Απίστευτη και σοκαριστική καταγγελία: “Ο αδερφός μου με πίεσε να του κάνω στοματικό”

Μια σοκαριστική καταγγελία έκανε μια 30χρονη γυναίκα από τη Θεσσαλονίκη, η οποία δήλωσε ότι επί χρόνια την κακοποιούσε ο αδελφός της. Η 30χρονη Ελένη αποφάσισε να μιλήσει για τα βασανιστήρια που κατηγορεί τον αδερφό της ότι της έκανε. Μιλώντας η ίδια στο GRTimes αναφέρει: «Θα ήμουν το επόμενο θύμα γυναικοκτονίας από τον ίδιο μου τον αδελφό. Αναγκάστηκα να φύγω για να γλιτώσω, κρύβομαι γιατί φοβάμαι».

«Με βασάνιζε, με χτυπούσε και απείλησε τη ζωή μου, αν έλεγα το παραμικρό. Έζησα τον πιο φρικτό εφιάλτη, αναγκάστηκα μετά από μηνύσεις να εξαφανιστώ από τη Θεσσαλονίκη και να ξεκινήσω τη ζωή μου σε ένα απομονωμένο χωριό», συνέχισε. «Ήθελα να μιλήσω, πρέπει να μιλήσω. Τα φαινόμενα οικογενειακής βίας έχουν πια κατακλύσει τη ζωή μας, δεν πρέπει να σιωπούμε εμείς τα θύματα.

Πρέπει να παλέψουμε, να μιλήσουμε, να πάμε και να καταγγείλουμε όσα βιώνουμε στην αστυνομία, να πάμε στα δικαστήρια, να βρούμε το δίκιο μας, να αναπνεύσουμε, να ζήσουμε…», λέει η 30χρονη, που τα τελευταία χρόνια, όπως περιγράφει, νιώθει ότι έχασε σχεδόν όλο της τον εαυτό.

Καθημερινά, όπως καταγγέλλει, ο αδερφός της την βασάνιζε και τη χτυπούσε, με αποτέλεσμα, όπως λέει, να οδηγηθεί στο νοσοκομείο με κακώσεις σε όλο το σώμα και το πρόσωπό της.

«Το ποτήρι ξεχείλισε όταν με πίεσε να του κάνω στοματικό έρωτα»
«Ο αδελφός μου με βασανίζει εδώ και τέσσερα χρόνια. Το ποτήρι ξεχείλισε όταν μετά από απειλές, βρισιές, ξυλοδαρμούς, με πίεσε ακόμη και να του κάνω στοματικό έρωτα. Δεν άντεξα το μαρτύριο, πήγα στην αστυνομία και τον κατέδωσα. Φυσικά πήγα στον ιατροδικαστή και ακολούθως αποφάσισα ότι πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτό το μαρτύριο. Έκανα μηνύσεις και φτάσαμε στα δικαστήρια. Καταδικάστηκε σε όλα στα δικαστήρια που ακολούθησαν, στα οποία δεν έδωσε ποτέ το “παρών”. Τελικά αφέθηκε ελεύθερος με αναστολή. Το επόμενο δικαστήριο θα γίνει σε λίγο καιρό, στις αρχές φθινοπώρου.

Φοβόμουν για τη ζωή μου. Είναι επικίνδυνος. Αποφάσισα να εξαφανιστώ, να φύγω από την πόλη και βρίσκομαι σε ένα απομονωμένο χωριό. Εδώ νιώθω ασφαλής, κανείς δεν ξέρει πού είμαι, κυρίως εκείνος. Περιμένω το δικαστήριο να γίνει, περιμένω να δικαιωθώ. Να ζήσω χωρίς τον φόβο και τις απειλές για τη ζωή μου από την πλευρά του. Ονειρεύομαι μια ήσυχη ζωή, θέλω να κάνω οικογένεια, να τα αφήσω όλα αυτά πίσω. Είναι δύσκολο, αλλά πιστεύω έγινε το πρώτο βήμα. Το μήνυμα σε όλες είναι “μιλήστε, μη φοβάστε, πριν να είναι αργά”», καταλήγει η 30χρονη.