Από το σοφό διαδίκτυο…
Διαβάζεις την κατάθεση του 12χρονου κοριτσιού. Μετά διαβάζεις ξανά τις δηλώσεις του μπαμπά Μίχου. Λίγο αργότερα ακούς για άλλη μία φορά αυτά που είπε ο Μπαλάσκας. Στο τέλος, αντί γλυκού, βάζεις σε επανάληψη την εκπομπή της Τατιάνας για το συγκεκριμένο θέμα. Αράζεις. Ανάβεις τσιγαράκι. Μαζεύεις καμιά 10αρια σαν εσένα. Αούγκανους. Κάφρους. Πρωτόγονους. Καμιά 10αρια από αυτούς που κινδυνεύει η δημοκρατία. Μπουζουριάζεις όλους αυτούς που ευθύνονται για ότι πέρασε το κορίτσι και για ότι περνάει ακόμα και μετά από όλο αυτό, ειδικά με τον τρόπο που την αντιμετωπίζουν ορισμένοι και ορισμένες.
Τους κατεβάζεις όμορφα και ωραία ατσαλάκωτους στον πάτο ενός πηγαδιού. Ρίχνεις μέσα βενζίνη. Την πολύ ακριβή. Με τα 100 οκτάνια. Παίρνεις το κοριτσάκι από το χέρι. Πας πάνω από το πηγάδι. Του δίνεις ένα κουτάκι σπίρτα. Του λες “άναψε ένα”. Το ανάβει. Του λες “πέτα το στο πηγάδι”. Το πετάει. Φεύγεις και πας και το κερνάς παγωτό. Και βάφλα. Και όλα τα γλυκά του μαγαζιού. Ανάβεις ξανά τσιγάρο και κάνεις κυκλάκια και καρδούλες με τον καπνό. Έτσι γίνονται οι σωστές δουλειές. Για να απαλλαγείς μόνιμα από τις αρρώστιες.
Γιατί αγαπητοί πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δικαστές, νομοθέτες, γυναικοκτόνοι, παιδοκτόνοι, μπάτσοι παιδοβιαστές, βιαστές, μαστροποί, ΕΜΕΙΣ είμαστε η σωστή πλευρά της ιστορίας!!!
