1958 – 2018: 60 χρόνια από τότε που ο Αντώνης Ρεπάνης έγραψε το πρώτο του τραγούδι στην Κολούμπια!
Ο Αντώνης Ρεπάνης ήταν ένας από τους τελευταίους θρύλους του λαϊκού τραγουδιού, ο τελευταίος μεγάλος που άντεξε στο πάλκο. Σπουδαίος τραγουδιστής και συνθέτης. Χάρισε μοναδικές στιγμές στους θαμώνες στο στέκι του, την «Αστροφεγγιά», στον Αγ. Λουκά στα Πατήσια, επί 22 χρόνια. Όμως ένα εγκεφαλικό που υπέστη προ διετίας τον ανάγκασε να εγκαταλείψει το πάλκο που τόσο αγαπούσε. Με δυσκολία πια θυμήθηκε τα ένδοξα χρόνια με την σύζυγό του, πάντα στο πλευρό του.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933 και άρχισε να τραγουδάει το 1958. Πέθανε στις 30 Μαΐου 2019(χθες) σε ηλικία 86 ετών.
Είχε μιλήσει έναν χρόνο, πριν από τον θάνατό του, στο www.ogdoo.gr
“…Διακριτική παρουσία στο καλλιτεχνικό στερέωμα από το 1958 που ξεκίνησε την καριέρα του, όταν τον σύστησε στην Κολούμπια ο Μπάμπης Μπακάλης κι έκανε τον πρώτο μικρό του δίσκο «Τα Μάτια Μου Θα Πάρω», στις 45 στροφές.
Αγέρωχη παρουσία στο πάλκο ενός ανθρώπου χορτασμένου από τον πλούτο του λαϊκού τραγουδιού που υπηρέτησε επί 60 χρόνια. Ανήσυχο παιδί των θρυλικών πάλκων, όπου ωρίμασε καλλιτεχνικά.
Οι επιτυχίες του πολλές, γραμμένες και τραγουδισμένες μέσα από την ψυχή του. Ο Παλιατζής, Αγάπη Μου Επικίνδυνη, Η Διπρόσωπη, Τ’ Αγκάθια Της Καρδιάς Σου, Δυο Γυναίκες Δυο Αγάπες, Η Σκέψη Μου Η Τρελή και πόσα άλλα σε ένα μακρύ κατάλογο. Τι κι αν πέρασαν τα χρόνια ο Αντώνης Ρεπάνης συνέχισε να γράφει τραγούδια και ένα μεγάλο μέρος βρίσκεται έτοιμο να βγει από το συρτάρι του αρκεί να τον πλησιάσει κάποιος με το σεβασμό που αξίζει σε έναν άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στη μουσική, μένοντας μακριά από τα ρεύματα και τις μόδες της κάθε εποχής που τελικά έβγαλαν το τραγούδι από την ώριμη πορεία του.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Περιστέρι πριν 85 χρόνια και άρπαξε τις περισσότερες ευκαιρίες για να ξεφύγει από την ανωνυμία και να ικανοποιήσει το πάθος του για το τραγούδι.
Τον είχα συναντήσει στην «Αστροφεγγιά» πριν το μεσονύχτιο πρόγραμμά του που περίμεναν με αγωνία αρκετοί θαμώνες, ημέρα Τετάρτη, μία από καθημερινές μέρες που αποτελούν αγκάθι για πολλά μαγαζιά της Αθήνας που παραμένουν κλειστά.
Η ορχήστρα του διαλεγμένη. Ακούσαμε ένα καλό μπουζούκι, τον Δημήτρη Αλεξίου και την τραγουδίστρια Βάλια, μια λαϊκή φωνή που έκανε τα πρώτα βήματά της δίπλα στον Αντώνη Ρεπάνη. Ο Αθηναίος τραγουδιστής ανέβηκε στο πάλκο πραγματοποιώντας την επιθυμία μου να παίξει πρώτο τραγούδι το «Αγάπη Μου Επικίνδυνη», ένα από τα μεγάλα σουξέ του…
Δεν κουραστήκατε τόσα χρόνια στο πάλκο;
Κακά τα ψέματα είναι γλυκό το πάλκο. Αν σταματούσα και καθόμουν στο σπίτι θα με έτρωγε η ρουτίνα. Τι θα έκανα; Θα έβλεπα μέρα νύχτα τηλεόραση; Εδώ κάθε μέρα βλέπω κόσμο, λέω τα τραγούδια μου, τα τραγούδια που έχω γράψει, τα τραγούδια που αρέσουν στον κόσμο, συμμετέχω κι εγώ στη διασκέδαση, ανοίγω την καρδιά μου. Βρίσκομαι στο πάλκο από τα τέλη του πενήντα.
Σε ποια γειτονιά μεγαλώσατε;
Γεννήθηκα στο Περιστέρι και μεγάλωσα με ακούσματα του Γρηγόρη Μπιθικώτση που ήταν φίλοι με τον αδερφό μου κι ερχόταν σπίτι μας. Ο αδερφός μου έπαιζε κιθάρα κι έμαθα να παίζω κι εγώ. Αυτοδίδακτος είμαι. Καλλίφωνοι ήταν και η μητέρα και ο πατέρας μου. Παράλληλα ασχολιόμουν με τη βυζαντινή μουσική που με επηρέασε πολύ στην καριέρα μου. Πήγαινα τακτικά στην εκκλησία. Από μικρός δούλεψα σε διάφορα μαγαζιά στο Περιστέρι με το Δημήτρη Γκούντη που ήταν του γαμπρού μου ανιψιός. Επίσης στα πρώτα βήματά μου δούλεψα με το Γρηγόρη Μπιθικώτση σε άλλα μαγαζιά. Μετά το στρατιωτικό μου πήγα στην οδό Σίονος στου Μάριου με τ’ όνομα που έγραψε και ο Τσιτσάνης ένα τραγούδι. Εκεί σύχναζαν πολλοί καλλιτέχνες. Εκεί με έμαθαν ότι παίζω καλή κιθάρα και τραγουδώ. Έτσι άκουσε για μένα και με πήρε σε μια δουλειά ο Απόστολος Χατζηχρήστος, ένα πανηγύρι την Πρωτομαγιά στο Άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας. Μετά τραγούδησα πολλά τραγούδια των Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Χιώτη και άλλων μεγάλων συνθετών.
Στη δισκογραφία ποιος σας σύστησε;
Ο Μπάμπης Μπακάλης με πήγε στην Κολούμπια το 1958. Εκεί έγραψα το πρώτο τραγούδι, «Τα Μάτια Μου Θα Πάρω» του Μπάμπη Μπακάλη και μετά ένα άλλο δικό του τραγούδι το «Όλος Ο Κόσμος Με Μισεί», που έγινε μεγάλη επιτυχία. Ο κόσμος έμαθε ότι αυτό το παιδί τραγουδάει ωραία. Μετά δούλεψα με τον Βασίλη Τσιτσάνη στο Φαληρικό, τον Στέλιο Καζαντζίδη στου Κουλουριώτη, τον Γιάννη Παπαϊωάννου, έχω δουλέψει σχεδόν με όλους.
Πότε αρχίσατε να γράφετε τα δικά σας τραγούδια;
Είχα μέσα μου να δώσω, όχι μόνο να πάρω. Αυτό το σαράκι με έτρωγε ώσπου άρχισα να γράφω τραγούδια. Έκανα μεγάλες επιτυχίες όπως τον Παλιατζή με τον Διονυσίου, Αγάπη Μου Επικίνδυνη, Τ’ Αγκάθια Της Καρδιάς Σου, Δυο Γυναίκες Δυο Αγάπες που τραγουδώ εγώ, Η Διπρόσωπη, Η Σκέψη Μου Η Τρελή και παράλληλα τραγουδούσα πολλών άλλων συνθετών τραγούδια.
Ποια είναι η ιστορία της επιτυχίας σας «Διπρόσωπη»;
Οι στίχοι είναι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Όσα τραγούδια που είχε δώσει έγιναν επιτυχίες. Τη συναντούσα σε ένα εστιατόριο που συμπτωματικά τρώγαμε εκεί. Μου έδωσε τη «Διπρόσωπη» και πολλά ακόμη τραγούδια όπως και το ζεϊμπέκικο που είπε ο Διονυσίου «Αητός, Αητός Μεγάλωνε». Αξιόλογους στίχους μου έδωσε και ο Γκούντης που ήταν συγγενής μου όπως στα τραγούδια «Αγάπη Μου Επικίνδυνη», «Ο Παλιατζής», ο σπουδαίος στιχουργός Κώστας Βίρβος, ο Μιχάλης Τουτουντζής που μου έγραψε το «Είναι η Σκέψη Μου Τρελή», ο Ηρακλής Παπασιδέρης, δεν τους θυμάμαι όλους…
Πολλά τραγούδια γράψατε και είπατε για τις γυναίκες. Τι ρόλο έπαιξαν στη ζωή σας;
—-Με ενέπνευσαν. Δεν έχω ριχτεί ποτέ σε γυναίκα. Είμαι περήφανος που η γυναίκα μου μού έχει χαρίσει δύο παιδιά, ο γιος μου είναι χημικός τροφίμων και η κόρη μου μηχανολόγος. Δεν το είχα για μαγκιά να κολλήσω σε μια γυναίκα. Και στη δουλειά μου θέλω η συμπεριφορά μου να είναι άψογη απέναντί τους. Στο πάλκο με συνόδευαν γυναίκες, όπως και τώρα, και ήταν σωστές και για τον εαυτό τους και για τον κάθε Ρεπάνη. Βρέθηκα στο πάλκο με την Μαρινέλλα και τον Καζαντζίδη, με την Καίτη Γκρέυ, με την Πόλυ Πάνου πάρα πολλές φορές. Μία από αυτές μαζί της ήταν και η Ρίτα Σακελλαρίου στο Φαληρικό με σχήμα Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Μπιθικώτση και άλλους. Άλλες εποχές τότε και άλλες τώρα. Οι σημερινοί τραγουδιστές είναι οι πιο πολλοί στο σόου. Βέβαια υπάρχουν και τραγουδιστές και τραγουδίστριες που λένε καλά τα λαϊκά τραγούδια. Εμείς ήμασταν πιο στημένοι στο πάλκο ενώ τώρα οι ερμηνευτές είναι πιο ελεύθεροι. Τραγουδούσα ως τις τέσσερις πότε στην Τριάνα Του Χειλά στην Συγγρού απέναντι από τον Αγ. Σώστη, στου Τζίμη Του Χοντρού στην Αχαρνών με Πάνο Γαβαλά και Πόλυ Πάνου και μετά πηγαίναμε να τσιμπήσουμε κάτι και να τα πούμε. Έχουμε γυρίσει και ελληνικές ταινίες στα μαγαζιά που δούλευα και άλλες φορές στα στούντιο.
Ποιοι ήταν οι κολλητοί σας φίλοι τότε;
Ο Γαβαλάς που ήταν κουμπάρος μου. Αυτός ο θαυμάσιος τραγουδιστής με τη ρομαντική φωνή. Παρέα έκανα κυρίως με τον Τσιτσάνη. Τον υπεραγαπούσα και τον πίστευα σαν κολοσσό του λαϊκού τραγουδιού. Ο Μητσάκης που ήταν κουμπάρος του αδερφού μου. Ο Καζαντζίδης ήταν φίλος. Και η Πόλυ Πάνου. Και ο Στράτος Διονυσίου που του έδωσα και τραγούδια.
Χρειάστηκε να δουλέψετε και άλλα επαγγέλματα στη ζωή σας;
Ξεκίνησα σαν ξυλοτορναδόρος, βοηθητικός, σε διάφορα μαγαζιά. Μετά πήγα κορνιζοποιός, πάλι βοηθητικός σε κάτι φίλους και συγγενείς, αλλά με έτρωγε η μουσική. Είχα να δώσω. Χωρίς ζήλια, αλλά με πάθος.
Τι κοινό έρχεται σήμερα να σας ακούσει;
Όλες οι ηλικίες. Κοινό που ξέρει τι θέλει, που λατρεύει το καλό λαϊκό τραγούδι και το ερωτικό, αλλά και το καλό ρεμπέτικο.
Ποιες ήταν οι δικές σας επιρροές όταν αρχίσατε να τραγουδάτε;
Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Χιώτης, Μητσάκης, μιλάμε για συνθέτες. Άκουγα τον Μπιθικώτση, τον Διονυσίου, τον Πάνο Γαβαλά, η Πόλυ Πάνου, η Καίτη Γκρέυ, η Μαρινέλλα, τόσα μεγάλα ονόματα που είχα την ευτυχία να δουλέψω και μαζί τους και ακολούθησα τα βήματά τους. Πήρα από όλους αυτούς, αλλά και έδωσε με τη δική μου προσωπικότητα.
Η διεκδίκηση τι ρόλο έπαιξε στη ζωή σας;
Άφησα τη ζωή μου να κυλήσει νορμάλ κι ωραία. Αν έκανα κι εγώ κάτι θα το κρίνει ο κόσμος. Λατρεύω όλους αυτούς τους μεγάλους που ανέφερα, τους εκτιμώ, αλλά δεν έχω να ζηλέψω και τίποτα. Δεν μου αρέσουν τα κουτσομπολιά και δεν έχω να χωρίσω τίποτα με κανέναν. Δεν τους ενοχλώ και δεν με ενοχλούν. Είμαι ανεξάρτητος μεμονωμένος…
Απέχετε αρκετά χρόνια από τη δισκογραφία…
Έχω τραγούδια στο συρτάρι. Ελπίζω κάποτε να κυκλοφορήσουν. Οι εταιρίες σήμερα θέλουν κάτι άλλο. Δεν μπορώ να επέμβω και να επιβάλλω τι θέλω σε μια εταιρία. Δικαίωμά τους είναι. Δεν με ενοχλεί γιατί με τα τραγούδια που έχω μπορώ να τραγουδώ στα μαγαζιά. Νομίζω ότι έχω προσφέρει κι εγώ ένα λιθαράκι στο ελληνικό τραγούδι. Γενικότερα προτιμώ το αυθεντικό τραγούδι στο είδος του είτε λαϊκό, είτε ερωτικό, είτε ρεμπέτικο είναι.
Παρακολουθείτε το ελληνικό τραγούδι σήμερα και αν ναι, ξεχωρίζετε κάποιους τραγουδιστές;
Βεβαίως και το παρακολουθώ και μάλιστα υπάρχουν αξιόλογοι τραγουδιστές όπως ο Πασχάλης Τερζής που κάνει καλές επιλογές τραγουδιών, ο Αντώνης Ρέμος, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, ο Μανώλης Λιδάκης, η Χάρις Αλεξίου. Στους μεγάλους συνθέτες ανήκει και ο Χρήστος Νικολόπουλος, θαυμάσιο παιδί και σπουδαίος καλλιτέχνης, έχουμε συνεργαστεί παλιότερα. Καλός συνθέτης ήταν και ο Άκης Πάνου. Το αν υπάρχει πτώση στο λαϊκό τραγούδι θα το κρίνει ο κόσμος.
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο ταλαντούχο λαϊκό τραγουδιστή που θέλει να τραγουδήσει επαγγελματικά;
Να έχει υπομονή και να τραγουδά ότι αγαπά επιλέγοντας καλά τραγουδά.
Τι όργανα αποτελούν τη σημερινή ορχήστρα σας;
Μπουζούκι, ακορντεόν, κιθάρα, κρουστά, εγώ παίζω μπαγλαμά και τραγουδάω. Συνεργάζομαι οκτώ χρόνια με τους μουσικούς αυτούς. Καμιά φορά αλλάζει η τραγουδίστρια. Το βασικό μου όργανο είναι η κιθάρα. Ό,τι τραγούδια έχω συνθέσει τα έγραψα στην κιθάρα.
Με το ποδόσφαιρο ασχοληθήκατε;
Έπαιζα μπάλα στις αλάνες και παρακολουθούσα στο γήπεδο τον Παναθηναϊκό. Ήμασταν φίλοι με τον Τάκη Λουκανίδη, τον Μίμη Δομάζο, τα πιο πολλά παιδιά τα ξέρω πάρα πολύ καλά. Πολλές φορές μετά από ένα νικηφόρο αγώνα έρχονται να γλεντήσουν στα κέντρα που τραγουδούσα. Και σήμερα όποτε έχω ρεπό και δείχνει κάποιο ποδοσφαιρικό ματς στην τηλεόραση το βλέπω. Συμπαθώ και άλλες ομάδες γιατί δεν μ’ αρέσουν οι παρωπίδες.
Τι άλλο πέραν του τραγουδιού σας αρέσει;
Η θάλασσα το καλοκαίρι. Θέλω να βρίσκομαι σε όμορφες ακρογιαλιές και να κολυμπώ. Δεν ψάρευα ποτέ γιατί δεν είχα υπομονή. Έπαιρνα γρήγορα τις αποφάσεις στη ζωή μου. Αν δεν ήμουν ανήσυχος δεν θα έγραφα τραγούδια. Όλα τα σουξέ μου τα έγραψα μέσα σε λίγα λεπτά. Μισή ώρα το πολύ. Μου έρχονταν αυθόρμητα απ’ την ψυχή. Για να γράψεις τραγούδια παίζουν ρόλο και τα βιώματά σου. Θυμάμαι τη Διπρόσωπη το έγραψα στο χωλάκι της πεθεράς μου, στο εξοχικό της τότε, στα Κάτω Πατήσια και αμέσως μετά το τραγούδι Η Σκέψη Μου Η Τρελή, μέσα σε μια ώρα τα είχα τελειώσει.
Μια φανταστική σύνθεση στο πάλκο που θέλατε να ήταν δίπλα σας;
Θα ξεκινούσα με τον Τσιτσάνη. Μετά Παπαϊωάννου, Μητσάκης, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Διονυσίου, Γαβαλάς, Γκρέυ, Πόλυ Πάνου, Μαρινέλλα…
Τι να περιμένουμε από τον Αντώνη Ρεπάνη στα επόμενα χρόνια;
Είμαι γεμάτος απ’ όλα στη ζωή μου. Συνεργάστηκα με τους μεγάλους Έλληνες καλλιτέχνες, έπαιξα στα καλύτερα πάλκα, έχω οικογένεια, δύο παιδιά, αισθάνομαι πλήρης…”
Να του πούμε καλό ταξίδι και να τον ευχαριστήσουμε για τα όμορφα τραγούδια που μας χάρισε.
