536 αγώνες στην Α’ Εθνική, 139 γκολ, 10 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα και 50 εμφανίσεις με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Ο «Στρατηγός» του «τριφυλλιού», το «10άρι» των «πρασίνων», με τις ηγετικές του ικανότητες και τις τρομερές του πάσες, χάρισε άπειρες στιγμές ωραίου ποδοσφαιρικού θεάματος στον φίλαθλο κόσμο.
Ο Μίμης Δομάζος για μια πορτοκαλάδα και 16 φανέλες, υπέγραψε συμβόλαιο στον Παναθηναϊκό όταν ήταν δεκαεπτά ετών και για δύο δεκαετίες συνέβαλε σημαντικά στην τρομερή πορεία του αθηναϊκού συλλόγου σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Μπάλα από το μεσημέρι και το ψεύτικο δελτίο
Ο Μίμης Δομάζος γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1942 στο «Μαιευτήριο Έλενα», λίγα μέτρα μακριά από το γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Η μητέρα του, με καταγωγή από τη Μικρά Ασία ήταν νοσοκόμα στο επάγγελμα και ο πατέρας του από τη Σάμο, υπάλληλος του υγειονομικού. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε λίγα στενά μακριά από τη Λεωφόρο, στις παράγκες της οδού Τσόχα. Η ζωή μετά τον πόλεμο ήταν πολύ δύσκολη. Στα 10 του, οι γονείς του χώρισαν, ο Μίμης μετακόμισε με τη μητέρα του στο σπίτι της αδελφής της και ο μικρός έκανε δουλειές του «ποδαριού», για να προσφέρει λίγες δραχμές στο νοικοκυριό. Η μοναδική του διέξοδος: το ποδόσφαιρο. Χωρίς παπούτσια, κλοτσούσε μια πάνινη μπάλα ατελείωτες ώρες στις αλάνες των Αμπελοκήπων.
Στα 12 του ήξερε τι ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει. Ποδοσφαιριστής. Στα 13 του γράφτηκε στην συνοικιακή ομάδα της Άμυνας των Αμπελοκήπων. Οι ιθύνοντες του συλλόγου, στο δελτίο έγραψαν ότι ήταν 15 χρόνων, για να μπορεί να αγωνιστεί. Πριν από τα 15 δεν επιτρεπόταν να παίζει κανείς στην ανδρική ομάδα ενός συλλόγου. Ο Δομάζος το έκρυψε από τη μητέρα του, για να μην τη στενοχωρήσει. Σύμφωνα με το κλισέ της εποχής το ποδόσφαιρο ήταν μια ασχολία για τους «αλήτες», εννοώντας ότι δεν ήταν κανονικό επάγγελμα και οι αθλητές δεν μπορούσαν να ζήσουν τον εαυτό τους, πόσο μάλλον την οικογένειά τους. Στο σχολείο δεν ήταν καλός μαθητής. Μάλιστα, όταν πήγε στη Σεβαστουπόλειο Τεχνική Σχολή, ο διευθυντής είπε στη μητέρα του να τον κάνει λούστρο, καθώς δεν διάβαζε και είχε κοπεί σε δύο μαθήματα! Ο Δομάζος, απτόητος συνέχισε το ποδόσφαιρο.
Οι «ψαράδες» και η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό για μια πορτοκαλάδα!
Στις αλάνες και στους χωμάτινους δρόμους των Αμπελοκήπων, ο Δομάζος και οι συμμαθητές του, γέμιζαν τις τσάντες του με πέτρες και αμέσως μετά το σχολείο έφτιαχναν αυτοσχέδια τέρματα για να παίξουν ποδόσφαιρο. Πολύ συχνά, έρχονταν άνθρωποι μεγάλων ποδοσφαιρικών συλλόγων, γνωστοί ως «ψαράδες» που σήμερα θα τους λέγαμε σκάουτερς. Πολλοί συνομήλικοι του Δομάζου βρήκαν με αυτόν τον τρόπο ομάδα. Για τον «Στρατηγό» ήταν διαφορετικά. Τον εντόπισε ο προπονητής του Παναθηναϊκού, Γκλίσοβιτς, που εντυπωσιάστηκε από το ταλέντο και το πάθος του 15χρόνου τότε Δομάζου. Για τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό ο Δομάζος πήρε μία πορτοκαλάδα και η Άμυνα Αμπελοκήπων μία νέα ποδοσφαιρική εμφάνιση.
Το ντεμπούτο του Δομάζου στους «πράσινους»
Το 1959, ο Δομάζος έπαιξε για πρώτη φορά με τη φανέλα των «πρασίνων». Ο τότε προπονητής του Παναθηναϊκού, Αντώνης Μηγιάκης, τον έβαλε να παίξει στα «φτερά» του γηπέδου και να φορέσει τη φανέλα με το νούμερο 7. Στη θέση του εξτρέμ, ο Δομάζος έπαιξε ελάχιστες φορές. Στο παιχνίδι με τον Ιλισσιακό, οι συμπαίχτες του δεν του έδιναν τη μπάλα, εξαιτίας του μικρού της ηλικίας τους. Ο Δομάζος τότε εκνευρισμένος, έφυγε από το γήπεδο στη μέση του αγώνα. Στο τέταρτο παιχνίδι του με τον Παναθηναϊκό, ο αθηναϊκός σύλλογος αντιμετώπιζε την Προοδευτική. Τότε, ο Μηγιάκης, αποφάσισε να τοποθετήσει τον Δομάζο στο κέντρο. Στη φυσική του θέση. Ο παθιασμένος νεαρός τον αντάμειψε με τον καλύτερο τρόπο. Με μία σέντρα έβαλε ένα γκολ, ενώ μία άλλη ασίστ του κατέληξε σε γκολ. Από εκείνη τη στιγμή, ο Δομάζος είχε τη θέση του μεσοεπιθετικού και τη φανέλα με το νούμερο 10.
«Ο Στρατηγός» των πρασίνων
Παρά το μικρό του ανάστημα, ο Δομάζος κατάφερε σταδιακά να επιβληθεί σε παίχτες- «μεγαθήρια» εκείνης της εποχής. Οι τρομερές του πάσες, οι απίστευτες ασίστ και ο ηγετικός του χαρακτήρας κέρδισε τον σεβασμό συμπαιχτών και αντιπάλων, αλλά και τον θαυμασμό του κόσμου. Ο Δομάζος έτρεχε και ανά πάσα στιγμή μπορούσε να βρεθεί σε κάθε γωνιά του γηπέδου. Οι περισσότερες επιθετικές ενέργειες περνούσαν από τα πόδια του. Σαν ένας «μαέστρος», με το εγκεφαλικό του παιχνίδι διεύθυνε μια ολόκληρη ομάδα. Σύντομα, ο κόσμος του Παναθηναϊκού τού έδωσε το παρατσούκλι «Στρατηγός», το οποίο τον ακολούθησε σε όλη την ποδοσφαιρική του πορεία.
Με τον Παναθηναϊκό ο Δομάζος έζησε αξέχαστες στιγμές. Μέχρι το 1979 είχε σημειώσει 490 συμμετοχές και 134 γκολ. Με το «τριφύλλι» κατέκτησε 10 πρωταθλήματα, κάποια από αυτά συνεχόμενα. 1960, 1961, 1962, 1964, 1965, 1969, 1970, 1972, 1977 και τρία κύπελλα το 1967, 1969 και 1977. Η μεγαλύτερη όμως στιγμή της καριέρας του ήταν το 1971 όταν ο Παναθηναϊκός βρέθηκε φιναλίστ στο Κύπελλο των Πρωταθλητριών. Στο στάδιο του Γουέμπλεϊ στο Λονδίνο, οι «πράσινοι» αγωνίστηκαν εναντίον του τρομερού Άγιαξ του Κρόιφ και άλλων εκπληκτικών παικτών. Μπορεί να έχασαν, αλλά τότε ο κόσμος είδε στο χορτάρι «20 ελληνόπουλα και έμαθε κάτι παραπάνω για το ελληνικό ποδόσφαιρο», όπως είχε αναφέρει σε συνέντευξή του ο «Στρατηγός».
«Μας έφαγε η «Αθλητική Ηχώ»
Το 1978 ήταν μια από τις πιο πικρές ποδοσφαιρικά στιγμές του Δομάζου. Μετά από δύο δεκαετίες, ο Δομάζος έφυγε από τον Παναθηναϊκό. Παρά το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα, δεν έχει εξακριβωθεί ο λόγος που ο Δομάζος μαζί με τον συμπαίχτη του, Αντώνη Αντωνιάδη, διώχθηκαν από τον ΠΑΟ, ο «Στρατηγός» σε συνέντευξή του είχε δηλώσει πως για όλα έφταιγε η «Αθλητική Ηχώ». Εκείνη την εποχή, κυκλοφορούσαν δύο αθλητικές εφημερίδες, η «Ηχώ» και το «Φως».
Ο Παναθηναϊκός είχε έρθει ισοπαλία στον αγώνα με την Καβάλα και η «Αθλητική Ηχώ» σε δημοσίευμα είχε αναφέρει ότι μετά το τέλος του αγώνα ο Δομάζος μαζί με τον Αντωνιάδη πέρασε το βράδυ στα μπουζούκια. Η μομφή ήταν τρομερή καθώς θεωρούνταν ιεροσυλία να χάνει η ομάδα και οι παίκτες να διασκεδάζουν αντί να βρίσκονται σε τριήμερο πένθος για την ήττα. Ο ίδιος υποστήριξε ότι κάτι τέτοιο δεν έγινε, αλλά ήταν όμως η αφορμή που ο Παναθηναϊκός τους έδιωξε. Ο Δομάζος στα 36 του χρόνια βρήκε άλλη ποδοσφαιρική στέγη. Την ΑΕΚ. Πολλοί βιάστηκαν να θεωρήσουν την καριέρα του Δομάζου «τελειωμένη», αλλά ο «Στρατηγός» τους διέψευσε.
Για μιάμιση σεζόν έπαιξε με τα «κιτρινόμαυρα» και η ΑΕΚ μετά από αρκετά χρόνια, την περίοδο 1978-79 κατέκτησε το πρωτάθλημα. Ο Δομάζος συνέχιζε να παίζει με πάθος στην «Ένωση». Μόνο το παιχνίδι με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, τον «λύγισε». Φίλαθλοι του «τριφυλλιού» τον αποδοκίμαζαν και ο ίδιος αργότερα δήλωσε πώς ήταν «φορτισμένος ψυχολογικά και δεν κατάφερε να αποδώσει».
Επιστροφή στο τριφύλλι και Εθνική
Με τη φανέλα της Εθνικής ο Δομάζος αγωνίστηκε 50 φορές και πολλές από αυτές είχε το περιβραχιόνιου του αρχηγού. Έκανε το ντεμπούτο στις 2 Δεκεμβρίου 1959 στο Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης εναντίον της Δανίας ενώ στις 11 Νοεμβρίου του 1890 στον ίδιο αγωνιστικό χώρο έδωσε και το τελευταίο του παιχνίδι. Μάλιστα, στον συγκεκριμένο αγώνα εναντίον της Αυστραλίας, έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα, γεγονός που τον έκανε τον μεγαλύτερο σε ηλικία παίχτη που σκόραρε με τη φανέλα της Εθνικής. Το 1980, το τιμόνι του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού πήρε ο Γ. Βαρδινογιάνννης. Ο Δομάζος επέστρεψε στην ομάδα που καθιερώθηκε και ωρίμασε ποδοσφαιρικά.
Εμφανίστηκε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού σε 12 αγώνες. Μετ’α από συνολικά 536 εμφανίσεις και 139 γκολ, «κρέμασε» τα παπούτσια του. Ο Μίμης Δομάζος, ταυτισμένος με το τριφύλλι και την σύγχρονη ιστορία του, έμεινε πάντα κοντά στην ομάδα και έχει ενεργό δράση στις ακαδημίες του συλλόγου. Ο «κοντός», ο παθιασμένος «Στρατηγός» του τριφυλλιού, με τις αξεπέραστες ντρίμπλες του και τον μαχητικό του χαρακτήρα, σφράγισε για δύο δεκαετίες την ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν ήταν όμως ο μοναδικός.
mixanitouxronou.gr
