Το συνολικό ποσό των 340.000 ευρώ, επιδίκασε το Μονομελές Εφετείο Πατρών, ως χρηματική ικανοποίηση για πρόκληση ψυχική οδύνης, στην οικογένεια του 25χρονου φοιτητή Βασίλη Γιαννακόπουλου, που σκοτώθηκε στις 15 Ιουνίου του 2016, σε τροχαίο δυστύχημα στην Αγυιά.
Ο νεαρός ήταν φοιτητής του Τμήματος Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και εργαζόταν ως υπάλληλος εταιρείας ταχυμεταφορών, και την ημέρα που συνέβη το μοιραίο, οδηγούσε το μηχανάκι του, κάνοντας μεταφορά αλληλογραφίας, στο πλαίσιο της εργασίας του.
Έβγαινε επί της οδού Αυστραλίας, όταν ξαφνικά ερχόμενος από το αντίθετο ρεύμα, υπάλληλος του Δήμου Πατρέων που οδηγούσε υπηρεσιακό όχημα, επιχείρησε να στρίψει απότομα για να μπει σε κάθετη οδό, χωρίς να ανάψει φλας, παραβιάζοντας την προτεραιότητα, όπως αναγνώρισε το δικαστήριο.
Ο άτυχος νεαρός οδηγός της μοτοσικλέτας, δεν πρόλαβε ούτε καν να πατήσει φρένο ή να αλλάξει πορεία. Χτύπησε πάνω στο όχημα, εκτινάχθηκε και κατέπεσε στο οδόστρωμα, με αποτέλεσμα να υποστεί βαριές σωματικές βλάβες στον αυχένα, εκ των οποίων επήλθε ο θάνατος του.
Το δικαστήριο έκρινε ως αποκλειστικά υπαίτιο του δυστυχήματος, τον οδηγό του Δήμου Πατρέων, κάτι που μετέφερε το βάρος της αποζημίωσης στον Δήμο, για λογαριασμό του οποίου εργαζόταν ο οδηγός. Στην πρώτη δίκη, είχε επιδικάσει σε βάρος του Δήμου Πατρέων και της ασφαλιστικής εταιρείας, το ποσό των 900.000 ευρώ, αλλά μετά από εφέσεις, το Μονομελές Εφετείο Πατρών, θεώρησε την αρχική χρηματική αποζημίωση, ακραία γιατί θα κατέληγε «σε οικονομική εξουθένωση των εναγομένων, με αντίστοιχο υπέρμετρο πλουτισμό των εναγόντων και σε παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας».
Έτσι, οι δύο γονείς του θύματος, θα πρέπει τώρα να αποζημιωθούν με 100.000 ευρώ ο καθένας, τα δύο αδέλφια του, με το ποσό των 60.000 ευρώ ο καθένας και ο παππούς του, με ποσό 20.000 ευρώ.
Παράλληλα, το δικαστήριο, απέρριψε και την έφεση της ασφαλιστικής εταιρείας, η οποία είχε καταθέσει ένσταση συνυπαιτιότητας, καθώς ο άτυχος οδηγός του δίκυκλου, δεν φορούσε κράνος κατά την στιγμή του δυστυχήματος. Το δικαστήριο, έκρινε ότι, η παράλειψη αυτή του θανόντος δεν συνδέεται αιτιωδώς με το επελθόν ζημιογόνο αποτέλεσμα, δηλαδή, με τον θανάσιμο τραυματισμό του στον αυχένα, καθώς το κράνος θα προστάτευε μόνο το κεφάλι του.
Εξίσου σημαντικό, είναι και το ποσό που επιδίκασε το δικαστήριο ως δικαστικά έξοδα, σε βάρος των δύο εναγόμενων, δηλαδή του δήμου και της ασφαλιστικής εταιρείας, αφού ανέρχεται στο ποσό των 7.650 ευρώ.
Πηγη: Εφημερίδα Πελοπόννησος
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τις οικονομικές αποζημιώσεις στις οικογένειες των θυμάτων….
Δηλαδή κοστολογήσαν τη ζωή του παιδιού τους αρχικά στα 900.000 και μετά δέχθηκαν να πάρουν από 100.000;
Σιγουρα οι γονεις θα προτιμούσαν να γύριζε πίσω το παλικαρι τους. Καλο παράδεισο στο παιδι που πήγε για μια βλακεια και απροσεξία κάποιου. Κρίμα.
Συλλυπητήρια για το παιδί. Αναρωτιέμαι δεν είναι ασφαλισμένα κανονικά τα αυτοκίνητα του Δήμου? Δεν θα έπρεπε να αποζημιώνει η ασφαλιστική κατευθείαν? Τι ασχολείται ο Δήμος και μπαίνει στα δικαστήρια για να μειώσει άκουσον άκουσον το ποσό αποζημίωσης. Αφού η ασφαλιστική θα πληρώσει, τι θέλει το Δημόσιο να προστατεύσει την ασφαλιστική?