Έμεινε στην ιστορία ως σεξουαλικά αχόρταγος, διαβολικός και παραπλανητικός μοναχός αλλά και εραστής της Αλεξάνδρας, της τελευταίας Τσαρίνας της Μόσχας.
Αλκοολικός, σεξομανής, πανούργος, επικίνδυνος, τρομακτικός, πολλά από τα επίθετα που ακολουθούν τον Ρασπούτιν. Ένα νέο βιβλίο βγαίνει με αποκαλυπτικές πληροφορίες για τον βίο και την πολιτεία του μοναχού Γκριγκόρι Ρασπούτιν.
Ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του «η μινιατούρα του Χριστού» και θεωρούνταν «άγιος» από την τσαρική οικογένεια της Ρωσίας. Παρ’ όλα αυτά ο Γκριγκόρι Ρασπούτιν ήταν κάθε άλλο παρά άγιος.
Γεννημένος το 1869, γιος χωρικού, μεγάλωσε σε ένα χωριό της Σιβηρίας που ονομαζόταν Ποκροβσκογιέ. Σύμφωνα με μύθους της περιοχής ο νεαρός Ρασπούτιν, είχε μαγικές ιδιότητες. Οι αγελάδες της οικογένειας του παρήγαγαν περισσότερο γάλα από αυτές των άλλων χωρικών, αλλά και κάθε φορά που κάποιος έχανε ένα ζώο, ο Ρασπούτιν με “προφητεία” το έβρισκε.
Μπήκε νωρίς στην μοναστική ζωή, αλλά γύρω στα 20 του, αποφάσισε ότι με το να κάνει έρωτα με γυναίκες ερχόταν πιο κοντά στη Θεία Φώτιση.
Σύμφωνα με το νέο βιβλίο «Rasputin: A Short Life» της συγγραφέως Frances Welch, που δημοσιεύεται μετά από πολλά χρόνια ερευνών και συλλογής μαρτυριών για τον Ρώσο μοναχό, ο Ρασπούτιν ήταν στην ουσία ένας σεξομανής αλκοολικός που εκμεταλλευόταν τις γυναίκες.
Όργια με δύο αδερφές, 15 και 20 ετών αντίστοιχα, βρήκε από μαρτυρίες η συγγραφέας καθώς και διάφορες άλλες συγκλονιστικές ικανότητες όπως το να προλαμβάνει ατυχήματα, μαντεύοντας τα.
Αποσπάσματα από το βιβλίο αποκαλύπτουν γιατί ήταν τόσο εύκολο τελικά να πεθάνει:
«Στις 16 Δεκεμβρίου του 1916, αστυνομικοί είδαν τον Ρασπούτιν να παραπατά μεθυσμένος στον δρόμο για το σπίτι του, καθώς βρισκόταν εκεί για την φύλαξη του, κατ’ εντολή της Τσαρικής οικογένειας το σπίτι του. Ο Ρασπούτιν ξάπλωσε για λίγο και μετά πήγε στο μπάνιο όπου πλενόταν σε όλο το σώμα και ειδικά στα γεννητικά του όργανα από μια από τις γυναίκες ακόλουθους του όπως συνήθιζε. Μετά το μπάνιο η γυναίκα τον ράπιζε με ξυλόβεργες για να βελτιώσει την κυκλοφορία του δέρματος του. Έπειτα αποφάσισε να επισκεφτεί στην κοντινότερη εκκλησία, για να κηρύξει ενάντια στο Σατανά. Το αγαπημένο του ρητό βέβαια ήταν πάντα “Δεν υπάρχει μετάνοια αν δεν υπάρχει αμαρτία”. Μετά από περίπου 12 μπουκάλια κρασιού ποικιλίας «Madeira» ο μοναχός δέχεται την επίσκεψη μιας ζουμερής ξανθιάς που λέγεται «αδερφή Μαρί». Η ανηψιά του ‘Αννα παρούσα στην επίσκεψη είπε ότι ο μοναχός είχε μια «ένταση» την οποία τον βοήθησε η γυναίκα να… αποσυμφορήσει. Λίγο αργότερα μέλος της ευρύτερης πριγκιπικής οικογένειας τον καλεί στο παλάτι για μεταμεσονύκτια συνάντηση. Και εκεί θα βρει τον τραγικό του θάνατο.»
Σύμφωνα με την συγγραφέα, η έρευνα της και η εύρεση διαφόρων ημερολογίων που δεν έχουν δημοσιευτεί ποτέ, αποκαλύπτουν οτι ο μοναχός είχε τόσο μεγάλη εμμονή με το σεξ που λογικό ήταν η παγίδα του θανάτου του να είχε σαν θέλγητρο το ίδιο το σεξ.
Όπως ο ίδιος έλεγε στις γυναίκες με τις οποίες κοιμόταν «δεν σας διακορεύω, σαν εξαγνίζω». Σύμφωνα με το βιβλίο ο μοναχός είχε ένα μοναδικό ταλέντο, μπορούσε να διαστέλλει τις κόρες των ματιών του κατά βούληση, κάτι που προσέθετε στην εντυπωσιακή του εμφάνιση που απλά τρέλαινε τις γυναίκες. Επίσης, ο μοναχός ήταν γνωστός για την.. οσμή του και για τις αποκρουστικές του συνήθειες υγιεινής. Περηφανευόταν ότι δεν πλενόταν για έξι μήνες και πολλοί περιγράφουν ότι είχε απαίσια αναπνοή και μαυρισμένα δόντια.
Παρ’ όλα αυτά, οι σεξουαλικές του… ακόλουθοι δεν αποθαρρύνονταν, συνέχιζαν να τον κυνηγούν για να πάρουν λίγο από την… θεία φώτιση του και μάλιστα θεωρούνταν τυχερές αν τους έδινε και ένα ψευδώνυμο (τα οποία ήταν άκρως χυδαία και σεξουαλικά).
Ακόμα και η σύζυγος του Πρασκόβια, τρία χρόνια μεγαλύτερη του, ανεχόταν τις ερωμένες του, λέγοντας ότι έχει «αρκετές δυνάμεις για όλες». Με τις ώρες περίμεναν οι γυναίκες έξω από το σπίτι του σύμφωνα με καταγεγραμμένες ερμηνείες που αναφέρονται στο βιβλίο. Ξετρελαμένη μαζί του και η Τσαρίνα Αλεξάνδρα, που δεν δεχόταν καμία κακή κουβέντα για τον εκλεκτό της «άγιο».
Πολλοί όμως ήταν αυτοί που τον ήθελαν νεκρό και εν τέλει, δηλητηριάστηκε στο παλάτι, καθώς πήγαινε να συναντήσει μια πριγκίπισα Ιρίνα, μέλος της βασιλικής αυλής που η οικογένεια της είχε χάσει πλεονεκτήματα και θέσεις εξαιτίας του μοναχού. Περιμένοντας την πριγκίπησα με τον άνδρα της και φίλους του, ο μοναχός ήπιε αμέτρητες ποσότητες δηλητηριασμένου κρασιού αλλά δεν έδειχνε συμπτώματα. Έτσι αναγκάστηκαν να τον πυροβολήσουν. Μια μέρα μετά ο μοναχός ήταν τραυματισμένος αλλά ζωντανός και έτσι τον πολτοποίησαν σχεδόν στο ξύλο, ώσπου και πέθανε.
Τον Δεκέμβριο του 1916, μια ομάδα ευγενών, στην οποία συμμετείχε ο πρίγκιπας Φέλιξ Γιουσούποφ (σύζυγος της ανιψιάς του τσάρου), αποφάσισε να αναλάβει δράση, καθώς οι ακολασίες του Ρασπούτιν υπονόμευαν ξεκάθαρα τον μέλλον της μοναρχίας και… το δικό τους. Tου υποσχέθηκαν μενού που περιλάμβανε γυναίκες (έριξαν για δόλωμα τη σύζυγο του Γιουσούποφ) και αλκοόλ και τον κάλεσαν στο σπίτι, προσφέροντάς του δηλητηριασμένο κρασί και γλυκό. Σύμφωνα με τον μύθο, κανένα φαρμάκι δεν ήταν ικανό να λυγίσει το δίμετρο κορμί του κι έτσι αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην οριστική λύση: τον πυροβόλησαν και τον ξεφορτώθηκαν στα παγωμένα νερά του Νέβα. Μια μέρα σαν την σημερινή, πριν από 102 χρόνια, γράφτηκε με μερικές σφαίρες ο επίλογος σε έναν κολοσσιαίο ρωσικό μύθο.
Ο Ρασπούτιν κηδεύτηκε στις 2 Ιανουαρίου σε ένα μικρό χαριτωμένο εκκλησάκι στο Tsarskoye Selo, είκοσι τέσσερα χιλιόμετρα νότια του κέντρου της Αγίας Πετρούπολης. Πλάι στο φέρετρο ήταν η βασιλική οικογένεια, αλλά όχι η δική του. Η σύζυγος, η ερωμένη και τα παιδιά του δεν προσκλήθηκαν, τους ζητήθηκε να πενθήσουν χωριστά. Ωστόσο, ούτε αυτή ήταν η τελευταία πράξη του δράματος.
Οι μπολσεβίκοι, μετά την παραίτηση του τσάρου Νικόλαου από τον θρόνο τον Μάρτιο του 1917, αντιλήφθηκαν πως ο θαυμασμός στο πρόσωπό του δεν έλεγε να κοπάσει και πως ο τάφος του μετατρεπόταν σε ιερό σημείο για τους υποστηρικτές του παλαιού καθεστώτος. Έκαψαν, λοιπόν, ό,τι είχε απομείνει από το κορμί του, βάζοντας οριστικό τέλος στη λατρεία των λειψάνων του. Όσο για εκείνους που υποστηρίζουν ότι το θρυλικό του πέος είχε αποκοπεί από το κορμί του για να διατηρηθεί με τον δέοντα σεβασμό σε κάποιο ευρωπαϊκό σαλόνι, ο δρ. Ντμίτρι Κοσορότοφ, χειρουργός που έκανε την αυτοψία, υπέγραψε πως βρήκε τα γεννητικά του όργανα άθικτα.
Έγινε και τραγούδι
Το Rasputin είναι ένα τραγούδι του γερμανικού ποπ – ντίσκο συγκροτήματος Boney M, το οποίο συμπεριλήφθηκε στον δεύτερο δίσκο τους Nightflight to Venus, το 1978. Το κομμάτι κυκλοφόρησε και ως single. Οι στίχοι του έχουν επίκεντρο τον Ρασπούτιν, έναν σύμβουλο του Τσάρου Νικόλαου Β’, αλλά και της οικογένειάς του στις αρχές του 20ου αιώνα. Το κομμάτι είναι βασισμένο στο τουρκικό κομμάτι Kâtibim. Μεταξύ άλλων διασκευών, γνωστή θεωρείται μία του folk rock συγκροτήματος Turisas, το 2007.
