Τα πολιτικά πάθη πριν από χρόνια ήταν πολύ πιο έντονα σε σχέση µε όσα βλέπουµε να συµβαίνουν στις µέρες µας. Στις 5 Μαρτίου 1933 πραγµατοποιήθηκαν εθνικές εκλογές που επεφύλασσαν βαριά ήττα στο βενιζελικό στρατόπεδο. Αν και ο Εθνικός Συνασπισµός (των Βενιζέλου, Μυλωνά, Καφαντάρη και Παπαναστασίου) έλαβε 46,32% και η Ηνωµένη Αντιπολίτευσις (των Τσαλδάρη, Κονδύλη και Μεταξά) 46,19%, βάσει του εκλογικού νόµου απέσπασε µόλις 110 έδρες, έναντι 136 του κυριότερου αντιπάλου του και δύο του ΚΚΕ. Εκείνη την εποχή το Κοινοβούλιο είχε µόνο 248 έδρες. Την εποµένη των εκλογών εκδηλώθηκε στρατιωτικό κίνηµα µε πρωταγωνιστή τον Νικόλαο Πλαστήρα, που είχε σκοπό να εµποδίσει το Λαϊκό Κόµµα (που ήταν ο βασικός πυλώνας της Ηνωµένης Αντιπολίτευσης, έχοντας εκλέξει 118 βουλευτές) να σχηµατίσει κυβέρνηση. Το πραξικόπηµα, που, όπως φαίνεται, ο 69χρονος Ελευθέριος Βενιζέλος δεν έκανε τίποτα για να το αποτρέψει, απέτυχε, µε αποτέλεσµα να υποστεί άλλο ένα σοβαρό πλήγµα η βενιζελική παράταξη. Πρωθυπουργός ορκίστηκε ο δεξιός Παναγής Τσαλδάρης.

Οι συζητήσεις στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, επί της οδού Σταδίου, προκαλούσαν εντάσεις, ωστόσο τη ∆ευτέρα 4 Ιουνίου 1934 ο έλεγχος ξέφυγε. Στο βήµα βρισκόταν ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, αρχηγός του αντιπολιτευόµενου Αγροτικού Εργατικού Κόµµατος (που αποτελούσε τµήµα του βενιζελικού Εθνικού Συνασπισµού), που κατηγορούσε ευθέως τον υπουργό Στρατιωτικών Γεώργιο Κονδύλη ότι ήταν υπαίτιος για την αποτυχία συνεννόησης µεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για την αλλαγή του εκλογικού νόµου. Το µέλος της κυβέρνησης διέκοπτε συνεχώς τον οµιλούντα ζητώντας εξηγήσεις για όσα του καταµαρτυρούσε. «Μα, καθίστε επιτέλους, δεν µπορώ να δέχοµαι ερωταποκρίσεις» του είπε εκνευρισµένος ο Παπαναστασίου. «Οφείλετε να απαντήσετε» φώναξε εκτός εαυτού ο Κονδύλης. «∆εν δέχοµαι διακοπές, κύριε υπουργέ» ήταν η απάντηση που έλαβε. Ο πολιτικός προϊστάµενος των Ενόπλων ∆υνάµεων έχασε την ψυχραιµία του και δείχνοντας τον οµιλητή µε το δάχτυλο του είπε: «Τότε είσθε συκοφάντης». Ο Παπαναστασίου ανταπέδωσε άµεσα: «Είσαι ανάξιος να είπης σε εµένα αυτό. Συ είσαι συκοφάντης. Είσαι ανάξιος να κάθεσαι εις αυτά τα εδώλια»!

Από εκείνη τη στιγµή η κατάσταση ετέθη εκτός ελέγχου, καθώς ο φίλος του υπουργού και βουλευτής Καρδίτσας ∆ηµοσθένης Αναγνωστόπουλος σηκώθηκε ξαφνικά όρθιος, άρπαξε ένα κάθισµα και το εκσφενδόνισε προς το µέρος του Παπαναστασίου, τον οποίο πέτυχε στον δεξιό ώµο. Χωρίς δεύτερη σκέψη εκείνος επιχείρησε να ανταποδώσει το χτύπηµα. Αρπαξε το ίδιο κάθισµα και το πέταξε προς το µέρος του Αναγνωστόπουλου, χωρίς όµως να τον πετύχει. Η συµπλοκή γενικεύτηκε. Μάταια ο πρόεδρος της Βουλής χτυπούσε το καµπανάκι που είχε δίπλα του προσπαθώντας να επιβάλει την τάξη. ∆ιέκοψε τη συνεδρίαση και αποχώρησε από την αίθουσα. Το αποτέλεσµα του επεισοδίου ήταν να υποστεί εξάρθρωση ώµου ο Παπαναστασίου και να νοσηλευτεί για µερικές µέρες στο νοσοκοµείο. Την επόµενη µέρα το απόγευµα οι επικεφαλής της αντιπολίτευσης επέλεξαν να απέχουν από τις εργασίες του Κοινοβουλίου, κατηγορώντας την κυβέρνηση για επιχείρηση κατάλυσης της ελευθερίας του λόγου και καταπάτηση των θεσµών. Η συνεδρίαση ξεκίνησε µε την ανάγνωση επιστολής του Αναγνωστόπουλου που είχε ρίξει και το κάθισµα. Σύµφωνα µε τα πρακτικά της εποχής που αναζητήσαµε και βρήκαµε, στο κείµενό του ανέφερε τα εξής: «Λαµβάνω την τιµήν να ζητήσω συγγνώµην από την Βουλήν διά το χθεσινό επεισόδιον. Αναγνωρίζω ότι παρεφέρθην, αλλ’ η αγανάκτησις η οποία µε ώθησεν εις την βιαίαν εκείνην πράξην δεν υπήρξε αδικαιολόγητος. Ο κ. βουλευτής Ροδόπης (σ.σ.: εννοεί τον Παπαναστασίου) ύβρισε τον αρχηγόν του κόµµατος εις ο ανήκω, έναν άνδρα του οποίου η ζωή υπήρξε µία αδιάλειπτος σειρά πατριωτικών αγώνων και ο οποίος σήµερον είναι υπουργός των Στρατιωτικών και Αρχηγός Κόµµατος, δι’ ύβρεων αι οποίαι ηκούσθησαν εν τη αιθούση της Βουλής. Εν πάση περιπτώσει θεωρώ καθήκον µου να εκφράσω υµίν, σεβαστέ µοι, κ. πρόεδρε, την λύπην µου διά το µέρος του επεισοδίου το οποίο βαρύνει εµέ»

Τον λόγο πήρε αµέσως µετά ο πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης, που επεσήµανε πως «έλαβον χώραν λίαν έκτροπα και λυπηρά γεγονότα και αναφέρω ιδιαιτέρως ότι εξεσφενδονίσθη κατά βουλευτού αγορεύοντος εκ του ιερού τούτου βήµατος κάθισµα καθ’ ην ώραν ηγόρευεν. Τούτο, βεβαίως, επέφερεν αναστάτωσιν εις την Βουλήν και πρέπει να είπω ότι ολόκληρος η Βουλή, ανεξαρτήτως διακρίσεως πολιτικών µερίδων, ηγανάκτησε διά το συµβάν αυτό». Από την πλευρά του, ο υπουργός Στρατιωτικών Γεώργιος Κονδύλης, όπως διαβάζουµε τόνισε, µεταξύ άλλων, τα εξής: «Γνωρίζετε την συµπεριφοράν µου εντός της αιθούσης ταύτης αφ’ ης στιγµής εγκατέλιπον τον στρατόν και εισήλθον εις την πολιτικήν. Αλλά, κύριοι βουλευταί, και αυτή η νοµική επιστήµη, η οποία εβασίσθη επί της ανατοµίας των ανθρωπίνων αισθηµάτων και αυτή παρεδέχθη ότι υπάρχει στιγµή συγχύσεως εις τους ανθρώπους, που δεν επιτρέπεται ο καταλογισµός της πράξεως. Και µία τοιαύτη στιγµή και εις εµέ και εις τον αξιότιµον εκ Καρδίτσης βουλευτήν, ήτο η στιγµή κατά την οποίαν όλως αναιτίως ο αρχηγός του αγροτικού και εργατικού κόµµατος επετέθη εναντίον µου από του βήµατος τούτου».

Στις 13 Μαρτίου 1963 στην Ολομέλεια της Βουλής συζητήθηκε το νοµοσχέδιο περί της επιβολής µέτρων ασφαλείας που ήταν έτοιµη να λάβει η πανίσχυρη κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραµανλή, η οποία τότε διέθετε 176 έδρες. Το κλίµα ήταν τεταµένο, καθώς είχε συλληφθεί ο διευθυντής της εφηµερίδας «Αυγή» Πότης Παρασκευόπουλος, επειδή είχε δηµοσιεύσει απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Στο βήµα βρισκόταν ο εισηγητής του κυβερνώντος κόµµατος Κωνσταντίνος Κόλλιας, που κατηγορούσε ευθέως τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Ενιαίας ∆ηµοκρατικής Αριστεράς (Ε∆Α) Ηλία Ηλιού ότι δεν συµπεριφερόταν µε δηµοκρατικό τρόπο. Ο Ηλίας Ηλιού αντέδρασε και χαρακτήρισε τον οµιλητή «φασίστα». Στον διάλογο παρενέβη ο 48χρονος ακροδεξιός βουλευτής Κιλκίς της ΕΡΕ Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, πρώην στρατιωτικός ο οποίος είχε κατηγορηθεί ευθέως για συνεργασία µε τους Γερµανούς κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Στρεφόµενος προς τα έδρανα της Ε∆Α, κραύγασε: «Θα ταφείτε, Βούλγαροι προδότες». Οι αριστεροί βουλευτές τον αντιµετώπισαν µε ανάλογο τρόπο. Του φώναξαν «Χάιλ, Χίτλερ», «µιλάει και ο αξιωµατικός των ναζιστικών SS» και άλλα παρόµοια. Μάλιστα, ο βουλευτής της Ε∆Α Αντώνης Μπριλλάκης αναρωτήθηκε απευθυνόµενος προς το προεδρείο της Βουλής: «Μα πώς αφήνετε να οµιλεί ο Παπαδόπουλος, που φορούσε γερµανική στολή στην Κατοχή;». «Μπριλλάκη, θα σου σπάσω το κεφάλι» αντέτεινε ο Παπαδόπουλος.

«Ελα, αν είσαι άνδρας…» ήταν η απάντηση που έλαβε, και οι δύο άνδρες ήταν έτοιµοι να πιαστούν στα χέρια. Ο Παπαδόπουλος χειροδίκησε εναντίον του Μπριλλάκη και τον έριξε στο έδαφος. Εκείνος, όµως, σηκώθηκε αµέσως και άρχισαν να ανταλλάσσουν γροθιές. Ο προεδρεύων της συνεδρίασης Αθανάσιος Μίχας µάταια χτυπούσε το κουδούνι προκειµένου να συνετίσει τους θερµόαιµους εκπροσώπους του έθνους. ∆ιέκοψε τη συνεδρίαση και κάλεσε τη φρουρά της Χωροφυλακής να επέµβει. Μέχρι να συµβεί αυτό ο συνεργαζόµενος µε την Ε∆Α βουλευτής Πειραιά Γρηγόρης Λαµπράκης, αθλητικός και ταχύς τύπος, πήδηξε πάνω από τα έδρανα που τον χώριζαν από το σηµείο των επεισοδίων, πλησίασε τον Παπαδόπουλο και του έριξε µια γερή γροθιά. Ωστόσο, περισσότεροι από 10 βουλευτές της ΕΡΕ τον περικύκλωσαν. Με δυσκολία οι χωροφύλακες κατόρθωσαν να χωρίσουν τους συµπλεκόµενους. Στις µέρες µας οι επίµαχες φράσεις και οι βωµολοχίες δεν υπάρχουν στα πρακτικά, καθώς διεγράφησαν αµέσως. ∆ύο µήνες µετά το περιστατικό ο 51χρονος Γρηγόρης Λαµπράκης δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη από το παρακράτος.

Το βράδυ της Παρασκευής 3 Ιουλίου του ταραγµένου πολιτικά έτους 1964 συνέβη κάτι πρωτόγνωρο. Τραµπούκοι εισέβαλαν στη Βουλή την ώρα της συνεδρίασης και χτύπησαν όποιον βρήκαν µπροστά τους. Ας τα πάρουµε, όµως, µε τη σειρά. Είµαστε δύο ηµέρες πριν από τις δηµοτικές εκλογές (οι τελευταίες που πραγµατοποιήθηκαν πριν από τη χούντα του 1967). Μερικές εκατοντάδες µέτρα έξω από το κοινοβουλευτικό µέγαρο, στην πλατεία Κλαυθµώνος, πραγµατοποιείτο συγκέντρωση υπέρ του δεξιού υποψήφιου δηµάρχου Αθηναίων Γεωργίου Πλυτά. Εντός της Ολοµέλειας διεξαγόταν ακόµη µία σηµαντική συνεδρίαση για το Κυπριακό, που είχε πάρει δραµατική τροπή, καθώς η ελληνοκυπριακή και η τουρκοκυπριακή κοινότητα βρίσκονταν ένα βήµα πριν από τον πόλεµο. Οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν σχεδόν 21.30 το βράδυ όταν περίπου 50 οπαδοί του υποψήφιου δηµάρχου έφυγαν από τη συγκέντρωση, έσπασαν τον αστυνοµικό κλοιό και εισέβαλαν στο Κοινοβούλιο. Εφτασαν µέχρι την πόρτα της Ολοµέλειας, εντός της οποίας εκείνη την ώρα µιλούσε ο επίσης δεξιός πρόεδρος του Κόµµατος Προοδευτικών Σπύρος Μαρκεζίνης. Επικράτησε πανδαιµόνιο. Στα χέρια κρατούσαν πλακάτ µε τη φωτογραφία του αυτοεξορισθέντος από τον ∆εκέµβριο στο Παρίσι Κωνσταντίνου Καραµανλή και αποδοκίµαζαν έντονα τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και τους βουλευτές της Ενωσης Κέντρου. Ακόµη, όµως, δεν είχαν µπει µέσα Αποκαλούσαν εν χορώ τον «Γέρο της ∆ηµοκρατίας» «παπατζή» και «προδότη», λέγοντάς του να παραιτηθεί.

Η φρουρά που, στο µεταξύ, είχε ανασυνταχθεί, προσπαθούσε µε τους υπαλλήλους της Βουλής να τους απωθήσουν και να τους εµποδίσουν να µπουν στην αίθουσα. Ακολούθησαν άγριες συµπλοκές επί περίπου µισή ώρα. Στους διαδρόµους του επονοµαζόµενου «ναού της δηµοκρατίας» ξυλοκοπήθηκε ο Μιχάλης Λεφάκης, διευθυντής του πολιτικού γραφείου του τότε υπουργού Οικονοµικών Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ενώ απέναντι στους τραµπούκους βρίσκονταν πλέον και βουλευτές της συµπολίτευσης οι οποίοι είχαν βγει να δουν τι συνέβαινε. Σύµφωνα µε δηµοσιεύµατα της εποχής, ως «µαχητικότεροι των βουλευτών της Ενωσης Κέντρου που αντήλλαξαν γρονθοκοπήµατα µε τους ταραξίες, αποκαλούντες αυτούς αλήτες», ήταν ο υπουργός Εργασίας Γεώργιος Μπακατσέλος και οι εθνοπατέρες Ιάκωβος ∆ιαµαντόπουλος, Γεράσιµος Βασιλάτος, Χρήστος Αποστολάκος, Κωνσταντίνος Σιγανίδης, Νικόλαος Ζορµπάς, Ιωάννης Τσιρικώκος και Ιωάννης Χαραλαµπόπουλος. Αξιο µνείας ήταν το γεγονός ότι επικεφαλής των εισβολέων που φέρεται να έδωσε το σύνθηµα της επίθεσης ήταν ο γνωστός συγγραφέας, φιλόλογος και κριτικός λογοτεχνίας Ρένος Αποστολίδης, που θα κατέβαινε στις εκλογές της µεθεπόµενης ηµέρας ως υποψήφιος δηµοτικός σύµβουλος µε το ψηφοδέλτιο του Πλυτά. Συνελήφθη µαζί µε άλλους 31 οπαδούς και καταδικάστηκε σε δυόµισι έτη φυλάκιση. Κάθισε, όµως, στη φυλακή µόλις τρεις µήνες. Και ακόµη µία λεπτοµέρεια: Στους υπόδικους συγκαταλέγετο και ο 18χρονος τότε Παναγιώτης Μιχαλόλιας ή Μιχαλολιάκος, τωρινός ποινικολόγος και αδελφός του γενικού γραµµατέα της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου. Στην ακροαµατική διαδικασία που ακολούθησε αθωώθηκε.

Στις 26 Απριλίου 1966 το πολιτικό κλίµα στη χώρα µας ήταν τεταµένο. Είχε προηγηθεί περίπου έναν χρόνο νωρίτερα η αποστασία βουλευτών της Ενωσης Κέντρου, µε αποτέλεσµα ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου να οδηγηθεί σε παραίτηση. Ετσι, το Κοινοβούλιο ετοιµαζόταν να αποφανθεί για την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης του (επίσης αποστάτη) Στέφανου Στεφανόπουλου. Οι λογοµαχίες είχαν ξεκινήσει από νωρίς. Πέντε φορές διεκόπη η συνεδρίαση. Τη µία από αυτές εξαιτίας της σύγκρουσης ανάµεσα στους βουλευτές Γιώργου Καστανίδη (πατέρα του Χάρη, µετέπειτα υπουργού του ΠΑΣΟΚ) και Θ. Παναγιώτου, που αµφότεροι ανήκαν στην Ενωση Κέντρου, τον Αναστάσιο Λώρα από το Φιλελεύθερο ∆ηµοκρατικό Κέντρο και τον Ιωάννη Προκοπίδη από την ΕΡΕ. Αστυνοµικοί της φρουράς του Κοινοβουλίου αναγκάστηκαν να επέµβουν προκειµένου να χωρίσουν τους βουλευτές, κάποιοι εκ των οποίων έφυγαν από την αίθουσα µε φορείο εξαιτίας των γρονθοκοπηµάτων. «Με θλίψιν ειλικρινή είδον συναδέλφους συµπλεκοµένους και αλληλοδαροµένους. Εγενικεύθη η συµπλοκή» αναφέρει -µεταξύ άλλων- ο πρόεδρος του Σώµατος ∆ηµήτριος Παπασπύρου, προσθέτοντας ότι «παρέταξα την δύναµιν των οργάνων της ασφαλείας και έδωσα αυστηράν εντολήν να µην κατέλθουν εκ της έδρας, αλλά εις περίπτωσιν απευκταίου να λάβη τα ενδεδειγµένα µέτρα».

Στις 17 Φεβρουαρίου 1983, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Τσακλίδης δεν δίστασε να γρονθοκοπήσει στο πρόσωπο τον νεοδηµοκράτη Ηλία Βουγιουκλάκη εντός του Κοινοβουλίου, µε τα αίµατα να λερώνουν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Κωστή Στεφανόπουλο που κάθονταν δίπλα. Όλα ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νοµοσχεδίου µε το οποίο η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου επεδίωκε να αποκαταστήσει διωχθέντες δηµοκρατικούς αξιωµατικούς. Ο Βουγιουκλάκης ζήτησε να προστεθεί διάταξη που να προβλέπει ότι θα τιµωρούνται όσοι βιαιοπραγούν κατά των Σωµάτων Ασφαλείας, ακόµη και αν αυτοί είναι κυβερνητικοί αξιωµατούχοι. Ο τότε υπουργός Ναυτιλίας Γεώργιος Κατσιφάρας αντέτεινε ότι «πριν από επτά χρόνια ο Βουγιουκλάκης είχε χειροδικήσει ως βουλευτής κατά του διοικητή του ∆’ Αστυνοµικού Τµήµατος Πειραιά. ∆εν είναι δυνατόν τώρα να µας παριστάνει τον τιµητή». Μάλιστα, λίγες ώρες αργότερα ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος κατέθεσε στα πρακτικά σχετική ερώτηση που είχε υποβληθεί για το εν λόγω περιστατικό το 1976.

Φουρκισµένος ο Βουγιουκλάκης χαρακτήρισε τον Παπαγεωργόπουλο «προδότη της πατρίδας», ενθυµούµενος ότι ο κατήγορός του, ως αξιωµατικός εν αποστρατεία, είχε εµπλακεί στην υπόθεση ΑΣΠΙ∆Α (πολιτικοστρατιωτικό σκάνδαλο που συνέβαλε στην Αποστασία του 1965), προσθέτοντας πως, «αν είσαι άντρας, ρε, έβγα έξω». Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τού απάντησε: «Θα βγω και θα σου δείξω ποιος είναι ο άντρας». «Να δώσεις τον λόγο της τιµής σου επισήµως ότι θα βγεις έξω, ανδρείκελο» ανταπάντησε ο Βουγιουκλάκης. Οι κλωτσιές και οι σπρωξιές δεν είχαν σταµατηµό, ενώ ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Κωστής Στεφανόπουλος προσπαθούσαν να τους χωρίσουν. Ξαφνικά ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Τσακλίδης, εµφανίζεται από το πουθενά και χτυπά στο πρόσωπο τον Βουγιουκλάκη, σπάζοντάς του τα γυαλιά και γεµίζοντας το πρόσωπό του µε αίµατα.

Σε µια µεταµεσονύκτια συνεδρίαση Κοινοβουλευτικής Επιτροπής που διεξήχθη στις 24 Νοεµβρίου 1993 στην αίθουσα της Ολοµέλειας, τα αίµατα άναψαν. Στο βήµα βρισκόταν ο βουλευτής Ευβοίας του ΠΑΣΟΚ Βασίλης Κεδίκογλου, ο οποίος αγόρευε υπέρ νοµοθετικής ρύθµισης που επανέφερε απόστρατους στις Ενοπλες ∆υνάµεις. Ενώ µιλούσε, τον διέκοψε ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας, φωνάζοντας «πάλι τους δικούς σου πας να βολέψεις;». Εξοργισµένος ο Κεδίκογλου παρατά το βήµα, τρέχει προς τα έδρανα, ακινητοποιεί τον κοµµουνιστή βουλευτή και του ρίχνει ένα χαστούκι στο πρόσωπο. Εµβρόντητοι παρακολούθησαν το σκηνικό δεκάδες βουλευτές, που µετά το αρχικό σοκ έσπευσαν να χωρίσουν τους συναδέλφους τους. Την επίθεση καταδίκασαν όλα τα κόµµατα, µε το ΠΑΣΟΚ να τονίζει σε ανακοίνωσή του πως «τέτοια περιστατικά δεν µπορούν να δικαιολογηθούν», κάνοντας, ωστόσο, λόγο για «στιγµιαία απώλεια του αυτοελέγχου εκ µέρους του κ. Κεδίκογλου».

Τα χρόνια των µνηµονίων η κατάσταση ξέφυγε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών συνεδριάσεων, µε πρωταγωνιστές σχεδόν πάντα βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Στις 4 Ιουνίου 2014 συζητείτο στην Ολοµέλεια η λήψη απόφασης επί αιτήσεων άρσης ασυλίας βουλευτών. Ο προφυλακισµένος εκείνη την περίοδο χρυσαυγίτης Νίκος Παππάς αποκάλεσε στο τέλος της οµιλίας του «άθλιους» τους υπόλοιπους βουλευτές, λέγοντας ότι ο λαός δεν θα τους λυπηθεί. Εκείνη τη στιγµή ο ανεξάρτητος βουλευτής Πέτρος Τατσόπουλος φώναξε «άντε, ρε φασίστες», κάτι που δεν άρεσε καθόλου στον γραµµατέα του Λαϊκού Συνδέσµου Νίκο Μιχαλολιάκο, ο οποίος σηκώθηκε όρθιος και του είπε «σκάσε, ρε λιγδιάρη». Παράλληλα, ύβρεις εναντίον του συγγραφέα εξαπέλυαν εν χορώ και οι υπόλοιποι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, µε τον Νίκο Μίχο να κατευθύνεται απειλητικά προς το µέρος του Τατσόπουλου, λέγοντας συνεχώς «βούλωσ’ το, βούλωσ’ το». Το επεισόδιο απεφεύχθη όταν ο χρυσός Ολυµπιονίκης της άρσης βαρών Πύρρος ∆ήµας από το ΠΑΣΟΚ, βλέποντας το σκηνικό, σηκώθηκε όρθιος και έκανε νόηµα στον Μίχο να αποχωρήσει προκειµένου να µην αναγκαστεί να επέµβει. «Χωρίς την παρέµβαση του Πύρρου θα είχα φάει ξύλο» δήλωνε αργότερα ο Τατσόπουλος.

Η κοινοβουλευτική συνεδρίαση της 15ης Μαΐου 2017 ήταν εξαρχής θυελλώδης, καθώς συζητιόταν η επικύρωση του πολυνοµοσχεδίου που περιλάµβανε τα µέτρα και τα αντίµετρα για τη διετία 2019-2020. Την ώρα που είχε πάρει τον λόγο ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης, έκανε το… λάθος να περάσει από µπροστά του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν∆, Νίκος ∆ένδιας, κατευθυνόµενος προς την έξοδο. Ο χρυσαυγίτης εξεµάνη. «Οχι από µπροστά µου, δεν βλέπεις ότι µιλάω; Τι περνάς από δω;» του λέει µε απειλητικό ύφος. Η κάµερα της Βουλής εκείνη τη στιγµή αλλάζει πλάνο, αλλά οριακά συλλαµβάνει τον Κασιδιάρη να σπρώχνει τον ∆ένδια φωνάζοντάς του «φύγε από δω, ρε βλάκα». Μπορεί να µην υπάρχει εικόνα που να τον δείχνει να χειροδικεί, ωστόσο τα µικρόφωνα έχουν καταγράψει τους ήχους από τα χτυπήµατα που δέχεται ο βουλευτής της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Οικονοµικών Υποθέσεων, Μάκης Μπαλαούρας, ζητά εσπευσµένα να επέµβουν οι αστυνοµικοί. «Φρουρά, φρουρά, φρουρά…» ακούγεται να λέει πάνω από 20 φορές. Στην αίθουσα επικρατεί πανδαιµόνιο. Βουλευτές τρέχουν να σώσουν τον ∆ένδια, την ώρα που οι χρυσαυγίτες σπρώχνουν, απειλούν και χρησιµοποιούν πεζοδροµιακές εκφράσεις. Ο πρόεδρος της συνεδρίασης αποβάλλει τον Κασιδιάρη και µαζί του αποχωρούν ως ένδειξη… διαµαρτυρίας και οι υπόλοιποι συνάδελφοι από το κόµµα του. «Εξω, µολύνετε τη Βουλή» ακούγεται να λέει από µικροφώνου ο κ. Μπαλαούρας.

Στην απόρρητη έκθεση που συνέταξε αργότερα ο φρούραρχος του Κοινοβουλίου αναφέρεται πως «την 13.25 ώρα και ενώ τον λόγο είχε ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Κασιδιάρης Ηλίας, έµπροσθεν του εδράνου διέσχιζε τον διάδροµο ο βουλευτής της Ν∆ ∆ένδιας Νικόλαος µε σκοπό να εξέλθει της Ολοµέλειας. Ο βουλευτής της ΧΑ ένεκα της παρουσίας του βουλευτή της Ν∆ άρχισε να φωνασκεί, να υβρίζει και προέταξε το χέρι του στον αριστερό βραχίονα του πρώην υπουργού. Αµεσα αστυνοµικοί της ΥΑΒΕ (σ.σ. Υπηρεσίας Ασφαλείας της Βουλής των Ελλήνων), οι οποίοι ήσαν παρατεταγµένοι µε εντολή του υπογράφοντα έξωθεν των θυρών της Ολοµέλειας, αντελήφθησαν τις φωνές και εισήλθαν στην Ολοµέλεια. ∆ιαπιστώνοντας το επεισόδιο προσέτρεξαν µαζί µε τον βουλευτή της Ν∆ ∆ήµα Χρήστο, λαµβάνοντας θέση ανάµεσα των δύο βουλευτών σχηµατίζοντας τοίχο, προκειµένου να εµποδίσουν τον Κασιδιάρη Ηλία να προβεί σε βιαιοπραγία κατά του βουλευτή ∆ένδια Νίκου. Αµεσα εισήλθαν εντός της Ολοµέλειας οι ειδικές οµάδες, οι οποίες είχαν συγκροτηθεί γι’ αυτόν τον σκοπό. Ενώ είχαν εισέλθει οι ανωτέρω οµάδες της ΥΑΒΕ, ο προεδρεύων Μπαλαούρας Γεράσιµος καλούσε παρατεταµένα τη φρουρά, χωρίς να έχει αντιληφθεί την παρουσία τους, καθόσον οι αστυνοµικοί ήτο µε πολιτική περιβολή όπως είχαν διαταχθεί και ενεργούσαν».