Σήμερα στις 24 Ιουλίου η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Αγίας Χριστίνας της μεγαλομάρτυρος.
Η αγία Χριστίνα, καταγόταν από την Τύρο της Συρίας. Ήταν κόρη στρατηγού. Ο πατέρας της, της έχτισε έναν πύργο και την έβαλε μέσα σ` αυτόν. Μάλιστα κατασκεύασε αγάλματα των ειδώλων και την διέταξε να θυσιάσει σ` αυτά. Εκείνη όμως τα έκανε όλα κομμάτια.
Για αυτές της τις πράξεις, η αγία υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον πατέρα και μετά φυλακίστηκε. Στην φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα. Όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της θεραπεύτηκαν όλες οι πληγές της. Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό και άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά.
Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλεισαν πάλι στην φυλακή. Την νύχτα που ακολούθησε, ο πατέρας της πέθανε και την θέση του στο αξίωμα του στρατηγού την πήρε κάποιος ονόματι Δίων. Αυτός οδήγησε την μάρτυρα στο δικαστήριο.
Και εκεί η αγία ομολόγησε την πίστη της. Αμέσως οργίστηκε και διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων πολλοί πίστευσαν στον Χριστό. Μετά το Δίωνα ανέλαβε κάποιος Ιουλιανός.
Αυτός έριξε την αγία Χριστίνα μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο, σε ένα κλουβί με φίδια δηλητηριώδη, τα οποία αντί να την δαγκώσουν της έγλυφαν τα πόδια με ευσπλαχνία, μετά της έκοψαν τους μαστούς από όπου χύθηκε γάλα αντί για αίμα και της έκοψαν και την γλώσσα. Όλα αυτά τα μαρτύρια τα υπέμεινε με καρτερία και στο τέλος με κοντάρια που την χτύπησαν παρέδωσε το πνεύμα, λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου, και περνώντας στην αιώνια ζωή.
Το Λείψανο της Αγίας βρίσκεται αδιάφθορο στον ρωμαιοκαθολικό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου Βενετίας.
Ο Θεάνθρωπος Κύριος, οι Άγιοι, πρό Χριστού, Προφήται καί οι μετά Χριστόν Άγιοι υπέστησαν πάνδεινα πρός εδραίωση, παράδοση καί μεταλαμπάδευση τής Αγιωτάτης Πίστεως, τής μόνης οδηγούσης πρός αιώνιον σωτηρία. Η μόνη η οποία αναφέρει ότι είμεθα πεπτωκότες καί οφείλομεν ίνα ανορθωθώμεν καί αυτό δύναται νά συντελεστή ΜΟΝΟΝ διά μέσω εμπράκτου Πίστεως πρός Τόν Χριστόν. Η μόνη Πίστη η οποία μάς διδάσκει ότι είμεθα πλασμένοι κατ’Εικόνα Θεού καί οφείλομεν νά εργαζόμεθα ΚΑΙ πρός Ομοίωσίν Του, κάτι τό οποίον, καί η πλέον φιλοσοφική διάνοια δέν θά ηδύνατο ποτέ ούτε κ’άν νά τό φανταστεί. Δυστυχώς όμως, ο νύν Χριστιανικός κόσμος δέν ασχολείται μέ τό «καθ’ομοίωσιν» αλλά μέ τήν αμαρτωλή απόλαυση τής σαρκός καί μέ τά εφήμερα γήϊνα τά οποία κατά κανόνα, οδηγούν πρός αποστασία εκ Θεού. Ποίος εξ ημών διαθέτει τήν θαυμαστή αυταπάρνηση τών Αγίων καί εν προκειμένω τής Αγίας Χριστίνας;;;; Ενώ Ο Κύριος διδάσκει ως αρχής γενομένης Πίστεως τήν ηθική καί σεμνοπρεπή (έσωθεν καί έξωθεν) ζωή, όπως βλέπουμε εις τάς Αγιογραφείσας Ιεράς εικόνας, σήμερον δυστυχώς, απολέσθη τό αίσθημα τής εντροπής καί τής αιδώς καί όλοι τρέχουν ως …… γουρούνια πρός σφαγή!!!!!!! εις παραλίας γυμνοί, επιδεικνύοντας τάς σάρκας κόκαλα καί ξύγκια των, ομού μετά τών μικρών παιδίων, ώστε κι’αυτά νά μυηθούν τήν μόλυνση τής διανοίας, εκ βρεφικής ηλικίας. Οπότε, άθλοι καί αγώνες όπως τής Αγίας Χριστίνας, θεωρούντε σήμερα ως γενόμενα εις …… άλλον πλανήτη!!!!!! Τιμή Αγίου εστί ΜΙΜΗΣΗ Αγίου, διότι, εάν δέν προσπαθούμε νά τούς μιμηθούμε, έστω εις τό ελάχιστο, τότε αυτοαπατώμεθα καί ατιμάζουμε τούς Αγίους. Μετάνοια λοιπόν καί μακριά εκ τών ορίων τών ανθρακωρυχείων καί ανθρακωρύχων διότι συναναστροφή μετ’αυτών οπωσδήποτε επιφέρει καί …. μόλυνση !!!!! ψυχοσωματική. Εύχομαι όσοι εξ ημών διαθέτουν φρόνηση καί σύνεση νά λαμβάνουν σοβαρά υπ’όψιν, ως μέγα μάθημα,τούς άθλους τών Αγίων.