Συνέντευξη στο περιοδικό Hello και τον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα παραχώρησε συνέντευξη η Λίτσα Πατέρα. Η γνωστή αστρολόγος άνοιξε την καρδιά της και μίλησε μεταξύ άλλων στο πρόβλημα υγείας που παρουσιάστηκε όταν γεννήθηκε ο μικρότερος γιος της και παραλίγο να την αφήσει παράλυτη.

Τι κρατάτε από το δικό σας απολογισμό ζωής;

Τα πάντα. Τόσο τις λανθασμένες, όσο και τις σωστές στιγμές μου. Πάνω απ’ όλα αποδέχομαι και συγχωρώ τον εαυτό μου για τα λάθη μου. Παίρνω το εκάστοτε μάθημά μου και χαράζω ένα πιο ανθρώπινο νέο δρόμο στη ζωή μου. Όταν παρατηρούμε και αναγνωρίζουμε τα λάθη μας είμαστε κερδισμένοι. Το κακό έρχεται όταν δεν βλέπουμε τα κακές επιλογές μας. Και αυτό γιατί δε βελτιωνόμαστε, δεν γινόμαστε καλύτεροι. Άρα το μάθημα που μας δίνει το σύμπαν πάει χαμένο.

Όταν ήρθε στον κόσμο ο μικρότερος γιος σας αντιμετωπίσατε ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ουσιαστικά παρέλυσαν τα χέρια σας… Θέλετε να μας το περιγράψετε;

Θεραπεύτηκα από θαύμα. Πιστεύω πάρα πολύ στο σύμπαν, στην ανώτερη δύναμη, στο Θεό. Κάθε τι που μου συμβαίνει καλό ή κακό το αγκαλιάζω και χαράζω τη πορεία μου. Ήταν θαύμα το πώς έκανε τον κύκλο της εκείνη η επώδυνη πραγματικότητα. Όταν γεννήθηκε ο μικρότερος γιος μου παρέλυσαν τα χέρια μου. Δεν είπα σε κανέναν τίποτε. Σκεπτόμουν «πώς θα μεγαλώσω ένα παιδί παράλυτη». Ήταν καλοκαίρι. Μπήκα στο αυτοκίνητό μου -σχεδόν παράλυτη μόνη μου- και κατευθύνθηκα προς το Σούνιο. Αν και ήταν καλοκαίρι εκλεισα τα παράθυρα του αυτοκινήτου, ενώ ο ιδρώτας έτρεχε από πάνω μου. Καθώς έκλαιγα με αναφιλητά και έκανα την προσευχή μου λέγοντας «Θεέ μου δεν θέλω να ζήσω έτσι». Μέχρι να φθάσω στο Σούνιο είχα γίνει καλά.

Είναι σοκαριστικό ότι στην κλινική δεν σας είχαν δώσει καμία ελπίδα ότι θα επανέλθετε.

Ήμουν πάρα πολύ αναστατωμένη. Πίστευα ότι θα μείνω παράλυτη.

Φοβάστε το θάνατο ;

Δεν φοβάμαι καθόλου το δικό μου θάνατο, γιατί πιστεύω ότι υπάρχει κάτι πέρα από αυτό που ζούμε τώρα. Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε και να κάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερα λάθη. Να μην φερόμαστε ανήθικα ή με επαχθή και επιβλαβή τρόπο στους ανθρώπους γύρω μας. Πιστεύω στο κάρμα και προσπαθώ να μην κάνω κακό.

Με ποιο τρόπο διαχειριστήκατε την απώλεια του συζύγου σας;

Πόνεσα πολύ και μου λείπει ολοκληρωτικά. Η πεποίθησή μου όμως ότι η ψυχή είναι κάπου αλλού «ζωντανή», αποτελεί μεγάλη παρηγοριά.

Τι σας κράτησε δεμένους, χαρούμενους, ευτυχισμένους και ολοκληρωμένους στην κοινή σας διαδρομή;

Πίστευα πάντοτε στην συνθήκη του γάμου και παντρεύτηκα πολύ μικρή. Αγαπώ τη συμβίωση. Θεωρώ ότι είμαστε πλασμένοι για να συμπορευόμαστε με τον ξεχωριστό άνθρωπο που θα επιλέξουμε για να μοιραστούμε τη ζωή μας. Αν με ρωτάτε για την συνταγή της μακροχρόνιας κοινής πλεύσης θα σας αναφέρω τον αλληλοσεβασμό και την αγάπη.

Έχετε δύο εγγόνια με τα οποία είστε πολύ δεμένη.

Πράγματι, αγαπώ πάρα πολύ τα εγγόνια μου. Στο σπίτι μου έχω φτιάξει τα δικά τους δωμάτια. Έχουμε πολύ ωραία, διαχυτική και αγαπησιάρικη επαφή. Τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου είναι ότι ωραιότερο μου έχει προσφέρει ο Θεός.

Τα εγγόνια σας, σας ρωτούν για την αστρολογία;

Ναι βέβαια. Η εγγονή μου μελετά κιόλας.