Ο Όλιβερ Βαρχέλι, ο προτεινόμενος επίτροπος της Ουγγαρίας για το χαρτοφυλάκιο Υγείας και Ευημερίας των Ζώων, ήταν ο πρώτος διορισμένος που δεν έλαβε την έγκριση των ευρωβουλευτών στις αρμόδιες επιτροπές κατά τη διάρκεια της ακρόαση επιβεβαίωσης την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου. Οι νομοθέτες του έδωσαν προθεσμία μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα για να απαντήσει εγγράφως σε περαιτέρω ερωτήσεις στις οποίες θα βασίσουν την τελική τους απόφαση, αν και η επικεφαλής της Επιτροπής Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν θέλει να δώσει το πράσινο φως στον υποψήφιο το συντομότερο δυνατό.
Οι ευρωβουλευτές που ήταν πιο επιφυλακτικοί ως προς την καταλληλότητα του Βαρχέλι για τη θέση είχαν κυρίως θέματα με την υποτιθέμενη πορεία της χώρας του στον τομέα των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών – παρά το γεγονός ότι οι ουγγρικοί νόμοι περί αμβλώσεων είναι αρκετά φιλελεύθεροι, παρόμοιοι με τους δανικούς και νορβηγικούς.
Είναι σαφές ότι η απόρριψη του Βαρχέλι δεν είχε καμία σχέση με αντικειμενικούς λόγους. Ήταν απλώς ένας τρόπος να τιμωρηθεί η εθνικοσυντηρητική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν για τις πολιτικές της θέσεις, καθώς και ο υποψήφιος επίτροπος προσωπικά, ο οποίος είχε προηγουμένως μπει στο πετσί των αριστερών για χρόνια, όταν εργαζόταν ως επικεφαλής της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ακόμη και πριν από την εκδήλωση, τα μέλη της φιλελεύθερης ομάδας Renew είπαν ότι δεν θα εγκρίνουν ποτέ τον Βαρχέλι, εκτός εάν τα εμβόλια και τα αναπαραγωγικά δικαιώματα αφαιρεθούν από το χαρτοφυλάκιό του, ανεξάρτητα από τα ευρήματα της ακρόασης.
Οι φιλελεύθεροι δεν ήταν οι μόνοι που έβγαλαν τα μαχαίρια για τον Βαρχέλι, καθώς το κυνήγι μαγισσών για τις αμβλώσεις στήθηκε από μια ερώτηση του Γάλλου σοσιαλιστή ευρωβουλευτή Κριστόφ Κλεργκό, ο οποίος ρωτούσε τον υποψήφιο επίτροπο αν πραγματικά υποστηρίζει την αποτελεσματική και νόμιμη πρόσβαση στη διαδικασία.
Ο Βαρχέλι απάντησε αναφέροντας το γεγονός ότι οι αμβλώσεις δεν είναι καν αρμοδιότητα της ΕΕ και ότι κάθε κράτος μέλος έχει το δικαίωμα σε «διαφορετικές λύσεις» που ταιριάζουν καλύτερα στις κοινωνίες του. Άλλωστε, η άμβλωση κατ’ απαίτηση δεν είναι κατ’ ανάγκη ιατρικό ζήτημα, είπε, αλλά «ένα ζήτημα που αφορά περισσότερο το Σύνταγμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Για το πλαίσιο, η Ουγγαρία έχει νόμιμη άμβλωση κατ’ απαίτηση έως τις 12 εβδομάδες, το ίδιο όριο που ισχύει στην πλειονότητα των χωρών της ΕΕ. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να παραταθεί στις 18 ή 20 εβδομάδες, εάν η υγεία της μητέρας κινδυνεύει ή εάν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, στις 24 εβδομάδες, εάν το έμβρυο έχει τουλάχιστον 50% πιθανότητα γενετικής δυσμορφίας, ή μέχρι τη γέννηση, εάν το έμβρυο πάσχει από κάποια θανατηφόρα πάθηση και είναι πιθανό να μην επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη γέννηση.
Με άλλα λόγια, το να κατηγορείς τον Ούγγρο υποψήφιο ότι με μαγικό τρόπο θα ανατρέψει τα δικαιώματα των αμβλώσεων σε ολόκληρη την ΕΕ, τα οποία δεν θα είχε καν την εξουσία να αγγίξει εξ αρχής -χωρίς καμία ένδειξη και μόνο επειδή είναι συντηρητικός- ήταν εντελώς εκκεντρικό, ακόμη και για τα δεδομένα της αριστεράς των Βρυξελλών.
Παρ’ όλα αυτά, αυτό ακριβώς συνέβη, καθώς η πρώτη παρατήρηση του υποψήφιου επιτρόπου χρησιμοποιήθηκε για να ξεσηκώσει τα συναισθήματα στην αίθουσα.
Η Πορτογαλίδα ευρωβουλευτής της άκρας αριστεράς Καταρίνα Μαρτίνς κατηγόρησε τον Βαρχέλι ότι «στέκεται στην άλλη πλευρά» αντί να είναι σύμμαχος των γυναικών. Εκείνος απάντησε επισημαίνοντας ότι ζει ευτυχισμένος με τέσσερις -τη σύζυγο και τις τρεις κόρες του- κερδίζοντας ένα χειροκρότημα από τους συντηρητικούς που είχαν ενοχληθεί εμφανώς από τις προσπάθειες της αριστεράς να εκτροχιάσει την ακρόαση.
Στη συνέχεια, ήρθε η Δανή φιλελεύθερη Στάιν Μπόσε, η οποία τον ρώτησε αν τάσσεται υπέρ της παροχής υποστήριξης στις γυναίκες που πρέπει να ταξιδέψουν σε άλλα κράτη μέλη για άμβλωση από τα χρήματα των φορολογουμένων της ΕΕ, μια πρόταση που προκάλεσε έντονες συζητήσεις νωρίτερα φέτος. Παρόλα αυτά, το υψηλότερο (ή χαμηλότερο) σημείο της παρατήρησής της ήταν όταν ρώτησε αν ο Βαρχέλι μπορεί να εγγυηθεί ότι οι εγγονές της «θα απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και την ίδια ελευθερία» που είχε μέχρι τώρα.
Καταφέρνοντας να διατηρήσει την ψυχραιμία του, ο υποψήφιος επίτροπος απάντησε λέγοντας ότι ήταν πάντα «πολύ ευαίσθητος» στα δικαιώματα των γυναικών. «Νομίζω ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία διαφορά όταν γίνονται επιλογές ζωής, είτε πρόκειται για άνδρα είτε για γυναίκα. Ο καθένας πρέπει να έχει τη δική του επιλογή», δήλωσε. «Είμαι επίσης υπεύθυνος για την επόμενη γενιά από τη δική μου και θέλω όχι μόνο να έχουν τα ίδια δικαιώματα, αλλά, ελπίζω, ακόμη περισσότερα».
Ταυτόχρονα, ο Βαρχέλι τόνισε και πάλι ότι η ερώτηση δεν είχε σχεδόν καμία σχέση με το χαρτοφυλάκιό του, ή όντως με το χαρτοφυλάκιο οποιουδήποτε στο εκτελεστικό όργανο της ΕΕ, για να απαντήσει και στο ερώτημα του «τουρισμού των αμβλώσεων». Ο ίδιος εξήγησε:
Οι αμβλώσεις δεν αποτελούν αρμοδιότητα της ΕΕ. Αν θέλετε να την καταστήσετε αρμοδιότητα της ΕΕ, θα πρέπει να τροποποιήσετε τις συνθήκες και τις αρμοδιότητες, και τότε θα είναι ένα θέμα προς συζήτηση.
Φυσικά, η λογική δεν είναι αρκετή για να ικανοποιήσει εκείνους που πήραν την απόφασή τους πριν καν ανοίξει το στόμα του ο Βαρχέλι.
Η Τίλι Μετς των Πρασίνων, για παράδειγμα, έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι το να έχει κανείς σύζυγο δεν κάνει αυτόματα κάποιον σύμμαχο των γυναικών, ενώ ο Κλεργκό δημοσίευσε το ότι «οι απαντήσεις του Βαρχέλι και η σιωπή του για τις αμβλώσεις λένε πολλά για την αντιδραστική ιδεολογία του σχετικά με τον σεβασμό αυτού του θεμελιώδους δικαιώματος».
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι επικεφαλής της επιτροπής αποφάσισαν να μην εγκρίνουν αμέσως την υποψηφιότητα του Βαρχέλι. Αντ’ αυτού του έδωσαν εργασία για το σπίτι- αυτό είναι πιθανότατα απλώς ένα μέσο για να κερδίσουν χρόνο για να αποφασίσουν αν αξίζει να αναλάβουν τον κίνδυνο να καθυστερήσει η διαδικασία συγκρότησης της Επιτροπής απαιτώντας μια νέα υποψηφιότητα από τη Βουδαπέστη, προκειμένου να τον απορρίψουν εντελώς την επόμενη εβδομάδα.
Σύμφωνα με το Euractiv, ωστόσο, η εκλεγμένη πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, δεν είναι ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα και πιέζει παρασκηνιακά τους σοσιαλιστές και τους φιλελεύθερους να ολοκληρώσουν τη διαδικασία έγκρισης το συντομότερο δυνατό.
Εξάλλου, σε περίπτωση που ο Βαρχέλι απορριφθεί, η Βουδαπέστη μπορεί να ανταποδώσει παίρνοντας το χρόνο της για να διορίσει τον αντικαταστάτη του, καθυστερώντας την έναρξη της επόμενης κυβέρνησης κατά εβδομάδες ή μήνες -μια αμήχανη κατάσταση που η Φον ντερ Λάιεν θέλει να αποφύγει πάση θυσία.
