Η απώλεια βάρους μπορεί να βοηθήσει τόσο στην πρόληψη της αρθρίτιδας γόνατος, όσο και στην επιβράδυνση της εξέλιξής της στους πάσχοντες από την επώδυνη νόσο, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι από τους 9.000 μεσήλικες και ηλικιωμένους, όσοι κατάφεραν να χάσουν ένα ποσοστό από το πλεονάζον βάρος τους, ωφέλησαν τα γόνατά τους με δύο τρόπους:
Είχαν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αρθρίτιδα στο γόνατο τα επόμενα χρόνια, ενώ αν είχαν ήδη αρθρίτιδα στο γόνατο, η βλάβη εξελισσόταν με πιο αργό ρυθμό.
Είναι γνωστό ότι τα περιττά κιλά αποτελούν παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη αρθρίτιδας γόνατος.
Όταν πρόκειται για υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα, η πρώτη συμβουλή που δίνουν οι γιατροί είναι η απώλεια βάρους για τη μείωση του πόνου.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η απώλεια βάρους περιορίζει τον πόνο αλλά ταυτόχρονα βοηθά και στην προστασία της ακεραιότητας της ίδιας της άρθρωσης του γόνατος.
«Ακόμη και οι υπέρβαροι και παχύσαρκοι ασθενείς που έχουν ήδη υποστεί κάποια δομική βλάβη λόγω οστεοαρθρίτιδας γόνατος, μπορούν να ωφεληθούν από την απώλεια βάρους προλαμβάνοντας την περαιτέρω βλάβη», δήλωσε η Δρ. Έμιλι Κάρολ, ρευματολόγος στο Σύστημα Υγείας Mount Sinai στη Νέα Υόρκη.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν κάποιος έχει οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο και χάσει βάρος, θα έχει λιγότερο πόνο», επιβεβαιώνει η ρευματολόγος Linda Russell.
«Αυτό υποδεικνύει ότι η απώλεια βάρους επιβραδύνει και την εξέλιξη της βλάβης στην άρθρωση» προσθέτει.
Τα ευρήματα των επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία, δεν προκαλούν ιδιαίτερη έκπληξη.
Το υπερβολικό βάρος ασκεί μεγαλύτερη πίεση στα γόνατα, ειδικά στην εσωτερική πλευρά της άρθρωσης.
Σε αυτή τη μελέτη, σημείωσε η Russell, οι αλλαγές βάρους σχετίζονταν ειδικά με τις πιθανότητες στένωσης του αρθρικού χώρου στην εσωτερική πλευρά του γόνατος. «Επιβεβαιώνεται έτσι αυτό που υποπτευόμασταν», είπε.
Χρειάζεται όμως ουσιαστική απώλεια βάρους για να γίνει αισθητή η διαφορά. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι έπρεπε να αλλάξουν κατηγορία στον Δείκτη Μάζας Σώματος και από παχύσαρκοι να γίνουν υπέρβαροι για να μειώσουν τις πιθανότητες εξέλιξης της αρθρίτιδας κατά 22%.
Αυτό είναι μια πρόκληση, σύμφωνα με τη Russell. «Η δυσκολία έγκειται στο ότι οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα γόνατος, συχνά δυσκολεύονται να γυμναστούν λόγω του πόνου», είπε.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν ήπιες μορφές άσκησης που γυμνάζουν την καρδιά και αυξάνουν τις καύσεις θερμίδων, όπως είναι το κολύμπι, το περπάτημα, το ποδήλατο και η χρήση ελλειπτικών μηχανών.
«Συμβουλεύω τους ασθενείς να βρουν δραστηριότητες που μπορούν να κάνουν και τους αρέσουν», είπε η Russell.
Στην αυστραλιανή μελέτη συμμετείχαν σχεδόν 5.800 ενήλικες που δεν είχαν οστεοαρθρίτιδα γόνατος και πάνω από 6.000 που έπασχαν από τη νόσο. Η οστεοαρθρίτιδα προκαλεί φθορά του χόνδρου που προστατεύει τις αρθρώσεις.
Συνολικά, περίπου το 20% των συμμετεχόντων κατάφεραν να μειώσουν το Δείκτη Μάζας Σώματος σε διάστημα τεσσάρων έως πέντε ετών.
Για κάθε μονάδα μείωσης του ΔΜΣ, ο κίνδυνος ανάπτυξης αρθρίτιδας γόνατος μειώθηκε κατά 5%. Άλλο τόσο μειώθηκε και ο κίνδυνος περαιτέρω βλάβης των αρθρώσεων.
Οι πάσχοντες που κατάφεραν να μειώσουν τον ΔΜΣ κατά 5 μονάδες, άλλαξαν δηλαδή κατηγορία βάρους, μείωσαν τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου κατά 22%.
Παρότι η μικρότερη απώλεια βάρους έχει μικρότερο όφελος, εξακολουθεί να έχει σημασία, σύμφωνα με την Carroll. «Κάθε απώλεια μετράει», είπε.
Για να χάσετε βάρος και να το διατηρήσετε, η άσκηση είναι μόνο μέρος της εξίσωσης: Το «κλειδί» είναι οι υγιεινές διατροφικές συνήθειες.
Και οι δύο γιατροί συστήνουν στους πάσχοντες από αρθρίτιδα γόνατος να συμβουλεύονται ειδικούς για να βοηθηθούν στην απώλεια βάρους.
