Ήταν 11 Φεβρουαρίου, όταν ο 68χρονος Ντέιβιντ Σινόπολι πετούσε το χάρτινο κυπελάκι του καφέ σε κάδο απορριμμάτων στο αεροδρόμιο της Φιλαδέλφειας, των ΗΠΑ. Κανείς, όμως δεν θα μπορούσε να φανταστεί τι θα συνέβαινε πέντε μήνες αργότερα.
Ο άνδρας από την Πενσυλβάνια είναι εδώ και λίγες ώρες αντιμέτωπος με κατηγορίες για ανθρωποκτονία, καθώς θεωρείται ο δράστης της αποτρόπαιης δολοφονίας μιας 19χρονης κοπέλας πριν από σχεδόν 47 χρόνια.
Πώς «έφτασαν» οι ερευνητές στον Σινόπολι
Οι ερευνητές έλαβαν δείγμα από το DNA του από ένα χάρτινο κυπελάκι καφέ που ο ίδιος πέταξε σε κάδο απορριμμάτων στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Φιλαδέλφειας. Κατάφεραν έτσι να το ταυτοποιήσουν με το δείγμα DNA από γενετικό υλικό που είχε περισυλλεγεί από τα εσώρουχα και το καλσόν της κοπέλας το 1975 και είχε φυλαχθεί σε τράπεζα DNA.
Το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου 1975, ο θείος και θεία της Λίντι Σου Μπίχλερ είχαν βρει το άψυχο σώμα της ανιψιάς τους μέσα σε μια «λίμνη αίματος» στο διαμέρισμά της. Ήταν μια «φρικιαστική σκηνή», όπως είπε σε συνέντευξη Τύπου η εισαγγγελέας Χέδερ Άνταμς.
«Υπήρχε αίμα στο εσωτερικό και το εξωτερικό της εξώπορτας, στο χαλί και σε έναν τοίχο. Ένα μαχαίρι ήταν καρφωμένο στο λαιμό της και αργότερα διαπιστώθηκε ότι είχε δεχθεί 19 μαχαιριές», περιέγραψε ο θείος της άτυχης κοπέλας .
Οι έρευνες της εποχής ήταν άκαρπες. Δεκάδες άνθρωποι είχαν προσαχθεί ως ύποπτοι αλλά όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι καθώς για κανέναν δεν είχαν προκύψει επιβαρυντικά στοιχεία. Η υπόθεση «πάγωσε» για πολλά χρόνια.
Το πολύτιμο στοιχείο του DNA που βρέθηκε στα εσώρουχα της κοπέλας είχε διαφυλάχθεί σε μια εθνική βάση δεδομένων. Έτσι το 1997 η υπόθεση ερευνήθηκε εκ νέου όταν με νέο νόμο της εποχής άνοιξαν εκ νέου ανεξιχνίαστες υποθέσεις και έτσι, σκιαγραφήθηκε το προφίλ του δράστη της δολοφονίας.
Ο Ντέιβιντ Σινόπολι δεν είχε θεωρηθεί ποτέ ύποπτος για τη δολοφονία της Λίντι. Ποτέ, μέχρι τη μέρα που η εξειδικευμένη ερευνήτρια γενετικής γενεαλογίας Σίσι Μουρ χρησιμοποίησε DNA από τον τόπο του εγκλήματος για να διαπιστώσει ότι οι πρόγονοι του πιθανού δολοφόνου κατάγονταν από μια πόλη στη νότια Ιταλία.
Η Μουρ έψαξε πολλά αρχεία, φθάνοντας σε βάθος ενός αιώνα. Προοδευτικά, λοιπόν άρχισε όλο και να μικραίνει ο κλοιός και ο Σινόπολι έγινε «πρόσωπο ενδιαφέροντος».
Το 2020, η ερευνήτρια και η ομάδα της άρχισαν να εργάζονται πάνω σε μια πρωτοποριακή τεχνική DNA που αφορά τον εντοπισμό υπόπτων. Η Αμερικανίδα ερευνήτρια διαπίστωσε ότι το άτομο που σχετίζεται με το DNA είχε ρίζες από τη Γασπερίνα, ένα χωριό στην περιοχή της Καλαβρίας.
Η Μουρ παρέδωσε τα ευρήματα της έρευνάς της στις αρχές της κομητείας Λάνκαστερ στα τέλη του 2021.
«Ειλικρινά, χωρίς αυτό δεν νομίζω ότι θα είχαμε εξιχνιάσει ποτέ της δολοφονία της Λίντι Σου Μπίχλερ», είπε η εισαγγελέας της κομητείας Λάνκαστερ, Χέδερ Άνταμς, σε συνέντευξη Τύπου.
«Υπήρχαν πολύ λίγοι άνθρωποι που ζούσαν στο Λάνκαστερ που είχαν ηλικία, φύλο και το γενεαλογικό δέντρο που ταιριάζει με το προφίλ στο οποίο είχαμε καταλήξει». Ο Σινόπολι δεν ήταν ποτέ «στο ραντάρ μας» παραδέχθηκε η εισαγγελέας αν και ζούσε στο ίδιο συγκρότημα κατοικιών με την 19χρονη κοπέλα.
Ωστόσο, μετά τα ευρήματα άρχισε η στενή παρακολούθησή του που διήρκησε μήνες. Στις 11 Φεβρουαρίου, τους δόθηκε η ευκαιρία όταν τον είδαν να πετά ένα κυπελάκι καφέ σε κάδο απορριμμάτων.
Ο Σινόπολι κρατείται χωρίς εγγύηση στις φυλακές της κομητείας του Λάνκαστερ.
Το σημαντικό είναι ότι στις ΗΠΑ οι φόνοι δεν παραγράφονται ΠΟΤΕ! κι όχι όπως εδώ, που στα 20 χρόνια δεν τρέχει τίποτε…Οπότε όπως καταλαβαίνουμε όλοι, και τα υπόλοιπα αδικήματα τιμωρούνται με ακόμη μικρότερες ποινές.
Επίσης με την παραγραφή, δεν έχουν οι νεοεισερχόμενοι στις εγκληματολογικές υπηρεσίες την ευκαιρία και την δυνατότητα να αναλάβουν, να ερευνήσουν και να αναδείξουν μια ανεξιχνίαστη υπόθεση.
Μπράβο τους λοιπόν των Αμερικάνων. Το σύστημα Δικαιοσύνης τους είναι αρκετά δίκαιο και ίσως αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι οι δικαστές εκλέγονται από τις τοπικές κοινωνίες.
Φοβερή ιστορία. Την κοπέλα γιατί την σκότωσε; Αντιστάθηκε στις σεξουαλικές του ορέξεις; Τόσα χρόνια να ζει με αυτό το βάρος. Λένε όμως ότι όταν σκοτώσεις έναν άνθρωπο συνηθίζεις να σκοτώνεις. Σε διάστημα 47 ετών δεν έκανε κάτι άλλο; Απίθανο μού φαίνεται.