Δύο χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών, ο πατέρας Χριστόδουλος Παπαϊωάννου, που έχασε τον γιο του, Κυπριανό, μιλά για το ανείπωτο πένθος και τη συναισθηματική του αντοχή.
Ο ίδιος, περιγράφει με συγκλονιστικές λεπτομέρειες τη στιγμή που έλαβε τη σορό του γιου του, αποκαλύπτοντας σοκαριστικά στοιχεία για την κατάσταση του σώματός του και τη συναισθηματική του φόρτιση.
«Μας σημάδεψε αυτό το γεγονός», λέει αρχικά.
«Ήταν το πιο στενάχωρο γεγονός της ζωής μου. […] Είδα στην πράξη ότι ο Θεός με ενίσχυσε αυτά τα δύο χρόνια για να το ξεπεράσω αυτό το πένθος», προσθέτει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Κυπριανός ετοιμαζόταν να παντρευτεί, τελείωνε τη σχολή του, είχε σχεδιάσει και παρακάτω τη ζωή του καθώς ήθελε να χτίσει το σπίτι του και να σπουδάσει στη Θεολογική σχολή για να γίνει ιερέας.
«Εγώ όταν παρέλαβα το σώμα του Κυπριανού και το έφερα εδώ σπίτι μου, έβλεπα κάποια εγκαύματα στο σώμα του. Το σώμα του το πήρα ολόκληρο, δεν τεμαχίστηκε», περιέγραψε ο πατέρας του εκλιπόντος.
«Τα δύο του χέρια ήταν κόκκινα, όπως πας στη θάλασσα και στέκεσαι στον ήλιο και καίγεσαι. Είχε κάποια εγκαύματα στο κορμί του έτσι όπως σε πιάνει όταν ανάψει απότομα μια φωτιά και σε πιάσει και σε καψαλίσει λίγο. Το κομποσκοίνι του δεν είχε καεί, ήταν πάνω στο χεράκι του. Είχε κοκκινίλες στα χέρια του. Μύριζε πολύ έντονα χημικά. Είχα απορία πώς αυτό το πράγμα μύριζε τόσο έντονα χημικά. Όταν μου φέραν το σακάκι του, ήταν κάπως καψαλισμένο και μύριζε κι αυτό έντονα χημικά».
