειρα ανάμειξης σε εσωτερικά θέματα και την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της Κυπριακής Δημοκρατίας με ύφος περίπου διατακτικό. Αν έδωσε π.χ. ή θα δώσει υπηκοότητα η Κυπριακή Δημοκρατία σε πολίτες άλλων χωρών είναι θέμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το ίδιο και αν θα επιτρέπει την είσοδο πλοίων ή αεροσκαφών στα λιμάνια και τα αεροδρόμια της Κύπρου. Ας μην ξεχνά ότι ανάμεσα στα επιχειρήματα της Ρωσίας προς δικαιολόγηση της επίθεσης ενάντια στην Ουκρανία είναι ακριβώς χειρισμοί της κυβέρνησης του Κιέβου σε θέματα εσωτερικής πολιτικής και άσκησης της εξωτερικής της πολιτικής.

Το χειρότερο ατόπημα του κ. Ζελένσκι ήταν η προσβλητική, για την κυπριακή Βουλή, Κυβέρνηση αλλά και ολόκληρο τον λαό μας, μονομερής διακοπή της σύνδεσης με το Κίεβο την ώρα που ομιλούσε η Πρόεδρος της κυπριακής Βουλής. Και, μάλιστα, όταν η κ. Δημητρίου άρχισε να μιλά τεκμηριωμένα για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Σε σημείο που η Πρόεδρος της Βουλής υποχρεώθηκε να πει «ελπίζω να με ακούτε»!!

Η παράλειψη αναφοράς στην τουρκική εισβολή και η διακοπή της σύνδεσης κατά τη διάρκεια της αντιφώνησης της Προέδρου της Βουλής, καθώς επίσης τα όσα «ξέχασε» η κ. Νούλαντ, η οποία επιπρόσθετα εισηγήθηκε την ενεργειακή συνεργασία Κύπρου (ημικατεχόμενης) με Τουρκία (κατοχική δύναμη) και Ελλάδα, πριν τερματιστεί η κατοχή, ας είναι καμπανάκι αφύπνισης. Αλήθεια, γιατί η κ. Νούλαντ δεν εισηγείται παρόμοια συνεργασία στην Ουκρανία με τη Ρωσία, μόλις τερματιστούν οι εχθροπραξίες και ανεξαρτήτως αν θα έχουν ή όχι αποχωρήσει από τη χώρα τα ρωσικά στρατεύματα;

Κλείνοντας αυτό το κείμενο, να εκφράσω την άποψη ότι ο τρόπος παρουσίας του κ. Ζελένσκι ενώπιον της κυπριακής Βουλής αφαίρεσε σε επιχειρήματα από τη δική του υπόθεση. Γιατί, αν είναι θέμα υποκειμενικής άποψης και προσωπικής προτίμησης σε θέματα αρχής, τότε απλώς θα ενισχύεται η αντίληψη των ισχυρών της Γης, ότι τα δικά τους ζητήματα ασφάλειας, όπως τα αντιλαμβάνονται, η δική τους υποκειμενική αντίληψη για τις διακρατικές σχέσεις, δικαιολογούν τα πάντα.