Δημοσίως ήταν Λέων. Αλλά ιδιωτικώς, όπως λέει και η νεολαία μας, ήταν…«γατάκι». Η αντίδραση του στην ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε για το πρόσωπό του ο προκάτοχός του Αλέξης Τσίπρας, την περασμένη εβδομάδα, ήταν η αντεπίθεση από το βήμα του συνεδρίου το βράδυ της Πέμπτης, με την αλαζονική φράση «βρείτε μου αντίπαλο και πάμε». Και με υπονοούμενα εναντίον του πρώην Πρωθυπουργού, ότι «ναρκοθετεί την εικόνα του κόμματος» και ότι «ήθελε τον ξένο από την Αμερική ως αχυράνθρωπό του στην ηγεσία.» Εάν η αντίδρασή του αυτή ήταν ειλικρινής και την εννοούσε μέχρι τέλους, θα ήταν αντρίκια και θα την επαινούσαμε. Αλλά δεν ήταν αντρίκια. Ήταν τακτική διπρόσωπου.
Από το ίδιο βράδυ στο παρασκήνιο άρχισαν να διακινούνται πληροφορίες, ότι κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία βρίσκονται σε ανοικτή γραμμή με τον κύριο Κασσελάκη, θα έθεταν το Σάββατο ζήτημα αναβολής των εσωκομματικών εκλογών, καθώς ο πανικός που επικράτησε στο επιτελείο του αρχηγού της αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως δεν μπορούσε να αποκρυβεί. Άλλο να πηγαίνει στις εκλογές με σύμμαχο τον Τσίπρα κι άλλο να πηγαίνει με αντίπαλο τον Τσίπρα. Για να φτάσουμε στην χθεσινή απόφαση του διαλυμένου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία επικυρώθηκαν οι εισηγήσεις αυτές και ανεβλήθησαν οι εκλογές για να πάει …φαντάρος ο κύριος Κασσελάκης.
Είχε προηγηθεί η ομιλία της Όλγας Γεροβασίλη το Σάββατο το βράδυ, με την οποία ανακοίνωσε εν μέσω αποδοκιμασιών την υποψηφιότητά της και κατήγγειλε την …ενός ανδρός αρχή. Είχε προηγηθεί επίσης η διαρροή της πληροφορίας, ότι το περίφημο ερωτηματολόγιο που συνέταξε ο κύριος Κασσελάκης χωρίς να ρωτήσει την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, το είχαν απαντήσει μόλις 7.000 μέλη του κόμματος, τα μισά εκ των οποίων, στο ερώτημα τι πρέπει να αλλάξει στον ΣΥΡΙΖΑ, η απάντηση που έδωσαν ήταν μονολεκτικώς «εσύ».
Η ήττα λοιπόν έπρεπε να αποφευχθεί χωρίς όμως να καταλογιστεί η οπισθοχώρηση στον θεατρίνο αρχηγό. Εξ ου και επιστρατεύτηκαν κορυφαία στελέχη. Μετά τον Σωκράτη Φάμελλο, ο οποίος είναι ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδος του κόμματος, θέση έλαβε ο Νίκος Παππάς, ο οποίος διακινείται στο παρασκήνιο ότι συμφώνησε με τον κ. Κασσελάκη να αναλάβει την αντιπροεδρία του κόμματος μετά τις ευρωεκλογές και μετά τυχόν αλλαγή στο καταστατικό. Ο αμφιλεγόμενος πολιτικός που κατεδικάσθη από το ειδικό δικαστήριο, φιλοδοξεί να γίνει η «Καμάλα» του «Μπάιντεν»!
Θέση υπέρ του Κασσελάκη έλαβε επίσης και ο Παύλος Πολάκης, που είχε κάκιστες σχέσεις με την Όλγα Γεροβασίλη, η οποία έχει ζητήσει στο παρελθόν την διαγραφή του από το κόμμα.
Τρία πράγματα συνέβησαν λοιπόν με βάση την ξεκάθαρη εικόνα που έχουμε σήμερα:
Πρώτον, ο Στέφανος Κασσελάκης επιχείρησε να καταργήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να του αλλάξει όνομα στον δρόμο προς τις ευρωεκλογές, ωσάν να επρόκειτο για επιχείρηση που εκκαθαρίζεται εν λειτουργία. Τις προθέσεις του τις απεκάλυψε με το ερωτηματολόγιο. Ο ίδιος προεκάλεσε εσωκομματική κρίση απαιτώντας μάλιστα από την Πολιτική Γραμματεία να τον ανακηρύξει ως πρόεδρο επί προθεσμία έως το 2027, ανεξαρτήτως αποτελέσματος των ευρωεκλογών.
Το δεύτερον, την προσπάθειά του αυτή σταμάτησε ο προκάτοχός του Αλέξης Τσίπρας (δεν είναι άμοιρος ευθυνών) με την γνωστή επιστολή παρέμβαση η οποία πρακτικά ακύρωσε τους σκοπούς του συνεδρίου να καταστεί ιδρυτικό και το διέλυσε. Η δημόσια παρέμβαση Τσίπρα που είχε ισχυρό στοιχείο πολιτικού ρίσκου σταμάτησε προσωρινά τις διεργασίες, αλλά δεν τις ανέστειλε. Και τούτο, διότι στον σχεδιασμό του κυρίου Κασσελάκη μετά τις ευρωεκλογές είναι να βάλει πωλητήριο στο ιστορικό κτήριο της Κουμουνδούρου, το οποίο ηγοράσθη με δάνειο επί ηγεσίας Λεωνίδα Κύρκου όταν ιδρύθηκε η ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ). Ο Κασσελάκης νοιώθει ασφυκτικά στα γραφεία αυτά και κάνει οτιδήποτε για να απομακρύνεται και για να απαλλάσσεται από τους συμβολισμούς τους –κορυφαίο το παράδειγμα της συνεδριάσεως της Κοινοβουλευτικής Ομάδος στις ειδυλλιακές Σπέτσες. Και καθώς οι αντικειμενικές αξίες στην οδό Πειραιώς έχουν εκτιναχθεί, πιστεύει έτσι ότι μπορεί να λύσει το οικονομικό πρόβλημα του κόμματός του και να πάψει να το δανείζει από την τσέπη του.
Τρίτον, μετά την παρέμβαση Τσίπρα, και ενώπιον του φάσματος της ήττας ή της νίκης του με μικρότερο ποσοστό από αυτό με το οποίο νίκησε την Έφη Αχτσιόγλου, ο Στέφανος Κασσελάκης κινητοποίησε στελέχη να δημιουργήσουν κλίμα αναβολής των εκλογών χωρίς εκείνος να το χρεώνεται. Παρίστανε όταν ερωτάτο τον ανήξερο! Λέων της Χαλιμάς. Το αποτέλεσμα ήταν να αναβληθούν τελικώς οι εκλογές και να απαλλαγεί ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ από το άγχος της επανεκλογής του. Κάτι που επαρουσιάσθη ως επικοινωνιακός θρίαμβός του. Αλλά το πρόβλημα παραμένει.
Τακτικά, στην μάχη αυτή, νίκησε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με τους θεατρινισμούς έχει καταφέρει τελικά να αποφύγει τις κάλπες και την αμφισβήτηση. Και ας ακυρώθηκε το σχέδιό του για κατάργηση του ΣΥΡΙΖΑ εν λειτουργία. Η νίκη του αυτή θα ολοκληρωθεί μόνον εάν ο ΣΥΡΙΖΑ λάβει ποσοστό τουλάχιστον 17% στις ευρωεκλογές. Μόνο τότε θα έχει την νομιμοποίηση να προχωρήσει στις αλλαγές. Στρατηγικά φαίνεται ότι κέρδισε ο προκάτοχός του Αλέξης Τσίπρας. Καθώς αν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι πολύ χαμηλότερο από το αναμενόμενο και ο ΣΥΡΙΖΑ καταταγεί τρίτος, τότε θα μπορεί να λέει με αξιοπιστία ότι εκείνος προειδοποίησε ότι έπρεπε να επαναβεβαιωθεί η αρχηγία Κασσελάκη, ότι δεν εισακούστηκε, και το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε πλήρως την ανησυχία του. Άρα θα έχει τα χέρια του ελεύθερα για να προχωρήσει στο επόμενο βήμα.
Αντιθέτως, εάν έχανε μια εκλογή από τον κύριο Κασσελάκη, με υποψήφια την κυρία Γεροβασίλη, θα ακυρωνόταν το κύρος του στο εσωτερικό της Αριστεράς, ενώ εάν κέρδιζε με αρχηγό την κυρία Γεροβασίλη, θα του χρεωνόταν το όποιο αποτέλεσμα μετά τις ευρωεκλογές. Ο πήχης θα ήταν πολύ πιο ψηλά γι’ αυτόν, γιατί το ποσοστό Γεροβασίλη θα συγκρινόταν με το ποσοστό που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του! Εις ὅ,τι αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, ραντεβού μετά τις ευρωεκλογές. Τότε ξυρίζουν τον γαμπρό. Τότε θα μάθουμε και ποιος είναι ο γαμπρός. Ο Τσίπρας ή ο Κασσελάκης;