Την Ίνκα την ξέρω πάρα πολλά χρόνια, αλλά τον τελευταίο καιρό έχουμε χαθεί. “Βλεπόμαστε” – ας πούμε – μέσω Facebook. Ένα πανέμορφο κορίτσι εξωτερικά και εσωτερικά, όπως ακριβώς οι γονείς της. Ο Γιώργος Τσαγγάρης και η Έλενα Ναθαναήλ.

Και ξέρετε πόσο εύκολο είναι, αν είσαι κορίτσι κι’ έχεις μητέρα την Ναθαναήλ, να γίνεις προβληματικό άτομο. Ευτυχώς η ανατροφή της την έχει κάνει μια γυναίκα με μια υγιή δική της προσωπικότητα. Θα τα διαβάσετε όλα στην συνέντευξη που ακολουθεί και θα καταλάβετε.

Ίνκα μου, πως περνάς με την καραντίνα; Είναι μια πολύ δύσκολη και ψυχοφθόρα περίοδος για όλους μας. Το θετικό βέβαια είναι η τεχνολογία της εποχή μας. Μπαίνω και βλέπω φίλους μέσω Skype, μάλιστα κάνουμε και πλάκα του στυλ, «τί ώρα θα βρεθούμε για καφέ», και τέτοια. Έπειτα, ευτυχώς έχω για παρέα τον Καρλίτο τον σκύλο μου, που τον έχω 17μιση χρόνια. Διαβάζω βιβλία, ακούω μουσική, και όπως όλοι μας φαντάζομαι, έχω δει σχεδόν όλο το Netflix (χαχαχα)!

Κι’ από εκτόνωση, που διοχετεύεις την ενέργεια σου; Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω την ενέργεια που είχα μικρή όταν με γνώρισες, οπότε δεν έχω και τόση μεγάλη ανάγκη για εκτόνωση! Παρόλα αυτά, έχω μια κονσόλα Wii και έχω και παιχνίδια αθλητικού περιεχομένου. Και φυσικά το νούμερο 6!

Μιλώντας για Netflix, είδες καμιά ταινία, ή άκουσες καμιά καλή μουσική; Το τελευταίο που είδα και μου άρεσε πολύ ήταν ένα κωμικό ντοκιμαντέρ του Netflix το “Death to 2020”. Τώρα από μουσική έχω ακούσει κάποια ακυκλοφόρητα κομμάτια του φίλου μου του Εισβολέα που είναι για μένα όλη η έννοια της λέξης μουσική. Και για όσους φυσικά με ξέρουν εκτός από το φιλαράκι μου τον Εισβολέα λατρεύω και τον Tus.

Τον πατέρα σου τον βλέπεις; Ναι!! Εννοείται τον βλέπω! Και πάρα πολύ συχνά!! Βέβαια στην κατάσταση που βιώνουμε, μου έχει λείψει να τον αγκαλιάσω και να τον φιλήσω!

Γιατί σε ονόμασαν Ίνκα; Άρεσε πολύ στους γονείς μου το Περού. Με βάφτισαν βέβαια Μαρία- Ίνκα γιατί η εκκλησία δεν το δεχόταν μόνο του, αφού οι Ίνκας ήταν ειδωλολάτρες και μετά καθολικοί. Γι’ αυτό και γιορτάζω 21 Ιουνίου που είναι το θερινό ηλιοστάσιο. Το όνομά μου στα κέτσουα (Ήταν η γλώσσα της Αυτοκρατορίας των Ίνκα) σημαίνει ο γιος του ήλιου γιατί Ίνκα ήταν το όνομα των βασιλιάδων τους. Φυσικά θείες, γιαγιάδες κλπ. μου εύχονται στις 15 Αυγούστου (γέλια)

Φέτος συμπληρώνονται 13 χρόνια από τον θάνατο της Έλενας – της μαμάς σου… και θέλω να μου πεις κατ’ αρχήν, την αποκαλούσες μαμά ή κάπως αλλιώς; Εννοείται μαμά!! Πάντα μαμά!

Σου λείπει καθόλου η μαμά σου, την σκέφτεσαι; Μου λείπει καθημερινά και πάρα πολύ… Δεν υπάρχει μέρα που να μην την έχω σκεφτεί… Στα προβλήματα μου, στις χαρές μου, στις λύπες μου… Είχα διαβάσει κάποια στιγμή κάτι που δεν θυμάμαι ποιος το έγραψε, αλλά έλεγε: «Όσο και να μεγαλώσω, κάθε φορά που βλέπω κάτι καινούργιο ή θεσπέσιο, θέλω να φωνάξω: μαμά έλα να δεις!» Ξέρεις, δεν ήταν μόνο η μητέρα μου… ήταν η καλύτερή μου φίλη, η αδελφή μου..

Θέλω να σε γυρίσω πίσω στον χρόνο, τότε που ήσουν μικρή. Ως παιδάκι τι θυμάσαι πιο έντονα από εκείνη; Όταν μου έλεγε παραμύθια, γιατί πρέπει να σου πω πως μου έλεγε ιστορίες που έφτιαχνε εκείνη στο μυαλό της. Θυμάμαι όταν κοιμόμασταν μαζί μου, που χάιδευε τα μαλλιά όλη νύχτα. Τα Σαββατοκύριακα που βλέπαμε μαζί μίκυ μάους στην τηλεόραση και όταν δεν είχα σχολείο που με έπαιρνε μαζί της στο θέατρο. Βέβαια μετά σταμάτησε το θέατρο για να είναι περισσότερο μαζί μου.

Παίζατε, όπως όλες οι μανάδες και οι κόρες; Ναι! Παίζαμε με τις κούκλες μου, επιτραπέζια, με πήγαινε στην παιδική χαρά… όλα.

Τι σε εντυπωσίαζε περισσότερο; Το πρόσωπο της, τα μαλλιά της, τα μάτια της, ο χαρακτήρας της; Όταν ήμουνα μικρή, της έλεγα «μαμά μου είσαι όμορφη σαν πριγκίπισσα! Μοιάζεις με την χιονάτη!» Όταν μεγάλωσα είχα εντυπωσιαστεί από τον χαρακτήρα της. Πραγματικά τέτοιον άνθρωπο δεν έχω ξαναγνωρίσει. Ποτέ δεν είχε να πει κακό λόγο για κανέναν. Ήταν τόσο καλός άνθρωπος! Με απίστευτο χιούμορ και πάρα πολύ μορφωμένη.

Σου είχε δημιουργήσει πρόβλημα το γεγονός ότι δεν ήσουν σε μία κανονική οικογένεια. Δηλαδή με μαμά μια σταρ που δεν παντρεύτηκε με τον πατέρα σου, που δεν ζούσε συμβατικά κτλ; Η αλήθεια είναι πως όχι! Όταν άρχισα να καταλαβαίνω το ότι ήταν διάσημη, μου είπε «αγάπη μου, δεν κάνω κάτι πιο ιδιαίτερο από μια κυρία που δουλεύει σε ένα γραφείο ή σε ένα μαγαζί. Ένα επάγγελμα είναι κι αυτό». Αφού λοιπόν δεν είχε εκείνη έπαρση, έτσι μεγάλωσα σαν όλα τα παιδιά. Έπειτα, ούτε το ότι δεν είχε παντρευτεί με τον μπαμπά μου δεν με ένοιαξε, γιατί μου είχαν εξηγήσει και οι δύο πόσο πολύ ερωτευμένοι ήταν και πόσο πολύ ήθελαν να κάνουν ένα παιδί. Οπότε μεγάλωσα ως love child, δηλαδή ένα παιδί που δημιουργήθηκε από έρωτα και οι γονείς του δεν παντρεύτηκαν αναγκαστικά επειδή η μαμά έμεινε έγκυος κατά λάθος.

Και μετά, μεγαλώνοντας, ως έφηβη, κάνατε πράγματα μαζί; Πηγαίνατε σινεμά, θέατρο, εκδρομές ή για ψώνια; Ήταν η καλύτερή μας να τα κάνουμε όλα αυτά μαζί!! Ιδιαίτερα εκδρομές και ταξίδια!

Υπήρχαν κάποιες κουβέντες σας ή κάποιες συμβουλές της που τις θυμάσαι ακόμα; Φυσικά! Τα πάντα θυμάμαι! Οι διδαχές των γονιών μου ήταν εξάλλου το βασικό κεφάλαιο που ξεκίνησα τη ζωή μου και πάνω σε αυτό πορεύτηκα. Η μητέρα μου, ήταν διαρκώς με μια συμβουλή! Όπως όλες οι μαμάδες! Της άρεσε πολύ να μου παίρνει σε διαφορετικές εκδόσεις τον «Μικρό πρίγκιπα» του του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ και το ποίημα «Αν» του Ρ. Κίπλινγκ, που και τα δύο είναι από μόνα τους συμβουλές ζωής.

Φαντάζομαι ότι δεν ήταν μια κανονική μαμά – που έκανε δουλειές σπιτιού, μαγειρέματα, πλυντήρια και τέτοια…Νίκο μου δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ κανονική μαμά ήταν! Ξυπνούσε από τις 7 το πρωί για να κάνει δουλειές. Και δεν φαντάζεσαι πόσο απίστευτη μαγείρισσα ήταν!! Λάτρευε την μαγειρική! Μπορεί να έφτιαχνε δύο-τρία διαφορετικά φαγητά την ημέρα και το καλύτερό της ήταν να μαγειρεύει για τους φίλους της.

Οι συμμαθήτριες σου τι σου έλεγαν στο σχολείο για την μαμά σου; Οι συμμαθήτριες μου την θαύμαζαν πολύ και την αγαπούσαν. Πολλοί την είχαν γνωρίσει και προσωπικά γιατί ερχόντουσαν στο σπίτι μου κι αυτό που θυμάμαι είναι ότι επειδή η μαμά μου έπαιζε τις περισσότερες φορές ρόλους δραματικούς ή κακιάς, μου έλεγαν πόσο πλάκα και χιούμορ είχε στην ζωή της που δεν το φαντάζονταν. Αυτό που θυμάμαι επίσης και είχε πολύ πλάκα, ήταν όταν ερχόταν η μαμά στο σχολείο. Δεν φαντάζεσαι τι γινόταν. Άδειαζαν οι τάξεις από τα αγόρια για να πάνε να την κρυφοκοιτάξουν από το παράθυρο στο γραφείο των καθηγητών! (γέλια)

Ποια ταινία της αγαπούσες περισσότερο; Η αγαπημένη μου είναι το «Ραντεβού με μια άγνωστη» του Βασίλη Γεωργιάδη με τον Γιάννη Βόγλη και τον Δημήτρη Μυράτ.

Εκείνη είχε κάποια που της άρεσε πιο πολύ από άλλες; Όχι, νομίζω πως όλες τις αγαπούσε εξίσου το ίδιο

Είχε κολλητούς φίλους από το χώρο των ηθοποιών; Ναι είχε ανθρώπους που αγαπούσε πάρα πολύ, αλλά ο κολλητός της από τον χώρο για άπειρα χρόνια ήταν ο Λάκης Κομνηνός. Κάθε μέρα μιλούσαν στο τηλέφωνο. Είχε πολύ αγάπη ο ένας για τον άλλον! Γενικά η οικογένεια Κομνηνού είναι η δεύτερη μου οικογένεια. Ήταν και είναι πάντα δίπλα μου.

Θυμάσαι ποιος ήταν ο πρώτος διάσημος που γνώρισες μέσω της μαμάς σου; Ήταν ο Κώστας Βουτσάς που τον γνώρισα μέσα από την κοιλιά της μαμάς μου, αφού στην ταινία «Ο αισιόδοξος» ήταν 4 μηνών έγκυος!! (γέλια) Αλλά νομίζω και μετά ό Βουτσάς ήταν, ελπίζοντας να μην κάνω λάθος γιατί ήμουν πάρα πολύ μικρή.

Σε είχε πάρει ποτέ μαζί της σε γυρίσματα ταινίας ή τηλεοπτικής σειράς; Αμέτρητες φορές!!! Ήταν κιόλας η χαρά μου όταν ήμουν παιδάκι και δεν είχα σχολείο, να πηγαίνω μαζί της!

Σου είχε κάνει κάποιο δώρο που το έχεις ακόμα; Όλα τα δώρα της τα έχω ακόμα! Ένα από αυτά είναι ένα δαχτυλίδι που της είχε πάρει δώρο η γιαγιά μου η Μαρία (η μαμά του μπαμπά μου) όταν γεννήθηκα, το οποίο δεν βγάζω ποτέ. Μου το χάρισε όταν ήμουν 22 ετών.

Όταν αποφάσισε να αποτραβηχτεί και να ζήσει στο κτήμα της στην Εύβοια, εσύ πόσο ετών ήσουν και τι έκανες; Ήμουν γύρω στα 19. Θυμάμαι είχα πάει πρώτη φορά να μείνω μόνη μου. Τότε δούλευα ως βοηθός παραγωγής στο σόου της κας Κορομηλά «Μπράβο Ρούλα».

Εκείνη την περίοδο, ήταν η μοναδική φορά που την είχα γνωρίσει ένα βράδυ σε μια παρέα και μιλούσε για την ζωή της εκτός Αθηνών ενθουσιασμένη. Τι ήταν αυτό το κτήμα; Ήταν το όνειρο της ζωής της να αποκτήσει ένα κτήμα. Είναι ένας μικρός παράδεισος 40 στρεμμάτων. Είχε τα λουλούδια της, τις υπέροχες τριανταφυλλιές της και φύτευε τα πάντα από λαχανικά. Είχε κότες, κουνέλια και δύο άλογα που τα είχε «σώσει» από τον ιππόδρομο γιατί θα τα θανάτωναν. Είχε ελιές, αχλαδιές, και κάποια στιγμή έβγαζε και δικό της κρασί από τα αμπέλια της.

Υπάρχει ακόμα; Ναι, βεβαίως υπάρχει ακόμα!! Βέβαια όχι με τόσα ζωάκια και χωρίς τα αμπέλια.

Πιστεύεις πως κληρονόμησες κάτι από τον χαρακτήρα ή το ανήσυχο πνεύμα της; Οι περισσότεροι φίλοι της την έλεγαν «αντράκι», γιατί ήταν πολύ ντόμπρα γυναίκα. Έλεγε πάντα την αλήθεια όσο σκληρή κι αν ήταν, μισούσε το ψέμα και δεν μπορούσε να κρατήσει καμία κακία. Και πρέπει να σου πω πως τα έχω «κληρονομήσει» όλα αυτά…

Όταν χώρισαν με τον πατέρα σου, εσύ πόσο ήσουν; Πρέπει να ήμουν ενός έτους.

Μεγαλώνοντας θυμάσαι αν σου είχε στοιχήσει; Καθόλου. Γιατί οι γονείς μου παρέμειναν πολύ καλοί φίλοι και δεν χώρισαν τσακωμένοι. Στην αρχή μάλιστα ο μπαμπάς μου νοίκιασε σπίτι ακριβώς απέναντί μας. Πάντα είχαν άριστες σχέσεις και πάντα βρισκόμασταν όλοι μαζί τις γιορτές ή για φαγητό.

Μετά από 10 χρόνια απουσίας και ένα χρόνο πριν πεθάνει – το 2007 – έκανε μια τηλεοπτική εμφάνιση στην σειρά “Γοργόνες”. Μήπως ξέρεις για ποιο λόγο το έκανε; Ναι, ξέρω! Για μένα!! Όταν της είχαν κάνει την πρόταση από το Mega το είχαμε συζητήσει. Από ότι θυμάμαι, είχε καιρό να παίξει. Κι επειδή μου άρεσε στις κωμωδίες και είχα να την δω πάρα πολύ καιρό σε μια κωμωδία, της είπα πόσο θα ήθελα να πάει και δεν μου χάλασε χατίρι…

Και τελειώνοντας, αν θα μπορούσες σήμερα να της έλεγες κάτι, τι θα ήταν αυτό; Θα την ευχαριστούσα που άκουγε αδιαμαρτύρητα όλες μου τις χαζομάρες, τα παιδιαρίσματα, που πάντα με υποστήριζε έτοιμη να βγάλει το σπαθί της και να αντιμετωπίσει κάθε κακό που θα ερχόταν στο δρόμο μου. Θα την ευχαριστούσα για τους αμέτρητους τρόπους που μου πρόσφερε την δύναμη, την σοφία και την αγάπη της… τον μοναδικό τρόπο που ήξερε να ξορκίζει κάθε τι που με φόβιζε. Θα της έλεγα πόσο πολύ την αγαπάω και πόσο μου λείπει, ότι από όλες τις μαμάδες του κόσμου ήταν θεσπέσιο που ήταν η δική μου. Θα της έλεγα πως αν υπάρχει επόμενη ζωή και ξαναγεννηθώ, πάλι εκείνη θα ήθελα για μαμά μου… Ξέρεις, ήταν πάντα απολύτως στοργική, υπομονετική γεμάτη πάντα από κατανόηση. Αυτό το συναίσθημα της φροντίδας και της αγάπης της έχει μείνει μέσα μου για πάντα.

Η Έλενα με την νεογέννητη Ίνκα και τον Γιώργο Τσαγκάρη

Μαμά και κόρη ποζάρουν στον φακό του Ντίνου Διαμαντόπουλου

Ο Γιώργος Τσαγκάρης και η Έλενα ερωτευμένοι στην Χαλκιδική (1971)

πηγή: .nikosonline.gr