Αλ Καπόνε: Ο μεγαλύτερος γκάνγκστερ όλων των εποχών που ενέπνευσε τον κινηματογράφο

Συμπληρώνονται σήμερα 74 χρόνια από τον θάνατο του Αλ Καπόνε, ο οποίος με την εγκληματική του δράση ενέπνευσε πολλές φορές συγγραφείς και σκηνοθέτες ενώ η ζωή του μεταφέρθηκε τόσο στο σινεμά όσο και στην τηλεόραση. Η πολυδιάστατη προσωπικότητα του διαβόητου μαφιόζου αποτυπώθηκε με επιτυχία στις ταινίες «Αλ Καπόνε» (1959) με τον Ροντ Στάιγκερ, «Capone» του (1975) με τον Μπεν Γκαζάρα, «Η Σφαγή του Σικάγου» (1967) με τον Τζέισον Ρόμπαρντς, «Οι Αδιάφθοροι» (1987) με τον εκπληκτικό Ρόμπερτ Ντε Νίρο καθώς και στην πολυβραβευμένη σειρά Boardwalk Empire, και στον τέταρτο κύκλο της δημοφιλούς σειράς Peaky Blinders.

Το 2020, ο Τομ Χάρντι υποδύεται τον θρυλικό γκάνγκστερ σε μια νέα βιογραφική ταινία με τίτλο «Capone».

Διάφορες μαρτυρίες της εποχής περιγράφουν τον Ιταλοαμερικάνο κακοποιό ως «θαυμάσιο τύπο», «γενναιόδωρο», «γλεντζέ», «πιστό φίλο», «οικογενειάρχη», «στοργικό πατέρα», «πληθωρικό», «ιδιοφυή επιχειρηματία» και αρκετά «εκκεντρικό».

Ο Αλφόνσο «Αλ» Καπόνε όπως ήταν το πλήρες του όνομα, γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1899 στο Μπρούκλιν από Ιταλούς γονείς μετανάστες.

Με το έγκλημα ήρθε σε επαφή πολύ νωρίς. Σε ηλικία 14 ετών εγκατέλειψε το σχολείο και εντάχθηκε σε μία συμμορία, με την οποία το 1920 μετακόμισε στο Σικάγο. Παράλληλα, ανέπτυξε δεσμούς με άλλη μία συμμορία και με τη δική του βοήθεια, οι δύο ομάδες συνεργάστηκαν, κυρίως στο λαθρεμπόριο μπίρας, τη μαστροπεία και τα παράνομα στοιχήματα. Πέντε χρόνια αργότερα, και μετά την επικήρυξη του αρχηγού της σπείρας, ο Καπόνε ανέλαβε τα ηνία. Το όνομά του έγινε συνώνυμο του τρόμου για τους αντιπάλους του και ως το τέλος της δεκαετίας βρισκόταν στη λίστα των πλέον καταζητούμενων κακοποιών.

Στο στόχαστρο των αρχών μπήκε στις 14 Φεβρουαρίου του 1929, όταν οι άνδρες του, μεταμφιεσμένοι σε αστυνομικούς, εξολόθρευσαν μια αντίπαλη συμμορία. Τη συγκεκριμένη στιγμή, ο ίδιος βρισκόταν στη Φλόριντα και όλες οι κατηγορίες εναντίον του δεν κατέστη δυνατόν να αποδειχθούν στο δικαστήριο. Το FBI επανεξέτασε την υπόθεση και ο ίδιος δέχθηκε να συνεργαστεί. Απέφυγε όμως να εμφανιστεί στο δικαστήριο, επικαλούμενος λόγους υγείας. Η δίκη καθυστέρησε μερικούς μήνες και όταν τελικά ο Καπόνε παρουσιάστηκε, ήδη είχε αποδειχτεί πως δεν ήταν άρρωστος, αλλά παραθέριζε. Συνελήφθη για ασέβεια προς το δικαστήριο και αφέθηκε ελεύθερος, με χρηματική εγγύηση 5.000 δολαρίων.

Τον Μάιο του ίδιου χρόνου συνελήφθη και πάλι για παράνομη οπλοφορία. Καταδικάστηκε σε διετή κάθειρξη, αποφυλακίστηκε όμως εννέα μήνες αργότερα λόγω καλής διαγωγής.

Στο μεταξύ, η Εφορία άρχισε να εξετάζει τα οικονομικά του. Το 1932 κατηγορήθηκε για φοροδιαφυγή και καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλακή και πρόστιμο 50.000 δολαρίων. Οδηγήθηκε στις φυλακές της Ατλάντα, μετά την απόρριψη της έφεσής του, και δύο χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στο Αλκατράζ.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’30, άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα άνοιας, που οφειλόταν πιθανότατα στη σύφιλη που πέρασε όταν ήταν νεαρός. Για λίγα χρόνια νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο των φυλακών και τελικά αποφυλακίστηκε στις 16 Νοεμβρίου του 1939.

Εξαιτίας της κακής κατάστασης της υγείας του, δεν επέστρεψε ποτέ στο Σικάγο, τουλάχιστον με την ιδιότητα του μαφιόζου. Το 1946 οι γιατροί του ανακοίνωσαν πως η νοημοσύνη του Αλ Καπόνε δεν ξεπερνά αυτή ενός δωδεκάχρονου παιδιού. Εγκαταστάθηκε στο σπίτι του στη Φλόριντα, κοντά στους πολύ στενούς συγγενείς του και ως το θάνατό του, στις 25 Ιανουαρίου του 1947, δεν ξαναεμφανίστηκε ποτέ δημοσίως.