ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ! Ώρες αναμονής σε ουρές για ένα πιάτο ρύζι και ένα μπουκάλι νερό στη Μόρια

Τον εφιάλτη που ζουν οι λαθραίοι στη Μόρια στη Λέσβο επιβεβαιώνουν ρεπορτάζ των ελληνικών και των διεθνών Μέσων Ενημέρωσης, που καταγράφουν τις απάνθρωπες και άθλιες συνθήκες στις οποίες καλούνται να ζήσουν.

Ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να δοθούν από την κυβέρνηση και όλους τους αρμοδίους απαντήσεις για όλα αυτά που συμβαίνουν και κυρίως λύσεις για να σταματήσουν να υφίστανται αυτές οι ντροπιαστικές καταστάσεις κάνει νέο βίντεο δημοσιογράφου της εφημερίδας “Φιλελεύθερος” που φέρνει στο “φως” το liberal.gr.

Ώρες σε ουρές για ένα πιάτο ρύζι και ένα μπουκάλι νερό

Όρθιοι πίσω από τα κάγκελα, ώρες ατελείωτες περιμένουν για ένα πιάτο ρύζι και λίγο νερό μέσα σε πλαστικές σακούλες οι πρόσφυγες της Μόριας, όπως καταγράφεται στο βίντεο, που όπως σημειώνει το liberal, αποτελεί απάντηση σε όλους όσοι υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει ζήτημα ως προς τη διαχείριση των κονδυλίων που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη χώρα μας, ειδικά για τις συνθήκες σίτισης.

Μια φέτα κέικ και ένα μπουκάλι νερό για πρωινό αφού στηθούν στην ουρά πίσω από τα κάγκελα οι άνδρες και ακριβώς απέναντι οι γυναίκες και τα παιδιά και αμέσως μετά πρέπει να ξαναβρεθούν στον ίδιο χώρο για να πάρουν το μεσημεριανό.

Νερό και ένα πλαστικό πιάτο με ρύζι που όμως τις περισσότερες φορές δεν τρώγεται όπως καταγγέλλουν οι πρόσφυγες στο βίντεο. «Είναι σαν να τρως πλαστικό» τονίζουν.

Όταν το… μενού έχει κοτόπουλο η αναμονή για το φαγητό καταλήγει τις περισσότερες φορές σε καβγάδες αφού δεν λείπουν οι περιπτώσεις που οι μερίδες δεν φτάνουν. Όμως και αυτές τις φορές η ποιότητα του φαγητού είναι άθλια.

Ουδείς γνωρίζει ποιος το ελέγχει, τονίζεται στο άρθρο του Liberal. Ακόμη και η Κομισιόν τις δύο φορές το χρόνο που έκανε έλεγχο κοίταζε περισσότερο για το κατά πόσο πράγματι γίνεται διανομή φαγητού και όχι για την ποιότητα ή το πως αυτό έφτανε στον καταυλισμό.

Οι πρόσφυγες μιλούν για εξευτελισμό. Εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αφού σε έναν χώρο που έχει δημιουργηθεί για τη φιλοξενία 800 ατόμων ζουν εντός και πέριξ αυτού πάνω από 8500 άτομα πολλά εκ των οποίων είναι μικρά παιδιά.

Παιδιά ενός κατώτερου θεού

Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία που φέρνουν στο “φως” «Τα Νέα» για τα ασυνόδευτα παιδιά.

Σύμφωνα με τα πρόσφατα δημοσιευμένα, επίσημα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), ο εκτιμώμενος αριθμός των ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα ανέρχεται σε 3.320, εκ των οποίων το 8,4% είναι ηλικίας κάτω των 14 ετών – ποσοστό αυξημένο συγκριτικά με τον Αύγουστο.

Από το σύνολο των ασυνόδευτων ανηλίκων, 2.125 βρίσκονται εκτός δομών φιλοξενίας και διαμερισμάτων υποστηριζόμενης αυτόνομης διαβίωσης για ασυνόδευτα ανήλικα.

Είναι δε χαρακτηριστικό πως από το σύνολο των παιδιών, τα οποία έφτασαν μόνα τους στη χώρα μας ή βρέθηκαν χωρίς οικογένεια στην πορεία του ταξιδιού τους προς την Ελλάδα, τα 365 ζουν σε Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης στα νησιά του Αιγαίου, ανάμεσα σε αυτά και στη Μόρια.

Μάλιστα, έναν μήνα νωρίτερα, στα μέσα του Αυγούστου, τα ασυνόδευτα παιδιά εντός των καταυλισμών έφταναν τα 296.

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι βάσει των πρόσφατων δεδομένων σχεδόν 1.000 ασυνόδευτα παιδιά – πιο συγκεκριμένα, 985 – είναι άστεγα ή σε καθεστώς άτυπης στέγασης / φιλοξενίας ή δεν υπάρχει για αυτά καμία πληροφορία για την τοποθεσία όπου βρίσκονται.

Στις συνθήκες που επικρατούν στα ελληνικά νησιά λόγω μεταναστευτικού και στις ανησυχίες των ανθρώπων που «στοιβάζονται» σε υπερπλήρη κέντρα, ενώ πλησιάζει ο χειμώνας, αναφέρεται ρεπορτάζ του γαλλικού πρακτορείου ειδήσεων, AFP.

Μεταξύ άλλων το AFP υπενθυμίζει τις καταγγελίες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ότι αρκετοί άνθρωποι έχουν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας μην αντέχοντας τη ζωή στις συνθήκες αυτές, αλλά και για τα γενικότερα προβλήματα στη Μόρια, επισημαίνοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση εντοπίζει την αιτία των προβλημάτων στις συνεχιζόμενες ροές και τη στάση των υπολοίπων κρατών-μελών της ΕΕ.

Βολεύει την Ευρώπη η εσωτερική «φαγωμάρα» για το προσφυγικό

Την πρώτη φορά η κυβέρνηση (γιατί ο Πάνος Καμμένος καλώς ή κακώς είναι στην κυβέρνηση) απάντησε με μήνυση κατά των δημοσιογράφων του Φιλελεύθερου για όσα υποστήριξαν σχετικά με τη διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Η κυβερνητική αυτή επιλογή πέρα από το ότι άνοιξε μία ακόμη «πληγή», προκαλώντας προσβλητικά σχόλια σε διεθνές επίπεδο για την ποιότητα της Δημοκρατίας και το βαθμό ελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα, σίγουρα δεν έλυσε κανένα πρόβλημα στη Μόρια.

Με τη συζήτηση δε να μετατοπίζεται -και όχι αδίκως- στο πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την σκληρή κριτική, ακόμη και οι απαντήσεις που έδωσαν οι αρμόδιοι υπουργοί για το πολύ σημαντικό και κρίσιμο θέμα που αφορά στη διαχείριση των κονδυλίων που έχουν διατεθεί στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση του προσφυγικού από την ΕΕ «χάθηκαν», χωρίς να μελετηθούν και να αξιολογηθούν.

Εξαφανίστηκαν μέσα στον καταιγισμό ανούσιων κομματικών ανακοινώσεων με σχόλια, αλληλοκατηγορίες, αιχμές και υπονοούμενα, βαρύγδουπων δηλώσεων για τιμωρία των ενόχων -αν βέβαια υπάρχουν και εντοπιστούν- και χωρίς καμία πρόταση για λύση και άμεση βελτίωση της κατάστασης.

Δυστυχώς αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η ελληνική πολιτική δεν χάνει ποτέ την ευκαιρία για παιχνίδια μικροπολιτικής, ούτε καν όταν παίζονται στην πλάτη ταλαιπωρημένων και εξαθλιωμένων προσφύγων και μεταναστών. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινό μέτωπο και συνεννόηση ούτε για την αντιμετώπιση αυτού του εξαιρετικά κρίσιμου ζητήματος, για το οποίο πανθομολογουμένως οι ευθύνες της Ευρώπης είναι τεράστιες.

Και η εσωτερική φαγωμάρα στην Ελλάδα φυσικά βολεύει τους Ευρωπαίους, που διαφορετικά ίσως να πιέζονταν να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το τεράστιο ζήτημα του προσφυγικού που σαφώς δεν λύνεται μόνο με την παροχή κονδυλίων στις χώρες που λόγω θέσης είχαν την ατυχία να αντιμετωπίζουν την προσφυγική κρίση.

Προφανώς είναι περιττό να ειπωθεί -αλλά στις εποχές που ζούμε πρέπει να δηλώνονται ακόμη και τα αυτονόητα- ότι ακόμη και ένα ευρώ να έχει χαθεί ή διασπαθιστεί ή πολύ περισσότερο να έχει χρησιμοποιηθεί για να γίνουν κάποιοι πλούσιοι από τα κονδύλια που προορίζονταν για το προσφυγικό, αποτελεί μέγα σκάνδαλο με τεράστια ηθική -πέραν της ποινικής- διάστασης που πρέπει να εάν υπήρξε όχι μόνο να αποκαλυφθεί, αλλά και να εξαντληθεί η αυστηρότητα για την τιμωρία των υπευθύνων.

Ωστόσο, οι αριθμοί των προσφύγων που έχουν περάσει και όσων βρίσκονται ακόμη στην Ελλάδα είναι ενδεικτικό της πολυπλοκότητας και της δυσκολίας διαχείρισης του ζητήματος του προσφυγικού.

Σήμερα, στον καταυλισμό της Μόριας βρίσκονται 8.347 λαθραίοι, ενώ συνολικά στο νησί της Λέσβου ο αριθμός τους αγγίζει τις 10.500. Αλλοι 1.190 βρίσκονται στη δομή του Καρά Τεπέ.

Στα νησιά του Αιγαίου ο συνολικός αριθμός ανέρχεται, βάσει των επίσημων στοιχείων του υπουργείου Εσωτερικών, σε 19.991, με τις 14.793 να φιλοξενούνται στα ΚΥΤ των τριών νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου – Λέσβου, Σάμου και Χίου.

Την ίδια στιγμή, το Κέντρο της Σάμου είναι ασφυκτικά γεμάτο. Τα στοιχεία του Εθνικού Συντονιστικού Κέντρου Ελέγχου Συνόρων, Μετανάστευσης και Ασύλου είναι αποκαλυπτικά: αυτή τη στιγμή 4.060 άνθρωποι διαβιούν σε έναν χώρο που υπό κανονικές συνθήκες μπορεί να φιλοξενήσει 648 άτομα. Σκηνές, δε, απλώνονται εκτός του Κέντρου, στις οποίες μένουν μέχρι και 700 άτομα, τα οποία δεν εξυπηρετούνται από τις υποδομές υγιεινής του ΚΥΤ.

Άλλωστε, ο υπερπληθυσμός στο Κέντρο ήταν ένας από τους σοβαρούς λόγους που η περιφερειάρχης Βόρειου Αιγαίου Χριστιάνα Καλογήρου έδωσε προθεσμία 30 ημερών στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής προκειμένου να προβεί σε όλες τις απαραίτητες βελτιώσεις των συνθηκών.

Το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι την κατάσταση δυσχεραίνει ο μεγάλος αριθμός των αλλοδαπών και οι συνεχιζόμενες προσφυγικές ροές σαφώς είναι και αληθινό και σωστό. Όμως αυτά αποτελούν μια πραγματικότητα που πρέπει να βρει τρόπο να την αντιμετωπίσει. Και φυσικά δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι σήμερα την αντιμετωπίζει όταν οι συνθήκες που επικρατούν στα κέντρα προσφύγων είναι άθλιες και ακόμη και μικρά παιδιά κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας, προκειμένου να πάψουν να ζουν αυτόν τον εφιάλτη.

Αλλά και η Αντιπολίτευση έχει υποχρέωση να ασκήσει έλεγχο για το τι συμβαίνει στο προσφυγικό αλλά και να προτείνει λύσεις και να εξαντλήσει τα μέσα πίεσης που διαθέτει προς την Ευρώπη, προκειμένου η τελευταία να αναλάβει τις ευθύνες της.