Τι να πει κανείς… Και όμως συμβαίνουν και αυτά….

Οι γονείς δεν ήθελαν με τίποτα για γαμπρό το αγόρι που είχε επιλέξει η κόρη τους.
Μάλιστα φανερά δυσαρεστημένοι, δήλωσαν στο ζευγάρι λίγες μέρες πριν το χαρμόσυνο γεγονός, πως δεν θα πατούσαν το πόδι τους στην εκκλησία.
Τότε η κόρη σκέφτηκε να τους γράψει ένα γράμμα- πρόσκληση λέγοντας:

Μαζί με τους φίλους και τις οικογένειές μας,

Ο Άλεξ κι η Αλίσα

Θα ήθελαν να σας καλέσουν να το καταπιείτε

Και να βράσετε στην ευτυχία μας, στη δυστυχία σας

Και στην αμοιβαία ενόχληση που προκαλεί η ύπαρξη του ενός στη ζωή του άλλου

Όσο εμείς θα σας αγνοούμε ολοκληρωτικά και θα γιορτάσουμε το γάμο μας χωρίς εσάς.

Θα πραγματοποιηθεί μια υπέροχη τελετή και θα ακολουθήσει τούρτα, φαγητό και πολλή χαρά.

Και δεν είστε καλεσμένοι σε τίποτα από τα παραπάνω.

Επειδή …… (δεν το μεταφράζουμε αυτό, πρόκειται για την κλασική «ευχή» σε β’ ενικό ή και πληθυντικό που αρχίζει από «γ») για αυτό.

Και μη χειρότερα… Η ώρα η καλή!