Σε κάποια φάση το βλέμμα του νεαρού πέφτει πάνω σε μια κορνίζα που βρίσκεται στο κομοδίνο.
Είναι μια φωτογραφία ενός νεαρού αρρενωπού άντρα, με γένια και πονηρό χαμόγελο.
– Δεν πιστεύω να είσαι παντρεμένη και να είναι o άντρας σου αυτός… της λέει ο νεαρός
– Όχι, βρε χαζούλη, δεν είναι ο άντρας μου και δεν είμαι παντρεμένη… του απαντά εκείνη χασκογελώντας
– Τότε κάποιος ιδιαίτερος γκόμενος; ξαναρωτάει εκείνος διστακτικά.
– Οχι, οχι καλέ, μα που πάει ο νους σου ποια… του ξανααναπαντάει.
– Αδερφός, ο πατέρας σου στα νιάτα του, μήπως θείος;… συνεχίζει αυτός γεμάτος απορία!
– Τς, τς, τς…. μάντεψε αν μπορείς… τον τσιγκλάει εκείνη.
– Μμμμ… κάποιος φίλος σου αγαπημένος τότε; αναρωτιέται πλέον γεμάτος περιέργεια ο
νεαρός.
– Όχι βρε ανόητο ζουζούνι! Εγώ είμαι, πριν την εγχείρηση!
