Η γνωριμία με τον Κώστα Γαβρά και ο ρόλος του Αλέξη Τσίπρα.

Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης μιλά στο People για τη συνεργασία με τον Κώστα Γαβρά και το ρόλο του Αλέξη Τσίπρα, που έχει αναλάβει.

Από πόσες οντισιόν πέρασες για να πάρεις τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα στην ταινία του Κώστα Γαβρά, βασισμένη στο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη, Ενήλικοι Στο Δωμάτιο;

Τα πρώτα κάστινγκ ήταν τρία . Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι δεν ήξερα ότι θα είναι αυτός ο σκηνοθέτης. Νομίζω ούτε οι υπόλοιποι ηθοποιοί γνώριζαν κάτι. Το μόνο που είχαμε καταλάβει είναι ότι πρόκειται για κάτι μεγάλο, αλλά ύστερα σκεφτόμασταν «Ναι, οκ, ένας μεγάλος ξένος σκηνοθέτης κ.λπ., μας παραμυθιάζουν οι casting directors». Όταν μου δήλωσαν «Έχεις ραντεβού με τον κ. Γαβρά», έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ήταν σαν ένας Άγιος Βασίλης που ήρθε καλοκαιριάτικα, πέρσι τέτοια εποχή, και μου χάρισε το καλύτερο δώρο.

Σε εκείνες, τις πρώτες οντισιόν τι ειπώθηκε, δηλαδή; Δεν ζητήσατε περισσότερες πληροφορίες;

Δεν είχαμε κείμενο ή σενάριο στα χέρια μας. Κυρίως ήθελαν να δουν εσένα και το πώς αντιλαμβάνεσαι τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα. Υπήρχε, επίσης, πολύς αυτοσχεδιασμός. Μετά τις οντισιόν, με πήρε τηλέφωνο ο casting director, Μάκης Γαζής, και μου λέει:

-Τι κάνεις το πρωί του Σαββάτου;

– Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο, παίζω μπάλα συνήθως.

– Καλά καλά, σε περιμένει ο κ. Γαβράς να πάρετε μαζί πρωινό, στις 9.00 το πρωί, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Κοιμήθηκες το προηγούμενο βράδυ;

Μου είχαν πει να είμαι ξεκούραστος, καμιά ξεκούραση και κανένας ύπνος. Πήγα πολύ νωρίτερα και έκοβα βόλτες. (γέλια) Είχα μεγάλη αγωνία που θα τον συναντούσα. Ήρθε στο ξενοδοχείο με τη σύζυγό του, η οποία δεν ξέρει ελληνικά. Ευτυχώς, γνωρίζω εγώ γαλλικά, οπότε είχαμε όλοι μαζί μια γαλλο-αγγλικο-ελληνική συζήτηση γύρω από την κρίση στην Ελλάδα. Αυτή ήταν η πρώτη μας γνωριμία. Το επόμενο διάστημα αποκτήσαμε μια στενότερη επαφή . Ήρθε και με είδε και στο Mamma Mia!, που έπαιζα τότε. Το βρήκα πολύ αστείο! Επίσης, εκείνη τη μέρα στο θέατρο έκανε σε όλους εντύπωση το πόσο ευγενικός ήταν. Γύρισε όλα τα καμαρίνια, μόνο τον ταμία του θεάτρου δεν συνεχάρη, που λέει ο λόγος. Μια από τις επόμενες μέρες, μόλις είχε ξεσπάσει η φωτιά στην Κινέτα και μετά στο Μάτι, με πήρε στο τηλέφωνο. Εκείνη την ώρα οδηγούσα και συμπωματικά είχα στο αυτοκίνητό μου τον Άκη Σακελλαρίου, ο οποίος είχε αρχίσει να αρρωσταίνει ήδη από τη Νόσο των Λεγεωνάριων, αυτή που λίγο αργότερα τον οδήγησε στην Εντατική. Ήταν μια πολύ περίεργη μέρα η συγκεκριμένη, όταν μου ανακοίνωσε ο κ. Γαβράς στο τηλέφωνο ότι παίρνω έναν από τους δύο βασικούς ρόλους στην ταινία του. Ένιωσα τόσο μεγάλη η χαρά, αλλά δεν μπορούσα να τη μοιραστώ με κανέναν, γιατί μας είχε ζητήσει να μη διαρρεύσει τίποτα. Όταν διάβασα πια και το σενάριο, πραγματικά τα έχασα. Ήταν ό,τι ωραιότερο έχω διαβάσει!

Τι θα ρωτούσες τον Αλέξη Τσίπρα, αν τον είχες απέναντί σου;

Τον μελέτησα πολύ. Παρακολούθησα περισσότερα από 200-300 βίντεο από την εποχή ακόμη που πρωτοεξελέγη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Προσπάθησα να τον σκιαγραφήσω, δεν σου κρύβω ότι στο γύρισμα ήρθα πολλές φορές σε φόρτιση. Μου έρχονταν ξανά στο μυαλό θύμησες: οι τράπεζες, το δημοψήφισμα, η διαπραγμάτευση. Αλλά η ταινία δεν έχει στόχο να δικαιώσει ή να κατακεραυνώσει τους ήρωες. Κυρίως, θέλει να δείξει έναν ολόκληρο μηχανισμό που προσπαθεί να στραγγαλίσει ένα μέλος της και να το φέρει στο τέλμα. Τώρα, αν είχα απέναντί μου τον Αλέξη Τσίπρα, θα ήθελα να μάθω τι αισθανόταν εκείνη τη μέρα της διαπραγμάτευσης, εκείνες τις 15 ώρες. Εντάξει, ίσως μάθαινα και κάποιο παραπολιτικό, όπως πώς μιλούσε ο Σόιμπλε, τι ζητούσε η Μέρκελ κ.ο.κ.