Όταν το κοριτσάκι μεγάλωσε, οι δυο τους κάθονταν στον καναπέ τις Κυριακές για να δούνε το παιδικό πρόγραμμα μαζί.
Οτιδήποτε και να έκαναν, εάν βρίσκονταν στο αυτοκίνητο ή έπαιζαν, ήταν πάντα μαζί.
Το αχώριστο δίδυμο, πήγαινε ακόμη και στο σχολείο μαζί.
«Είναι οι καλύτεροι φίλοι που υπάρχουν!»
Τα χρόνια περνούσαν και ο σκύλος έδειχνε τα πρώτα σημάδια γήρανσης.
Αλλά δέχονταν να ντυθεί πριγκίπισσα, μόνο και μόνο για να μη χαλάσει το χατίρι της καλύτερής του φίλης.
Μετά από 10 χρόνια, ο σκύλος απέκτησε κάποιους καλοήθεις όγκους.
Και καθώς ο σκύλος προσπαθούσε να ανακάμψει, η φίλη του δεν έφευγε ποτέ από κοντά του.
Αυτό θα πει πραγματική φιλία!
