Παλαιότερα που οι παραδόσεις είχαν κεντρική θέση στις κοινωνικές σχέσεις, ακόμα και ο καφές μπορούσε να κρύβει μια μικρή «δοκιμασία» για τον υποψήφιο γαμπρό. Ένα από τα πιο ιδιαίτερα έθιμα ήταν η προσθήκη αλατιού στον καφέ του, ένα αστείο ή καψόνι που συχνά συνόδευε την πρώτη του επίσκεψη στην οικογένεια της νύφης.
Η νύφη, ή κάποιος από την οικογένεια της, έβαζε αλάτι στον καφέ του γαμπρού για να δοκιμάσει την υπομονή και την ευγένειά του. Αν ο γαμπρός έπινε τον καφέ χωρίς να δείξει δυσαρέσκεια, αυτό εκλαμβανόταν ως ένδειξη χαρακτήρα. Ήταν ένας διασκεδαστικός τρόπος να δουν πώς θα αντιδρούσε σε μια αμήχανη ή δύσκολη κατάσταση.
Η πρακτική αυτή δεν ήταν μόνο ελληνικό φαινόμενο, παρόμοιες παραδόσεις υπήρχαν και σε άλλες χώρες, όπου ο καφές είχε ρόλο «τελετουργίας» στη γνωριμία μελλοντικών συζύγων. Στην Ελλάδα, όμως, είχε ιδιαίτερο βάρος, καθώς η τελετή της καφεποσίας ήταν στενά συνδεδεμένη με την κοινωνική αξιολόγηση, όχι μόνο του γαμπρού, αλλά και της νύφης.
Αντίστοιχα, η νύφη αξιολογούνταν από τον τρόπο που έφτιαχνε και σερβίριζε τον καφέ. Ένα καλό καϊμάκι και το σωστό σερβίρισμα ήταν σημάδια δεξιοτήτων και φροντίδας, που οι πεθερές παρατηρούσαν προσεκτικά.
