Στον Ατρόμητο υπέμεναν για μέρες ανθρώπους να τους ξεφτιλίζουν, να τους ισοπεδώνουν, να τους σπιλώνουν. Ε, και λοιπόν; Δεν ήταν οι πρώτοι και δεν θα είναι οι τελευταίοι.
Ήταν 26 Φεβρουαρίου 2017, όταν από αυτή εδώ τη στήλη έθετα ένα πανομοιότυπο ερώτημα μετά από το θρίαμβο του Πανιωνίου στο Καραϊσκάκη, επί του μετέπειτα πρωταθλητή Ολυμπιακού.
Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλο τα ίδια μένουν στον μικρόκοσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Έναν κόσμο βουτηγμένο μέχρι τα μπούνια στην υποκρισία, την ξεδιάντροπη – πλέον – παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης, τη δημαγωγία, τη σπίλωση υπολήψεων. Έναν κόσμο στον οποίο οι έννοιες «ελευθερία λόγου» και «προπαγάνδα« τείνουν να γίνουν επικίνδυνα ταυτόσημες, σε μια εποχή μάλιστα που η… δημοκρατία των social media εξελίσσεται σε γάγγραινα που κατασπαράσσει ακόμη και τα λιγοστά εναπομείναντα υγιή κομμάτια του ποδοσφαίρου μας.
Εδώ και μήνες ο Ατρόμητος που… μια φορά κι έναν καιρό εμφανιζόταν γαντζωμένος στο «άρμα του Ολυμπιακού», τώρα παρουσιάζεται από τους αντιπάλους του ΠΑΟΚ ως «παράρτημα» του «Δικέφαλου». Κι ας έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές εδώ και πολλά χρόνια ότι δεν χαρίζεται σε κανέναν. Κι ας είναι η ομάδα που έχει κλείσει και μια και δυο και τρεις φορές τα σπίτια όλων των μεγάλων. Κι ας εξελίσσεται σε… κακό ενοχλητικό σπυρί στα οπίσθια όλων τους! Κι ας γελοιοποιεί κάθε ίχνος προπαγάνδας με τα αποτελέσματά του, όπως φυσικά συνέβη και το απόγευμα του Σαββάτου στο Περιστέρι!
Εννοείται ότι το ερώτημα του τίτλου είναι ρητορικό, γιατί πολύ απλά ουδείς ενδιαφέρεται πραγματικά για τον Κάναντι και τους παίκτες του. Είναι κι αυτοί καταδικασμένοι να αντιμετωπίζονται ως πιόνια σε ένα διαχρονικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών των «βουβαλιών» του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Αν η προπαγάνδα της δικής μας ομάδας επιτάσσει να παρουσιάσουμε τον Ατρόμητο ως ομάδα… «που ανοίγει τα μπούτια της», τα πληκτρολόγια θα πιάσουν φωτιά. Ε, κι αν μας ξεφτιλίσει το αποτέλεσμα και δεν δικαιωθεί η πλήρης σπίλωση υπολήψεων στην οποία επιδοθήκαμε, δεν θα σκάσουμε κιόλας. Το προσπερνάμε και απλά ασχολούμαστε με την επόμενη… αποστολή μας!
Άλλωστε στο μαγικό ελληνικό ποδόσφαιρο η δική μας ομάδα (όποια κι αν είναι αυτή) είναι η μοναδική… άμεμπτης ηθικής! Είναι η μόνη που πορεύεται… με το σταυρό στο χέρι, η μόνη που πρέπει να δώσει 30 ντέρμπι τη χρονιά, την ώρα που οι ανταγωνιστές της παίζουν φιλικά. Είναι η μόνη που σφάζεται από τη διαιτησία. Είναι η μόνη που βρίσκεται αντιμέτωπη με μια συνομωσία εξόντωσής της.
Και η ζωή συνεχίζεται…
sdna.gr
