Ένας Εβραίος προσπαθεί πολύ καιρό να μιλήσει με τον Θεό. Μετά από μεγάλη επιμονή (χαρακτηριστικό των Εβραίων), τα καταφέρνει.

– Θεέ μου, έχω μια επιχείρηση, ένα εστιατόριο και τα πάω πολύ καλά.

– Αυτό είναι καλό, λέει ο Θεός.

– Ναι, αλλά ξέρεις, Κύριε, αυτό το εστιατόριο δεν το άνοιξα εγώ, αλλά ο πατέρας μου.

– Και;

– Λοιπόν, στην πραγματικότητα ούτε αυτός το άνοιξε, ήταν από τον παππού μου.

– Και;

– Λοιπόν, ούτε ο παππούς μου το άνοιξε, το κληρονόμησε από τον προπάππου μου.

– Καταλαβαίνω, είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, αλλά ποιο είναι το πρόβλημα;

– Λοιπόν, ο προπάππους ούτε αυτός το άνοιξε, αλλά το κληρονόμησε από τον πατέρα του…

– Καταλαβαίνω άνθρωπέ μου, αλλά πού θες να καταλήξεις;

– Εεε να… Στον γιο σου τον Ιησού. Εκείνο το Μυστικό Δείπνο που έκανε, δεν μου το πλήρωσε και πάει καιρός…