Ακουγόταν πολύ καλό για να είναι… ελληνικό, αλλά ήταν τόσο αληθινό που έλαβε διαστάσεις εμβληματικού παραδείγματος προόδου και προκοπής σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ακόμα και ο πλέον… καλοπροαίρετος αδυνατούσε να μην αναρωτηθεί τι γυρεύει αυτή η καθολικά εν σοφία καμωμένη κουκίδα του χάρτη στην ελληνική επικράτεια. ‘Ενα κομμάτι του παζλ αταίριαστο με όλα τα άλλα. Και ως τέτοιο μαγνήτιζε το ενδιαφέρον της διεθνούς ειδησεογραφίας, προβαλλόμενο από τα Μ.Μ.Ε. όλης της Ευρώπης (και όχι μόνο).
Το θαύμα της Ανάβρας ξεκίνησε χάρη στις άοκνες προσπάθειες του επί 16 χρόνια κοινοτάρχη της, κ. Τσουκαλά και της συζύγου του, Μάχης Καραλή, αρχιτέκτονα και πρώην καθηγήτρια του ΕΜΠ, που λειτούργησε ως άμισθη τεχνική σύμβουλος, η Ανάβρα αναγνωριζόταν ως η τρίτη σε ανάπτυξη μεταξύ όλων των ΟΤΑ περιοχή στον ευρωπαϊκό νότο.
Σύμβολο αυτής το Αιολικό Πάρκο με τις 20 ανεμογεννήτριες. Ήταν μόνο το… κερασάκι στην τούρτα. Το χωριό μεταμορφώθηκε σε επιτομή ποιότητας ζωής και βιοτικού επιπέδου.
Με ασφαλτοστρωμένους και πέτρινους δρόμους, πλατείες με κρήνες, νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, ιατρείο, διώροφο κλειστό χώρο στάθμευσης για 60 οχήματα, δύο αίθουσες εκδηλώσεων για 100 και 300 άτομα, γήπεδο ποδοσφαίρου και μπάσκετ, κλειστό γυμναστήριο εξοπλισμένο με σύγχρονα συστήματα άσκησης, τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα, πρότυπο σφαγείο που θυμίζει χειρουργείο, λαογραφικό μουσείο και ένα περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο 240 στρεμμάτων!
Για να επιτευχθούν όλα αυτά χρειάστηκε να απορροφηθεί και το τελευταίο ευρώ από τα ευρωπαϊκά προγράμματα επιδότησης. Σε μια ακούραστη διαδικασία παρακολούθησης και εκμετάλλευσης αυτών, με τη βοήθεια μιας κοινοτικής υπαλλήλου που ανέλαβε όλη τη γραμματειακή υποστήριξη για τα έργα, η αυτοδιοίκηση της Ανάβρας εξαργύρωσε τους προσφερόμενους πόρους, παράγοντας νέους σε μόνιμη βάση.
Το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων ήταν ένα από τα υψηλότερα στη χώρα, με ετήσια εισοδήματα που κυμαίνονταν από 25.000 έως 100.000 ευρώ και ανεργία στο 0%. Όχι όμως (πια) και το επίπεδο ποιότητας ζωής.
Πώς τελείωσε ο θαύμα της Ανάβρας; «Δυστυχώς η κατάσταση δεν είναι πια αυτή που ήταν. Μετά τον Καλλικράτη και με το πέρασμα του χρόνου η εικόνα του χωριού επιδεινώθηκε σε μεγάλο βαθμό.
Τα δημοσιεύματα επιμένουν να την εξιδανικεύουν, αλλά αυτό που έχει συμβεί προκαλεί θλίψη», λέει στο Menshouse που έκανε το σχετικό θέμα, ο κ. Τσουκαλάς, ο «εγκέφαλος» του πιο οργανωμένου σχεδίου ποιοτικής αναβάθμισης, που εφαρμόστηκε ποτέ στη μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Η απώλεια της οικονομικής και διοικητικής αυτονομίας της Ανάβρας, μέσω του προγράμματος Καλλικράτης, έβαλε απότομα φρένο στην οικολογική ανάπτυξη του χωριού. Η ένταξη στο δήμο Αλμυρού αφαίρεσε το δικαίωμα να αποφασίζει για τη μοίρα της, ολοκληρώνοντας παράλληλα αυτή την υποδειγματική πορεία. Ένα πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα θαύμα ίσως να τελείωσε άδοξα…
Να παρει λαθρομεταναστες!!
…καποιοι εκει στην πλαγια του βουνου ταρπαξαν κανονικα σαν ξυπνητζηδες πτυχιουχοι και παμπονηροι ορεσιβιοι…. μια ζωη τα ιδια…ρωτησα καποτε καποιον απο εκει τι θα πει Αναβρα και δεν γνωριζε κοιτωντας με με βλεμα τυπου ”βελικακαγιας”….
Επικό!!! Η μεγαλύτερη απάτη και το μεγαλύτερο ψέμα στην ιστορία της Ευρωπαϊκής ένωσης. Όλα τα στοιχεία και οι δείκτες παραγωγης ψέματα. Καταστάσεις που θα ζήλευε και ο Αλ Καπονε… Μαεστρικα στημένα όλα. Επιδοτήσεις που κανονικά έπρεπε να πάνε για πολύτεκνους, σεισμοπαθείς, άστεγους τα μοιράστηκε ένα μεγάλο χωριό 20 μεγάλων οικογενειών..!!!! Στέφανε πέρασε το δεν βρίζω και νομίζω ότι αυτά που λέω είναι αξια αναφοράς!!!
Σιγα το χωριο.Ενα γουρουνοχωρι ηταν και ετσι θα μεινει.
Προφανως χωρις ςπιδοτησεις δεν γινεται τιποτα. Οποτε μπαρουφες.