Στις 26 Σεπτεμβρίου ανοίγει και πάλι η αυλαία της υπόθεσης που συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Πρόκειται για ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα που έχουν καταγραφεί ποτέ στα αστυνομικά χρονικά και θα εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό σε λίγες ημέρες, ξυπνώντας μνήμες από τα όσα φρικτά συνέβησαν στην οδό Μιχαήλ Βόδα.
Η υπόθεση της δολοφονίας της 4χρονης Άννυ από τη Βουλγαρία, που βρήκε τον θάνατο από τον ίδιο της τον πατέρα και έναν φίλο του, είχε «κλείσει» το φθινόπωρο του 2016 με την καταδίκη τους από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο σε ισόβια κάθειρξη. Το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας εξέδωσε μια απόφαση 431 σελίδων, περιγράφοντας τόσο το «άρρωστο» περιβάλλον μέσα στο οποίο έζησε η άτυχη Άννυ όσο και τις ανείπωτες πράξεις του πατέρα της μετά τον θάνατο της, αφού ο τρόπος με τον οποίο πέθανε δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί από τους κατηγορουμένους.
Η ομολογία
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το Πάσχα του 2015 ο πατέρας της Άννυς, Στάνισλαβ Μπαρκατζίεβ ή Σάββας, παρότι αρνήθηκε πως τη σκότωσε, ομολόγησε ότι την τεμάχισε για να εξαφανίσει κάθε ίχνος της και κατονόμασε τον συγκατηγορούμενό του Ναζίφ Αχμέντοβ, ή Νικολάι, ως τον άνθρωπο που εμπνεύστηκε το σχέδιο του τεμαχισμού, κάτι που ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά.
Στο εδώλιο για την υπόθεση βρίσκεται και η μητέρα της μικρής Δημητρίνα Μπορίσοβα, με τις κατηγορίες της έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο και της ψευδορκίας, καθώς αρχικά είχε πεισθεί από τον σύντροφο της ότι η μικρή εξαφανίστηκε και έδωσε ψευδή κατάθεση στις Αρχές. Στην ίδια είχε επιβληθεί κάθειρξη έξι ετών, με μέρος της έδρας να διατυπώνει μειοψηφία θεωρώντας ότι έπρεπε να καταδικαστεί μόνο για ψευδορκία, ενώ δώδεκα μήνες φυλάκιση «χρεώθηκε» και ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος της Μιχαήλ Βόδα, καθώς έδωσε επίσης ψευδή κατάθεση στις Αρχές.
Στις περισσότερες από 400 σελίδες της απόφασης περιγράφεται η περιθωριακή ζωή, τα ναρκωτικά, ο πληρωμένος έρωτας και ένα περιβάλλον που σημάδεψε τους τελευταίους μήνες της ζωής της Άννυς «που η μοίρα έμελλε να έχει αυτό το τραγικό τέλος, τραγικότερο και από αυτό της Ιφιγένειας, να σφαγιαστεί από τον ίδιο της τον πατέρα» όπως είχε χαρακτηριστικά αναφέρει η εισαγγελέας Μαρία Δημητριάδου στην αγόρευση της. «Την Άννυ επισκέπτονταν οι γονείς της κατά καιρούς στη Βουλγαρία (σσ.: διέμενε με τους παππούδες), ενώ η μητέρα της, από την εργασία της ως ιερόδουλης και από δωρεές διαφόρων χρηματικών ποσών, που της έκανε Γερμανός υπήκοος με τον οποίο διατηρούσε ερωτική σχέση, συνέδραμε οικονομικά τους παππούδες στην ανατροφή της Άννυς, ενώ συντηρούσε και τον σύντροφο της. (…) Ο πατέρας της διατηρούσε φιλικές σχέσεις με υπερήλικα ιδιοκτήτη σπιτιού που φιλοξένησε το ζευγάρι, με τον οποίο είχε γνωριστεί το 2011, έχοντας συνευρεθεί μαζί του ερωτικά δύο φορές έναντι του ποσού των 2Ο ευρώ. (…) Ζούσε παρασιτικά και δη με χρήματα που κέρδιζε η μητέρα της Άννυς και αμφότεροι διήγαγαν πολυτελή βίο, αγοράζοντας ακριβά αυτοκίνητα και πραγματοποιώντας ταξίδια στο εξωτερικό. Ο τέταρτος κατηγορούμενος (Νικολάι) συνευρισκόταν ερωτικά με άντρες έναντι πληρωμής και ήταν περιστασιακός χρήστης ναρκωτικών ουσιών» αναφέρεται στην απόφαση του ΜΟΔ, που σκιαγραφεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούσε το μικρό κορίτσι.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό θα έχει η ποινική αντιμετώπιση της μητέρας, για την οποία διατυπώθηκε μειοψηφία ως προς την καταδίκη της για το αδίκημα της θανατηφόρας έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο. Η ίδια καταδικάστηκε σε έξι έτη φυλάκισης με αναστολή μέχρι την εκδίκαση σε δεύτερο-βαθμό, ποινή η οποία εάν διατηρηθεί θα την οδηγήσει στη φυλακή. Μάλιστα, η εισαγγελέας του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου είχε προτείνει την απαλλαγή της από την κατηγορία της θανατηφόρας έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο, αλλά και από την πλημμεληματική μορφή του αδικήματος, με το σκεπτικό ότι ο πατέρας της Άννυς δεν ήταν βίαιος, ούτε η χρήση ναρκωτικών τον καθιστούσε επικίνδυνο για το παιδί. Το δικαστήριο κατά πλειοψηφία αποφάσισε την καταδίκη της για το αδίκημα, αλλά στην απόφαση διατυπώνεται σε περισσότερες από 3ο σελίδες η άποψη της μειοψηφίας βάσει της οποίας δεν θα έπρεπε να καταδικαστεί.
Αντίστοιχα και οι αναφορές των ψυχολόγων υποστηρίζουν ότι: «Η Άννυ έδειχνε χαρούμενη όταν ήταν με τον πατέρα της, ενώ κανείς από το συγγενικό περιβάλλον δεν είχε να αναφέρει βίαια περιστατικά σε βάρος του παιδιού. Επομένως από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο Σάββας ήταν βίαιος προς την Άννυ, ούτε ότι την εξύβριζε ή ασκούσε λεκτική βία. Η Δημητρίνα Μπορίσοβα δεν είχε κάποιο λογικό κίνητρο προς διάπραξη του κακουργήματος της θανατηφόρας έκθεσης, κατά συνέπεια δεν υπάρχει ούτε ενδεχόμενος δόλος και πρέπει να κηρυχθεί αθώα».
Οι ποινές που επιβλήθηκαν
- για τον πατέρα της μικρής Άννυς, Σάββα: Ισόβια κάθειρξη για την ανθρωποκτονία, ποινή φυλάκισης 2 ετών για την περιύβριση νεκρού και άλλα δύο χρόνια για την πράξη της παράνομης οπλοχρησίας. Τέλος για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία επιβλήθηκε ποινή φυλακισης 1 έτους.
- για τον φίλο του Νικολάι: ποινή ισόβιας κάθειρξης για την ανθρωποκτονίας, για το αδίκημα της περιύβρισης νεκρού 2 έτη και φυλάκισης 2 χρόνων για παράνομη οπλοχρησίας.
- για τη μητέρα του παιδιού, Δημήτρηνα: επιβλήθηκε αρχικά ποινή κάθειρξης 6 ετών, που αποτελεί και την ελάχιστη δυνατή ποινή για την κακουργηματική εκθεση ενηλίκου ανηλίκου. Η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία καθώς μειοψήφισαν δύο τακτικοί δικαστές και μία ένορκος, οι οποίοι ειπχαν την άποψη ότι θα πρέπει να καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης 8 ετών.
Παρόλα αυτά, η μητέρα της Άννυ αφέθηκε ελεύθερη, με την επιβολή περιοριστικών όρων, καθώς το Πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο έδωσε ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεσή της.
Με την απόφασή του, το δικαστήριο δέχθηκε για την Δημητρίνα Μπορίσοβα, να δώσει αναστολή στην εκτέλεση της ποινής της, με την επιβολή των όρων της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα και την υποχρέωσης εμφάνισης κάθε μήνα σε Αστυνομικό Τμήμα.
Για τους δύο καταδικασθέντες σε ισόβια κάθειρξη, που οδηγούνται ήδη στις φυλακές, οι δικαστές όρισαν τις κατά συγχώνευση ποινές, οι οποίες, για τον πατέρα του παιδιού διαμορφώθηκαν σε ισόβια και ποινή φυλάκισης 3 ετών και 6 μηνών, ενώ για τον Νικολάι, σε ισόβια και ποινή φυλάκισης 3 ετών.
Ο ιδιοκτήτης, τέλος, του διαμερίσματος καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 12 μηνών για το αδίκημα της ψευδορκίας.
