Μητσοτάκης – Δένδιας ευαγγελίζονται την «ανοικοδόμηση» της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, προκειμένου, όπως λέγουν, να ανταγωνιστεί την Τουρκία, που ήδη έχει πάρει κεφάλι σε αρκετούς τομείς. Το υπόμνημα που έδωσαν οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία στον γενικό γραμματέα του υπουργείου Αμυνας μόνο θλίψη προκαλεί. Το λιγότερο που αναφέρουν, είναι τα υπόστεγα που στάζουν, θέρμανση που δεν λειτουργεί, απαράδεκτη οργάνωση προκειμένου να ανταποκρίνεται η εταιρεία στις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων, κ.ο.κ.
Προκαλεί αγανάκτηση η απαξίωση κρίσιμων εταιρειών της ονομαζόμενης «αμυντικής βιομηχανίας». Κατά τα λοιπά, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Αμυνας, Κυριάκος Μητσοτάκης και Νίκος Δένδιας, διατείνονται ότι θα ξαναστήσουν την ελληνική αμυντική βιομηχανία, που ουσιαστικά ισοπέδωσαν τα μνημόνια διάλυσης της χώρας μας. Πόσο μάλλον, που η Τουρκία έχει κάνει σοβαρά βήματα μπροστά. Μόνο που τα όσα περιγράφονται στο υπόμνημα των εργαζομένων στην ΕΑΒ (ΣΕΕΑΒ) προς τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Αμυνας, Αντώνη Οικονόμου, με τον οποίον εσχάτως είχαν συνάντηση, δείχνουν ότι η κυβέρνηση είναι μόνο λόγια.
Η κατάσταση, ιδιαίτερα στην ΕΑΒ, την οποία πάντως οι κυβερνητικοί διαφημίζουν ως τον «πυλώνα» των μεγάλων αλλαγών στην πολεμική βιομηχανία, είναι δραματική. Κάτι που οι «απέναντι» βλέπουν και τρίβουν τα χέρια τους. Τελευταία, δε, η εταιρεία βρίσκεται σε νέα κρίση, ίσως τη σοβαρότερη των τελευταίων ετών.
Στο υπόμνημά του σωματείου προς το υπουργείο Αμυνας περιλαμβάνονται ανατριχιαστικές αναφορές που, εφόσον ισχύουν, δείχνουν την απαράδεκτη και απαξιωτική στάση της κυβέρνησης έναντι της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Κι’ όλα αυτά, ενώ η διοίκηση της ΕΑΒ καταγγέλλεται ότι, για το μόνο που ενδιαφέρθηκε στο διάστημα του σχεδόν ενός έτους από τότε που ανέλαβε, ήταν να εγκρίνει παχυλές απολαβές για τον εαυτό της. Μεταξύ των άλλων οι εργαζόμενοι αναφέρουν στο υπόμνημά τους:
-Σε πολλές περιπτώσεις παρατηρείται εισροή βρόχινου νερού στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ και υπολειτουργία, ή πλήρης αστοχία των συστημάτων κεντρικής θέρμανσης. Κάτι που επηρεάζει και τα πτητικά μέσα και τον πανάκριβο πάγιο εξοπλισμό, καθώς και την παραγωγικότητα του προσωπικού.
-Τεχνικοί καλούνται να αποδώσουν έργο, πατώντας στην κυριολεξία μέσα σε λίμνες ύδατος, ενώ κατά τον χειμώνα, οι εντός κλειστών χώρων θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ 8 και 10 βαθμών Κελσίου. Σε περιόδους βαρυχειμωνιάς, έχει μετρηθεί εντός υπόστεγου θερμοκρασία 2 βαθμών.
-Χρειάζονται επενδύσεις στη βελτίωση του υπάρχοντος εξοπλισμού, αλλά και η αγορά καινούργιου. Χάνονται εργατοώρες, αφού συνεχείς είναι οι επισκευές των παρωχημένων επίγειων μέσων, εργαλείων, και συσκευών. Αυτά πληθαίνουν χρόνο με το χρόνο.
–Καραδοκούν εργατικά ατυχήματα, τα οποία και έχουν αυξηθεί ανησυχητικά. Προσφάτως, δεν θρηνήσαμε από θαύμα τις ζωές δύο τεχνικών, οι οποίοι προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους, υποχρεώθηκαν στη χρήση παράτυπου εξοπλισμού.
-Λείπουν ακόμα και τα κατάλληλα οχήματα για τις εντός της εταιρίας μετακινήσεις και μεταφορές. Υλικά τα οποία επείγουν προς τοποθέτηση σε αεροσκάφη, ελικόπτερα και κινητήρες, μένουν ολόκληρες ημέρες στις αποθήκες, ελλείψει μεταφορικών μέσων. Σε πολλές περιπτώσεις, καλούνται τεχνικοί να μεταφέρουν εξαρτήματα με ποδήλατα, καρότσια, ή ακόμα και με τα χέρια.
–Απαιτείται βελτίωση και αντικατάσταση του παραγωγικού εξοπλισμού της ΕΑΒ, ο οποίος υποστηρίζει άμεσα τα πτητικά μέσα. Η πικρή αλήθεια είναι, πως τα μέσα είναι τόσο πεπαλαιωμένα, που το μεγαλύτερο πλέον χρονικό διάστημα παραμένουν υπό επισκευή, παρά υπό εκμετάλλευση.
-Οι εργατοώρες που απαιτούνται για τα περισσότερα προγράμματα των ΕΔ, έχουν παγιωθεί με ξεπερασμένους και αναχρονιστικούς όρους, οι οποίοι δεν λαμβάνουν υπόψη τις πλέον αυξημένες απαιτήσεις των πτητικών μέσων, ένεκα παλαιότητας, αστοχιών και ευρημάτων.
–Μια βασική αιτία στην καθυστέρηση εμπρόθεσμης απόδοσης έργου της εταιρίας, είναι η καθυστέρηση στην προμήθεια υλικού, είτε αεροπορικού, είτε γενικού. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι παραγγελίες εξαρτημάτων ικανοποιούνται, μήνες μετά τη συμβατική ημερομηνία απόδοσης των προγραμμάτων, με ότι αυτό συνεπάγεται. Πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα από πλευράς κράτους, προκειμένου οι ειδικές ανάγκες σε προμήθειες που αφορούν σε αυτή την ιδιαίτερη εταιρία, να καλύπτονται τάχιστα. Με το υπάρχον νομικό πλαίσιο και τις διαδικασίες προμήθειας του Ελληνικού δημοσίου, κάθε έννοια αύξησης της παραγωγικότητας είναι καταδικασμένη. Πόσο μάλλον ο ανταγωνισμός με ανάλογες εταιρίες του εξωτερικού.
Αναλυτικά, το υπόμνημα έχει ως εξής:
«Αξιότιμε κύριε Γενικέ. Προκειμένου να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε πως δεν αποτελεί μεριμνά μας μόνο το προσωπικό, αλλά και η βιωσιμότητα και το μέλλον της εταιρίας. Και αυτό επειδή είμαστε πατριώτες, προσδοκούμε το καλύτερο για τη χώρα μας και την ΕΑΒ και γνωρίζουμε πως είμαστε καλύτεροι από πολλούς κολοσσούς τους εξωτερικού. Είμαστε δίπλα στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και πασχίζουμε για το έργο μας, δίνοντας έμφαση στην ποιότητα. Αυτά, καθότι η μεταξύ μας σχέση δεν είναι απλά πελατειακή, όπως συμβαίνει με τις εταιρίες της αλλοδαπής, όπου αντιμετωπίζουν τα ατυχώς εκεί προωθημένα προγράμματα, με γνώμονα το κέρδος. Εμείς θεωρούμε πως είμαστε μέρος των ΕΔ. Στρατιωτικοί, δίχως στολή. Έχοντας αυτά κατά νου, τονίζουμε πως δεν είναι μοναδικό μας μέλημα η μισθολογική αναβάθμιση των εργαζομένων και η σύναψη συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου. Αυτά θα έλυναν μερικώς τα προβλήματα της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας. Εμάς μας ενδιαφέρει και η ίδια η εταιρία μας, ώστε να υπάρξει ανάπτυξη και μέλλον για αυτή.
Όλα αυτά που έχουμε υπόψη μας, προς αυτή τη κατεύθυνση, περιέχονται στον όρο «επενδύσεις». Θα πρέπει λοιπόν το κράτος, να επενδύσει τόσο στο ανθρώπινο δυναμικό, όσο και στην ίδια την εταιρία. Με διάφορους τρόπους. Μόνο έτσι θα επέλθει μετά βεβαιότητας η επιθυμητή ανάπτυξη. Θεωρούμε λοιπόν επιβεβλημένη, τη δημιουργία μιας ομάδας τεχνοκρατών, με σκοπό την επίλυση όλων εκείνων των διαχρονικών προβλημάτων που επηρεάζουν την παραγωγικότητα της ΕΑΒ. Και εδώ μπορούν να συνδράμουν πολλοί. Από τη διοίκηση, μέχρι και τον τελευταίο απλό εργαζόμενο. Παραθέτουμε πρόχειρα κάποιες σκέψεις, με την απόλυτη πεποίθηση πως η επένδυση των απαιτούμενων πόρων είναι αιτιολογημένη και πως η προσδοκούμενη αύξηση της παραγωγικότητας, θα αποφέρει ταχεία απόσβεση των δαπανών.
Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία κλείνει μισό αιώνα ζωής. Αυτό από μόνο του πρακτικά σημαίνει, πως υφίστανται γηρασμένες εγκαταστάσεις και πεπαλαιωμένος εξοπλισμός, ανάλογης ηλικίας. Οι παραγωγικοί και όχι μόνο χώροι, χρήζουν συντήρησης και αναβάθμισης, καθότι σε πολλές περιπτώσεις παρατηρείται εισροή βρόχινου νερού και υπολειτουργία, ή πλήρης αστοχία των συστημάτων κεντρικής θέρμανσης. Η αποκατάσταση αυτών, θα επιφέρει διπλό όφελος. Αφενός την προστασία των υπό συντήρηση πτητικών μέσων και του πανάκριβου πάγιου εξοπλισμού, αφετέρου τη βελτίωση της παραγωγικότητας του προσωπικού. Υπό τις παρούσες καταστάσεις, καλούνται τεχνικοί να αποδώσουν έργο, πατώντας στην κυριολεξία μέσα σε λίμνες ύδατος, ενώ κατά τον χειμώνα, οι εντός κλειστών χώρων θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ 8 και 10 βαθμών Κελσίου. Σε περιόδους βαρυχειμωνιάς, έχει μετρηθεί εντός υπόστεγου θερμοκρασία 2 βαθμών. Γίνεται άμεσα αντιληπτό, πως ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να είναι αποδοτικός στην εργασία του υπό αυτές τις συνθήκες.
Για λόγους βελτίωσης της παραγωγικότητας, είναι θεμιτές και οι επενδύσεις στη βελτίωση του υπάρχοντος εξοπλισμού, αλλά και η αγορά καινούργιου. Οι χαμένες εργατοώρες και οι συνεχείς επισκευές των παρωχημένων επίγειων μέσων, εργαλείων, και συσκευών, πληθαίνουν χρόνο με το χρόνο και ένεκα αυτής της κατάστασης, καραδοκούν εργατικά ατυχήματα, τα οποία και έχουν αυξηθεί ανησυχητικά. Προσφάτως, δεν θρηνήσαμε από θαύμα τις ζωές δύο τεχνικών, οι οποίοι προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους, υποχρεώθηκαν στη χρήση παράτυπου εξοπλισμού. Και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σε καθημερινή βάση και με διάφορους τρόπους, αλλά πάντα για τον ίδιο λόγο. Να βγει το έργο…
Άλλο ένα ζήτημα που επηρεάζει και συνδράμει στην απώλεια παραγωγικού χρόνου, είναι η απουσία κατάλληλων οχημάτων, για τις εντός της εταιρίας μετακινήσεις και μεταφορές. Οι εγκαταστάσεις της ΕΑΒ, καλύπτουν μία έκταση 1.800.000 τμ, με τους αξιοποιημένους χώρους να έχουν εμβαδό 650.000 τμ, εκ των οποίων τα 160.000 τμ είναι οι στεγασμένοι χώροι παραγωγής. Ό,τι όχημα εσωτερικής χρήσης διέθετε μέχρι τώρα η εταιρία, έχει σταδιακά αποσυρθεί, δίχως όμως να αντικατασταθεί. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η μεταφορά πολύτιμου και πανάκριβου εξοπλισμού γίνεται με μη ενδεδειγμένους τρόπους, ενώ υλικά τα οποία επείγουν προς τοποθέτηση σε αεροσκάφη, ελικόπτερα και κινητήρες, αναμένουν ολόκληρες ημέρες τη μετακίνησή τους από τις αποθήκες προς την παραγωγή, ελλείψει μεταφορικών μέσων. Σε πολλές περιπτώσεις, καλούνται τεχνικοί να μεταφέρουν εξαρτήματα με ποδήλατα, καρότσια, ή ακόμα και με τα χέρια.
Βελτίωση αλλά και αντικατάσταση, απαιτεί και ο παραγωγικός εξοπλισμός της ΕΑΒ, ο οποίος υποστηρίζει άμεσα τα πτητικά μέσα. Αφορά από συσκευές παροχής ηλεκτρικής, υδραυλικής ισχύος, πεπιεσμένου αέρα, μέχρι και κοινές ανυψωτικές πλατφόρμες εργασίας. Η πικρή αλήθεια είναι, πως τα προαναφερόμενα μέσα είναι τόσο πεπαλαιωμένα, που το μεγαλύτερο πλέον χρονικό διάστημα παραμένουν υπό επισκευή, παρά υπό εκμετάλλευση.
Όλα τα παραπάνω, πρακτικά σημαίνουν δύο πράγματα: Πρωτίστως κίνδυνο για τον άνθρωπο, καθότι υποχρεώνεται στη χρήση επικίνδυνου εξοπλισμού και δεύτερον μεγάλη απώλεια πολύτιμων εργατοωρών, αφού η διάθεση των λίγων εναπομείναντων χρηστικών μέσων, γίνεται κατά σειρά προτεραιότητας, ανάλογα με την κρισιμότητα απόδοσης του κάθε προγράμματος. Τα υπόλοιπα, αναμένουν στη σειρά…
Τα παραπάνω είναι μόνο ελάχιστα από αυτά που χρήζουν βελτίωσης εντός της ΕΑΒ. Όπως προαναφέρθηκε, θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν και να αναδειχθούν πολλές αξιόλογες προτάσεις, από τους κατάλληλους ανθρώπους και πάντα με σκοπό την αύξηση της παραγωγικότητας του προσωπικού και την ελαχιστοποίηση του χρόνου καθήλωσης των πτητικών μέσων των ΕΔ. Εξάλλου και αποδεδειγμένα πλέον, το μόνο καλύτερο που έχουν να επιδείξουν οι αντίστοιχες εταιρίες του εξωτερικού, είναι οι εγκαταστάσεις και ο εξοπλισμός. Η εξαναγκαστική και έκτακτη ένταξη στην ΕΑΒ, αεροσκαφών που συντηρήθηκαν τα τελευταία χρόνια από αυτές αποδεικνύει πως το πολυτιμότερο όπλο στο επιχειρείν, παραμένει ο άνθρωπος…
Αφήσαμε για το τέλος εκείνα τα οποία κρίνουμε ως αμέσως σημαντικότερα, μετά από την επένδυση στο προσωπικό:
Το πρώτο είναι η αύξηση της τιμής της εργατοώρας. Στον χώρο της ελεύθερης αγοράς, στην ΕΑΒ «Α.Ε.» το κράτος είναι εκείνο που καθορίζει μισθούς, προσλήψεις και το ύψος της αποζημίωσης για τις παρεχόμενες υπηρεσίες της. Άρα έχει τον έλεγχο όλων εκείνων των παραμέτρων που καθορίζουν την κερδοφορία μίας επιχείρησης. Ας αναλογιστούμε λοιπόν, πως έχουμε έναν πελάτη/ιδιοκτήτη, ο οποίος επιβάλλει τον αριθμό των εργαζομένων που θα απασχοληθούν, το ύψος των μισθών τους και αλλά και της αποζημίωσης της εταιρίας. Αυτό εκ των πραγμάτων σημαίνει, πως δεν υφίσταται επί της ουσίας περιθώριο οικονομικού κέρδους. Σε αντίθετη περίπτωση, αυτό θα ήταν παράδοξο, καθώς τα χρήματα μπαίνουν και βγαίνουν στην ίδια τσέπη, εκείνη που γεμίζει ο Ελληνικός λαός με τους φόρους που καταβάλει.
Με αυτά υπόψη, η χρέωση της εργατοώρας της ΕΑΒ προς την Πολεμική Αεροπορία, κυμαίνεται στη μισή, έως υποτριπλάσια τιμή σε σύγκριση με αντίστοιχες επιχειρήσεις ανά τον κόσμο. Ξεκάθαρα λοιπόν, η ΕΑΒ αναλαμβάνοντας τη συντήρηση του στόλου, λειτουργεί ως μέσο αποτροπής στη διαφυγή χρήματος από τη χώρα. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος, που η εταιρία είναι μονίμως χρεωμένη και χωρίς προοπτική ανάκαμψης, αφού στην κυριολεξία πουλάει στο Ελληνικό δημόσιο με ζημιά.
Με γνώμονα αυτά, οι εργατοώρες που απαιτούνται για τα περισσότερα προγράμματα των ΕΔ, έχουν παγιωθεί με ξεπερασμένους και αναχρονιστικούς όρους, οι οποίοι δεν λαμβάνουν υπόψη τις πλέον αυξημένες απαιτήσεις των πτητικών μέσων, ένεκα παλαιότητας, αστοχιών και ευρημάτων. Η θεμιτή διέξοδος λοιπόν από αυτή την οξύμωρη κατάσταση, θα είναι μία λογική αύξηση αποζημίωσης της εργατοώρας της εταιρίας, ώστε να δημιουργηθεί άμεσα εκείνη η ταμειακή ρευστότητα, που θα την ωθήσει στην ανάκαμψη.
Το δεύτερο κρίσιμο ζήτημα, είναι η διαθεσιμότητα των υλικών. Αποτελεί γενική παραδοχή, το γεγονός πως μια βασική αιτία στην καθυστέρηση εμπρόθεσμης απόδοσης έργου της εταιρίας, είναι η καθυστέρηση στην προμήθεια υλικού, είτε αεροπορικού, είτε γενικού. Δυστυχώς η αλήθεια είναι, πως ακόμα και εάν η υφιστάμενη ανθρωποδύναμη διπλασιαζόταν, η παραγωγικότητα δε θα βελτιωνόταν σημαντικά, ελλείψει εξαρτημάτων.
Πέραν λοιπόν μίας νομοθετικής ρύθμισης που θα επιλύσει μισθολογικά και εργασιακά ζητήματα, θεωρούμε πως θα πρέπει να υπάρξει και ειδική μέριμνα από πλευράς κράτους, προκειμένου οι ειδικές ανάγκες σε προμήθειες που αφορούν σε αυτή την ιδιαίτερη εταιρία, να καλύπτονται τάχιστα. Με το υπάρχον νομικό πλαίσιο και τις διαδικασίες προμήθειας του Ελληνικού δημοσίου, κάθε έννοια αύξησης της παραγωγικότητας είναι καταδικασμένη. Πόσο μάλλον ο ανταγωνισμός με ανάλογες εταιρίες του εξωτερικού. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι παραγγελίες εξαρτημάτων ικανοποιούνται, μήνες μετά τη συμβατική ημερομηνία απόδοσης των προγραμμάτων, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Για εμάς τους κοινούς ανθρώπους της ΕΑΒ, η λύση κρύβεται σε αυτό που όλοι γνωρίζουμε πως απαιτείται, στις περιπτώσεις όπου χρειάζονται άμεσες λύσεις και απλοποίηση των προβλημάτων: Πολιτική απόφαση. Θέλουμε για την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία και επ’ ωφελεία πάντα των Ενόπλων Δυνάμεων, μια γενναία πολιτική απόφαση, που θα περιλαμβάνει νομοθετική ρύθμιση για μισθοδοσία και τις σχέσεις εργασίας του προσωπικού, νομοθετική ρύθμιση για τις προμήθειες υλικών και επενδύσεις σε εγκαταστάσεις και εξοπλισμό. Όλα αυτά συνδυαστικά, θα προωθήσουν την ανάπτυξη της εταιρίας, όπως όλοι μας την επιθυμούμε».
