Ο Ανδρέας Επιφανίου (Γονείς: Επιφάνιος και Κυριακού Λαζάρου Αδέλφια: Μαρούλα, Ορθόδοξος, Παναγιώτης και Κενδέας) γεννήθηκε στο χωριό Πηγή, της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 26 Δεκεμβρίου 1938.
Μετά την αποφοίτησή του από το δημοτικό σχολείο Πηγής, ασκούσε το επάγγελμα του ξυλουργού. Ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Με το ξεκίνημα του Αγώνα εντάχθηκε στην ομάδα της ΕΟΚΑ του χωριού του και πρόσφερε τις υπηρεσίες του, με τη συμπαράσταση και τη βοήθεια και της οικογένειάς του, στη διανομή φυλλαδίων, την αναγραφή συνθημάτων και τη διαφώτιση, που γινόταν κυρίως στα καφενεία του χωριού. Ο αδελφός του Ορθόδοξος ήταν μέλος της ΑΝΕ.
Ανάμεσα στα άλλα καθήκοντα που η Οργάνωση είχε αναθέσει στον Ανδρέα, ήταν και η εκφώνηση διαφόρων συνθημάτων. Τέτοια συνθήματα εκφωνούνταν σε ολόκληρη την Κύπρο, παράλληλα με τη ρίψη φυλλαδίων, για άμεση πληροφόρηση και για εμψύχωση του λαού.
Η προσφορά τους αυτή στην εθνικόφρονα παράταξη προκαλούσε οργή σε μέλη της αριστεράς, που καταδίωκαν τον Ανδρέα και την οικογένειά του.
Στις 27 Δεκεμβρίου 1957, ενώ ο Ανδρέας Επιφανίου εκφωνούσε με τον τηλεβόα συνθήματα της ΕΟΚΑ, αναγνωρίστηκε η φωνή του και ομάδα αριστερών, οι οποίοι ενεργούσαν υπό την επήρεια ποτού (έπιναν σε ταβέρνα του χωριού την ώρα εκείνη), του έστησαν καρτέρι έξω από το σπίτι του και τον κτύπησαν με μαχαίρι.
Ο Ανδρέας ξεψυχώντας σε λίγο στα χέρια της μητέρας του πρόλαβε να κατονομάσει το άτομο που τον κτύπησε, τον οποίο η Αγγλική κυβέρνηση φυγάδευσε στην Αγγλία για λόγους ασφάλειάς του.
Ο Επιφανίου κηδεύτηκε με τιμές ήρωα.
ΠΗΓΗ: elkosmos.gr
