Το μεγάλο χταπόδι τεσσάρων κιλών και μήκος ενάμισι μέτρο και πλέον άρπαξε με τα πλοκάμια του τον αετό και προσπαθούσε να τον βυθίσει ώστε να τον πνίξει.
Σε μισό μέτρο νερό, το χταπόδι κρατούσε με όλη τη δύναμη του το πτηνό, που είναι μεγαλόσωμο και αρκετά δυνατό και το έσφιγγε για να μην του φύγει.
Ο αετός είχε υποστεί μεγάλο σοκ αλλά ευτυχώς δεν είχε τραυματιστεί σοβαρά.
Το ερευνητικό πλοιάριο που ήταν εκεί κοντά άκουσε τις κραυγές του αρπακτικού. Πλησίασαν και είδαν τη φονική μάχη ανάμεσα στον αετό και το χταπόδι.
Το χταπόδι είχε απλώσει τα τεράστια πλοκάμια του γύρω από του πουλί το οποίο κατατρομαγμένο προσπαθούσε να ξεφύγει αλλά μάταια. «Στην αρχή απλά βλέπαμε, και δεν γνωρίζαμε τι να κάνουμε. Η μητέρα-φύση…», σχολιάζαμε μεταξύ μας
«Καθώς συνειδητοποιούσαμε όμως ότι ο αετός θα πνιγόταν, αποφασίσαμε να παρέμβουμε. Με ένα τεράστιο κοντάρι προσπαθήσαμε να τους χωρίσουμε και να ανεβάσουμε το χταπόδι πάνω στο πλοίο». Το πλήρωμα προσπαθούσε να απεμπλέξει τον αετό από τις βεντούζες του χταποδιού
«Στερήσαμε από τα χταπόδι ένα καλό γεύμα» αστειευόταν μια καθηγήτρια Πανεπιστημίου ειδικευμένη στα μαλάκια. «Τα χταπόδια, εάν κάτι δουν στην επιφάνεια του νερού και το θεωρήσουν τροφή θα ορμήξουν»
«Αυτό έδωσε στον αετό τον χρόνο που χρειαζόταν για να ελευθερωθεί και να κολυμπήσει στην ακτή» περιγράφει η ίδια, προσθέτοντας πως το αρπακτικό χρειάστηκε περίπου δέκα λεπτά για να ανασυγκροτηθεί και να πετάξει μακριά.
«Εν τέλει έμειναν και τα δύο ζώα ζωντανά και ακολούθησε το καθένα τον δρόμο τους» τόνισε.
Η ίδια δεν είδε πώς έπεσε ο αετός στην παγίδα του χταποδιού, αλλά εικάζει πως επιχείρησε να το αρπάξει ως θήραμα και μετά συνειδητοποίησε πόσο μεγάλο ήταν το χταπόδι, με αποτέλεσμα να γίνει ο ίδιος το θήραμά του.
