Ο ηθοποιός Αντίνοος Αλμπάνης καλεσμένος στην εκπομπή «Μεσάνυχτα» συγκλόνισε περιγράφοντας τη στιγμή που του ανακοίνωσαν οι γιατροί ότι έχει καρκίνο. Συγκινήθηκε περιγράφοντας τη διαδικασία της χημειοθεραπείας και εξήγησε γιατί δεν θέλησε να το πει αρχικά στους γονείς του. Έδωσε δύναμη και κουράγιο σε ανθρώπους που περνούν το ίδιο και αποκάλυψε πως συνεχίζει να παλεύει με τον φόβο ακόμα και τώρα που έχει ολοκληρωθεί η θεραπεία του.

Τα παιδικά του χρόνια

Γεννήθηκε σε ένα όμορφο σπίτι στην Καλλιθέα και μεγάλωσε με πολλή αγάπη. Για αυτό βάζει αγάπη και σε ό,τι κάνει μέχρι σήμερα.

Από μικρός, ήθελε να παραμείνει παιδί. Οι παιδικές του αναμνήσεις είναι χρωματιστές και πολύ ξέγνοιαστες. Η εφηβεία του ήταν γεμάτη από καλοκαίρια στη Λήμνο και απογεύματα σε αλάνες στη Χαλκίδα.
Ο Αντίνοος Αλμπάνης ήταν ένα ανήσυχο παιδί, όχι εύκολος έφηβος.Μπορεί να ταλαιπώρησε τους δικούς του μικρός, αλλά πάντα ήξερε τι ήταν επικίνδυνο, ακόμα και στα 16 του που αλώνιζε την Εύβοια οδηγώντας μηχανή. Είχε περιέργεια όμως για τα πράγματα. Του άρεσε να γυρίζει, να ψάχνει, να βλέπει, να μαθαίνει. Έτσι και με την υποκριτική, αφού το έψαξε μέσα από τις θεατρικές ομάδες του σχολείου, στα 18 του ανακάλυψε ότι ήταν ο χώρος που τον εκφράζει και τον κάνει ευτυχισμένο άνθρωπο. Ωστόσο δεν είχε μεγάλες προσδοκίες, είχε αποφασίσει να δώσει εξετάσεις στο Εθνικό και στο Τέχνης και αν περάσει.. πέρασε.

Η υποκριτική 

Το τηλεοπτικό του ντεμπούτο ως ηθοποιός το έκανε μέσα από τη σειρά του Alpha, “Μου Λείπεις” ενώ έχει παίξει και στους Αληθινούς Έρωτες με μεγάλη επιτυχία.
Από τότε έχει ξεκινήσει μια 14ετή καριέρα σε θέατρο και τηλεόραση με επιτυχημένους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ομολογεί ότι η συμμετοχή του στο σήριαλ του Χριστόφορου Παπακαλιάτη “Δυο μέρες μόνο” διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό το αισθητικό του κριτήριο.
Όμως το πρώτο μεγάλο του βήμα έγινε μέσα από την συμμετοχή του στα «Άγρια Παιδιά» του Mega. Ανήκει στη γενιά που πρόλαβε την ευημερία της χώρας και που ποτέ δεν απασχολήθηκε με ζητήματα επιβίωσης και αυτό το οφείλει εν μέρει στον μεγάλο του παιδικό έρωτα, την Αφροδίτη Σημίτη που τον έκανε να μαγευτεί από το χώρο της διαφήμισης και να γίνει επαγγελματίας εκφωνητής από το 2002. Το εισόδημα από τις διαφημίσεις όπως λέει τον έκανε να είναι επιλεκτικός στο κομμάτι της υποκριτικής.
Μπορεί να τον έχουμε δει κατά καιρούς στο πλάι άκρως γοητευτικών γυναικών όμως, σίγουρα δεν έχει απαρνηθεί ακόμη τον τίτλο του εργένη. Όπως ο ίδιος λέει τον έρωτα δεν τον κυνηγάει, αφήνεται να παρασυρθεί απ’αυτόν… ενώ όταν τον ρωτούν «Εσύ πότε θα φτιάξεις την ζωή σου;», εκείνος απαντά «Δεν είναι «χαλασμένη» η ζωή μου για να θέλω να τη φτιάξω, δεν είναι αυτοσκοπός ο γάμος».

Το περασμένο καλοκαίρι η ανάρτηση φωτογραφιών του Αντίνοου Αλμπάνη στο προσωπικό του προφίλ στο Instagram με ξυρισμένο κεφάλι άφηναν την αίσθηση σε όλους ότι επρόκειτο απλώς για μια στιλιστική επιλογή ή αλλαγή στην εμφάνιση για κάποιον ρόλο. Ωστόσο, ο ίδιος αποφάσισε να αποκαλύψει την αλήθεια, δηλαδή ότι υποβάλλεται σε χημειοθεραπείες δείχνοντας στο κοινό του ότι το πρόβλημα υγείας του το αντιμετωπίζει με θάρρος και πολύ χιούμορ.

Τρεις μήνες μετά, έχει βγει νικητής έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του, τους φίλους του, τους συναδέλφους του, αλλά περισσότερο την αδερφή του Γιούλη που αποτελεί για εκείνον τον φύλακα άγγελό του.

«Κυριεύτηκα από φόβο μόλις έμαθα ότι έχω καρκίνο»

«Ήταν ξαφνικά ένας δύσκολος χειμώνας ο περσινός και η καθημερινότητά μου άρχισε να γίνεται δύσκολη. Είχα κάποια συμπτώματα τα οποία δεν ήταν φυσιολογικά και συνειδητοποίησα ότι πρέπει να κάνω εξετάσεις. Στη συνέχεια, οι εξετάσεις έδειξαν ότι πάσχω από λέμφωμα.

Είχα ένα προαίσθημα ότι κάτι άσχημο θα μου πουν οι γιατροί . Όταν μου μίλησαν για καρκίνο, κυριεύτηκα από φόβο. Όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο άρχισα να ψάχνω στο ίντερνετ και αυτό ήταν λάθος. Έπρεπε άμεσα να ξεκινήσω ακτινοβολίες και χημειοθεραπείες. Έπρεπε να περιορίσω τον φόβο μου και την αγωνία μου και να συνειδητοποιήσω ότι αυτό το οποίο είχα είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό διαχειρίσιμο. Είναι ένας τύπος καρκίνου που έχει ένα υψηλό ποσοστό ίασης οπότε οι πιθανότητες ήταν με το μέρος μου, αλλά θα έπρεπε να περάσω μια διαδικασία η οποία δεν ήταν καθόλου εύκολη.

«Στους γονείς μου είπα για τον καρκίνο πριν την τελευταία χημειοθεραπεία»

Αυτό το οποίο παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στους ανθρώπους οι οποίοι νοσούν είναι η ψυχολογία. Όταν έμαθα για τον καρκίνο δεν είπα τίποτα στην οικογένειά μου για να μην τους στεναχωρήσω. Είναι πολύ άγριο για τους γονείς να μαθαίνουν ότι το παιδί τους έχει καρκίνο και για αυτό το έκρυψα. Ήθελα να πατήσω μόνος μου στα πόδια μου και να το τρέξω μόνος. Είχα ανάγκη τη μοναξιά παρά να στεναχωρώ τους ανθρώπους δίπλα μου.

Είναι τεράστια η αλλαγή που προκύπτει στη ζωή σου. Νιώθεις ανεπαρκής, νιώθεις ανήμπορος, οπότε πήρα τη μεγάλη απόφαση και είπα στον εαυτό μου «Φιλαράκι, θα δουλέψεις όσο μπορείς. Θα σφίξεις τα δόντια και θα δουλέψεις».

Φοβόμουν αλλά έπρεπε να διαχειριστώ τους αφόρητους πόνους από τη χημειοθεραπεία. Θυμάμαι ότι ήθελα να ξαπλώσω στο μαξιλάρι και πονούσε το κεφάλι μου. Στο διάστημα που έκανα τις χημειοθεραπείες είχα εσωτερικό θυμό. Αναθεώρησα πολλά πράγματα, τότε. Θύμωσα με τον εαυτό μου που μέχρι τότε με απασχολούσαν ανούσια πράγματα και όχι σημαντικά θέματα της ζωής. Είχα παραμελήσει πολύ τον εαυτό μου. Στους γονείς μου είπα για τον καρκίνο πριν την τελευταία χημειοθεραπεία. Μέχρι τότε είχα βρει μια πολύ ωραία δικαιολογία, ότι ξύρισα το κεφάλι μου για κάποιο ρόλο στο θέατρο και όχι για τις χημειοθεραπείες».

«Δέχθηκα αρνητικά μηνύματα για το ξυρισμένο κεφάλι μου από κόσμο που δεν ήξεραν»
«Δέχθηκα και αρνητικά μηνύματα για το ξυρισμένο κεφάλι μου από ανθρώπους που δεν ήξεραν… Αυτή η απόφασή μου να μην αποσυρθώ γενικότερα, έπρεπε να περιφέρω μια καινούργια εικόνα στον κόσμο, η οποία εικόνα δεν ήταν απαραίτητα αρεστή. Δέχθηκα χλευαστικά μηνύματα για το ξυρισμένο μου κεφάλι. Ένιωσα συμπόνοια για την κοπέλα που μου ευχήθηκε να πεθάνω. Υπήρχαν, όμως άνθρωποι που όταν δημοσιοποίησα την ασθένειά μου κάποιοι ταυτίστηκαν μαζί μου. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό για μένα».

Αυτή την περίοδο ο Αντίνοος Αλμπάνης πρωταγωνιστεί σε έναν από τους δημοφιλέστερους μονολόγους, το «ΦΙΝΙΣΤΡΙΝΙ» του Βασίλη Ρίσβα, σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη, στο Από Μηχανής Θέατρο. Επίσης συμμετέχει στον Αρχιμάστορα Σόλνες του Χένρικ Ίψεν μαζί με τον Γρηγόρη Βαλτινό και την Κατερίνα Λέχου στο Θέατρο Ιλίσια.