Μια μέρα ενώ αυτή με τον εραστή της ήταν στο σπίτι της επέστρεψε απρόσμενα ο άντρας της. Αυτή ακούγοντάς τον στην πόρτα πετάχτηκε από το κρεβάτι τρομαγμένη και έριξε πάνω στον εραστή της μια σακούλα αλεύρι και του είπε:
– Μην κουνηθείς και κάνε το άγαλμα!

Αυτός μένει ακίνητος. Μπαίνοντας ο σύζυγος αντίκρισε το άγαλμα και άρχισε να φωνάζει:

– Ατιμη μοιχαλίδα! Με απατάς;;;

Η γυναίκα του τον καθησυχάζει λεγοντάς του:

– Όχι αντρούλη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις! Είναι ένα άγαλμα, σαν εκείνο που έχουν οι φίλοι μας οι Παπαδόπουλοι. Γιατί αυτοί είναι καλύτεροι από μας;

Ο σύζυγος δείχνει να την πιστεύει. Την νύχτα όμως, όταν κοιμήθηκε η γυναίκα του αυτός σηκώθηκε, πήγε στην κουζίνα γέμισε ένα πιάτο με διάφορα μεζεδάκια, τον πήγε μπροστά στο άγαλμα και του είπε:

– Φίλε φάε τίποτα, γιατί και μένα τέσσερις ημέρες στους Παπαδόπουλους με έκοψε η πείνα!