Απόσπασμα συνέντευξης του Καθηγητή Δογματικής Θεολογίας Δημήτρη Τσελεγγίδη για την απαγόρευση ασπασμού και προσκύνησης των εικόνων στον καιρό της πανδημίας.
Ο Ορθόδοξος Χριστιανός όταν λέει «Πιστεύω», αυτομάτως δηλώνει την αποδοχή του στις ιερές εικόνες τις οποίες οφείλει να τιμά, να ασπάζεται και να προσκυνεί κατά τον παραδεδομένο τρόπο της Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας, έτσι όπως τον διδαχθήκαμε από τους Πατέρες και έτσι όπως η εμπειρία μας καταγράφει. Κάθε άρνηση ή και κάθε καινοτομία προσκύνησης πέρα από τις αρχές της Εκκλησίας, αποτελεί αιτία αναθέματος.
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τα Πρακτικά της (ζ’) και (ή) Συνεδρίας όπου η Σύνοδος αναφερόμενη σε όσους αρνούνται για οποιοδήποτε λόγο την προσκύνηση των εικόνων ορίζει ότι,πρέπει να αφορίζονται από το Εκκλησιαστικό Σώμα και επιπρόσθετα αναθεματίζει αυτούς: «Τω μη ασπαζομένω τας αγίας εικόνας, ανάθεμα.».
Το σημαντικό αυτής της κατηγορηματικής θέσης είναι ότι ενώ συνήθως στους Κανόνες οι κληρικοί καθαιρούνται και οι λαϊκοί αφορίζονται, για το θέμα της προσκύνησης των εικόνων η Σύνοδος δεν παράγει τέτοια διάκριση. Αντιθέτως ανεξάρτητα από την ιδιότητα του προσώπου προτείνει το έσχατο μέσο του αναθέματος.
Ορθόδοξος Απολογητής / Orthodox Apologetic
