Τι πάει να πει ότι είναι φρέσκος ο άνθρωπος στα καθήκοντα του; Ακόμα και η μεγαλοψυχία του Παπασταθόπουλου να κουβαλήσει στους ώμους του όσα δίκαια και άδικα βαραίνουν και αυτόν και τον Τοροσίδη, που μαζί με τον Τζαβέλλα, τον Καρνέζη και τον Τζιόλη -οι οποίοι μπορεί να μην ήταν στο ΟΑΚΑ στα δύο τελευταία ματς της Εθνικής, όμως το… κοντέρ τους είναι συνδεδεμένο με πολλά αγωνιστικά χιλιόμετρα στη γαλανόλευκη- ανήκουν στην παλαιότερη εν ενεργεία φρουρά διεθνών ποδοσφαιριστών, δεν απαλλάσσει των ευθυνών του, τον ομοσπονδιακού προπονητή.
Ο Άγγελος Αναστασιάδης φυσικά και έχει μόλις δύο παιχνίδια στον εθνικό μας πάγκο και δεν είναι δυνατό να κριθεί για την οικτρή απογοήτευση της παρουσίας του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στο Nations League, όμως δεν νοείται να μην υποστεί κριτική για την ταπεινωτική ήττα μας από την Εσθονία. Ήττα ακόμα πιο ντροπιαστική και από εκείνες από τους «ψαράδες» των Φερόε επί των ημερών Ρανιέρι και, ιστορικά, από τις πιο γκρίζες σελίδες της Εθνικής Ελλάδος που, δυστυχώς, δεν είναι και λίγα τα χουνέρια της από τυχάρπαστους αντιπάλους, «αόρατους» στον ποδοσφαιρικό χάρτη της υφηλίου!
Κανείς δεν… πήρε πρέφα τι είχε στο νου του ο Μακεδόνας τεχνικός στη δεύτερη παρουσία του με τη φόρμα με το εθνόσημο! Ποιο ήταν το σκεπτικό της 11άδας που παρέταξε την Κυριακή το βράδυ. Από τη μέση και μπροστά, γιατί πείτε, στην άμυνα είναι πολύ συγκεκριμένοι οι ρόλοι και δεν τον έπαιρνε για… επιπλέον τρέλες.
Από εκεί που μιλάγαμε, λοιπόν, για τρεις μπαλαδόρους στο σχήμα, τα περίφημα τρία «10άρια», ξεμείναμε ολότελα από δαύτα, αφού ο Αναστασιάδης είχε τη… φαεινή ιδέα να αποκόψει τον ομφάλιο λώρο της ομάδας από έναν κύριο, κλασικό εκφραστή της οργάνωσης του παιχνιδιού της! Να συνθέσει 11άδα χωρίς δημιουργό (μέγας είσαι Κύριε)!
Ξεκίνησε το ματς με την Εσθονία έχοντας παρατάξει σε… παγκόσμια πρωτοτυπία, τρεις κεντρικούς-αμυντικούς μέσους (Ζέκα, Σάμαρη, Μπουχαλάκη), δύο πλάγιους κυνηγούς (Μασούρα, Μπακασέτα) που κανένας τους δεν είναι κάτι παραπάνω από εσωτερικοί μέσοι ή άντε δεύτερα σέντερ φορ και έναν παίκτη (Καρέλη) στην επιθετική κορυφή, ο οποίος δεν παίζει καν στην ομάδα του. Σχεδόν καθόλου, μη καταφέρνοντας από το τέλος του καλοκαιριού που επαναπατρίσθηκε, να πλησιάσει καν στον ΠΑΟΚ τον παλιό καλό εαυτό του.
Αν θεωρήσουμε επίσης ότι ο Μήτρογλου δεν είχε κανένα ιδιαίτερο αγωνιστικό πρόβλημα λόγω κάποιου σοβαρού τραύματος από το προηγούμενο ματς εναντίον της Φινλανδίας, όπως επιμένουν οι φήμες, τότε οι απορίες οξύνονται για την έκταση, για το βάθος των αλχημειών του coach Angelo!
Σημειώστε εξάλλου και την αχρείαστη πρόσκληση του Κουλούρη στην Ανδρών, όταν ήταν γνωστό εκ των προτέρων, ότι χωρίς τον κορυφαίο σκόρερ της Λίγκας η Ελπίδων θα… χανόταν στη μετάφραση, αναγκαζόμενος ο Νικοπολίδης να βάλει φορ τον Ανδρούτσο, ελλείψει οποιασδήποτε άλλης λύσης, με αποτέλεσμα το γκολ να αποδειχθεί άγνωστη λέξη στο πρώτο μπαράζ των μικρών με την Αυστρία για την πρόκριση στα τελικά του Euro. Και να αναγκαστεί στο τέλος να αναστατωθεί όλο το σύστημα, με τον Ευθύμη να τρέχει ασθμαίνοντας με το δρομολόγιο της γραμμής να προλάβει τη ρεβάνς της Ελπίδων και να μην τον έχει και η Ανδρών!
Οι αλλαγές του συν τοις άλλοις, οι κινήσεις του από τον πάγκο ήταν… για τα πανηγύρια και κάπως έτσι έμεινε το ερωτηματικό: «Τι ήθελε να… πει ο ποιητής;».
Να τους βάλει όλους όσους είχε καλέσει μέσα, για να μην έχουν να του πουν όταν θα έρθει η ώρα των προσκλήσεων για τα προκριματικά του Euro 20, τον Μάρτιο, ότι δεν τους έδωσε καμία ευκαιρία;
Πώς και γιατί άλλαξε τους πάντες και τα πάντα μέσα σε τρία 24ωρα; Εννέα αλλαγμένα πρόσωπα στα 11! Αυτό δεν ήταν ένα εκτεταμένο rotation, αυτό το λες… ανατροπή των πάντων σε «αποστολή αυτοκτονίας».
Κρατάς μερικούς βασικούς, διατηρείς τον αποκαλούμενο κορμό της ομάδας στο κάδρο και ολοκληρώνεις τη σύνθεση με τις απαιτούμενες συμπληρωματικές πινελιές. Αλλιώς τα κάνεις όλα μια… μουτζούρα! Και από έργο τέχνης βγάζεις… καρικατούρα!
Αυτό έκανε ο Αναστασιάδης. Και όσο αν ο Σωκράτης και οι παλιοί πασχίζουν να τραβήξουν την προσοχή αναλαμβάνοντας ευθύνες που τους ανήκουν και δεν τους ανήκουν, με προφανή σκοπό να προστατεύσουν την Εθνική από την άμβλυνση του ήδη αναστατωμένου κλίματος και την γενική απόρριψη από την ποδοσφαιρική συνείδηση των Ελλήνων φιλάθλων, δεν μπορεί να βγει στον αφρό ο διάδοχος του Σκίμπε.
Με τέτοια αλλοπρόσαλλα απαρχαιωμένα, ξεπερασμένα μυαλά, εκτός εποχής και τωρινής πραγματικότητας, τίποτα βελτιωμένο, αισιόδοξο, προς το καλύτερο γίνεται να περιμένει κανείς!
Το «καταραμένο» Καραϊσκάκη
Ένα άλλο θέμα που αφορά την Εθνική oμάδα είναι η ασύλληπτη «έμπνευση» της Ομοσπονδίας να τη… μετακομίσει από το Καραϊσκάκη στο ΟΑΚΑ, για να φτάσουμε στην αρνητικότερη εικόνα-ατμόσφαιρα της περασμένης Κυριακής με τους 300 του Λεωνίδα στις κερκίδες!
Δυστυχώς επιμένουν αμετανόητα σε αποτυχημένες σκέψεις και επιλογές οι άνθρωποι της ΕΠΟ, καθώς όπως διαβάζουμε, οι εναλλακτικές τους είναι το Παγκρήτιο και το ΑΕΛ FC Arena! Ή το Παμπελοποννησιακό που προτάθηκε από τους ποδοσφαιρικούς φορείς της Αχαΐας.
Έδρα ρε άνθρωποι, έδρα! Μια έδρα, ζεστή, «καυτή», ενοχλητική, τρομαχτική για τους αντιπάλους, με την θορυβώδη ακουστική της και τον κόσμο από πάνω τους, τόσο δύσκολο είναι να σκεφθείτε!
Από το ένα αχανές στάδιο στο άλλο! Ή στο καμένο γκαζόν της Λάρισας; Για όνομα! Ίσα ίσα για να αποφευχθεί το «καταραμένο» φαληρικό γήπεδο του Ολυμπιακού;
Ας είναι. Πηγαίνετε στο Γεντί Κουλέ, στη Λεωφόρο. Κάπου που να προβλέπεται γεμάτο το γήπεδο και «θερμό».
Φιλοσοφία θέλει!
sportdog.gr
