Γράφει ο Αντιναύαρχος εα Κώστας Βουλγαράκης
Πρωί-πρωί κατέβαινα ευδιάθετος, για το Σταθμό Μετρό της Κατεχάκη (πλησίον του ΥΠΕΘΑ). Την ώρα που έφτανα στο φανάρι της Μεσογείων, νάσου μπροστά μου ….. ένας Αρχισμηνίας, να βγαίνει από τον γωνιακό φούρνο!!
Πρώτα είδα την επιβλητική του κοιλιά του και μετά «το Όλον» του!! Ένας τύπος, με ξεκούμπωτο το ιματίδιο της ΣΤΟΛΗΣ του, χαλαρωμένη τη γραβάτα του στο ανοιχτό το πρώτο κουμπί στο πουκάμισο του, ασκεπής (χωρίς πηλήκιο) και με το ένα του χέρι, να κρατά έναν καφέ και με το άλλο μια τυρόπιτα, που τη μασουλά λαίμαργα!!
Βγήκε χαλαρός, άνετος και στάθηκε δίπλα μου στο φανάρι, αδιαφορώντας που τον κοίταζα επίμονα από πάνω μέχρι κάτω!!
Οι δρόμοι μας μπορεί τώρα να χώρισαν, αλλά η «πορεία» μας, είναι αδύνατον να χωριστεί, διότι η ιδιότητας μας, πάντα θα μας δεσμεύει και θα μας υποχρεώνει και μας καθιστά “εξ ορισμού” συναδέλφους!!
Μια ιδιότητα όμως, που έχει μεν τίτλο «Στρατιωτικός» ….. αλλά διαφορετικό περιεχόμενο για τον καθένα μας!!
40 χρόνια στην Υπηρεσία ….. 50 χρόνια, από τότε που φόρεσα τον πηλίσκο στο κεφάλι μου ….. και έναν καημό έχω:
«Αφού όλοι μας, βγαίνουμε από την ίδια θερμοκοιτίδα, μεγαλώνουμε μαζί, δουλεύουμε μαζί, κινδυνεύουμε μαζί …. προσφέρουμε μαζί ….. γιατί αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά το ιερό Λειτούργημα μας»!?
– Μα η Στολή σε μάρανε εσένα και όχι τούτο …. όχι εκείνο …. και όχι το άλλο, θα μου πουν πολλοί!!
Και βέβαια πολλά είναι που με μαραίνουν, αλλά πάντα ξεκινούσα …. από τη Στολή και την ευπρεπή παρουσία!! Μάλιστα, κάποιος πρόσφατα, σε μια διήγηση μου, ναυτικής ιστορίας, με κατηγόρησε ότι ακόμα και σε περιόδους μεγάλης έντασης και ταλαιπωρίας, απαιτούσα από το πλήρωμα να είναι ξυρισμένοι και ευπρεπείς!!
Είναι σίγουρο ότι, αυτός, όπως και ο Αρχισμηνίας, όπως και πολλοί (πάρα πολλοί δυστυχώς) …. δεν αντιλαμβάνονται το νόημα της ΣΤΟΛΗΣ!!
Θα μπορούσα να μακρηγορήσω ατελείωτα για τη Στολή, αλλά πριν πω δυο πράγματα συνοπτικά, θα ήθελα να ρωτήσω όλους αυτούς του τύπου Αρχισμηνία:
«Τι θα ήταν, ποιοι θα ήταν χωρίς τη Στολή τους»!?
Το Στρατιωτικό «Καθήκον» είναι σαν την Πίστη, γι’ αυτό συνδέεται και περιγράφεται με τις εκφράσεις «Υπηρετώ και Λειτούργημα»!! Είναι μια τελείως ξεχωριστή απ’ τον υπόλοιπο κόσμο, συνείδηση ευθύνης και αυτοθυσίας και γι’ αυτό ο Στρατιωτικός ξεχωρίζει και φαίνεται να ξεχωρίζει, φορώντας το «Ράσο» του!! Η προϋπόθεση της αυτοθυσίας, δεν μπορεί παρά να είναι ενσυνείδητη –αλλιώς δεν γίνεται- και γι’ αυτό, χωρίς τη Στολή σου, μεταπίπτεις σ’ έναν κοινό εργαζόμενο πολίτη …. που διεκπεραιώνει (σωστά και με φιλότιμο ενίοτε) τη δουλειά του!!
Ο Στρατιωτικός θέτει την ψυχή και την ύπαρξη του, στο βωμό του συνόλου, εκπροσωπεί ένα ξεχωριστό σύνολο, όπως υποδηλώνει η Στολή του και γι’ αυτό …. όταν προσβάλλει τη Στολή του, προσβάλλει όλο αυτό το σύνολο, ο κόσμος που τον βλέπει, θα χαρακτηρίσει το σύνολο, την Υπηρεσία και τους συναδέλφους του!!
Αν λοιπόν δεν συναισθάνεσαι το Λειτούργημα σου (με όλες του τις ευθύνες και υποχρεώσεις), σημαίνει ότι δεν έχεις έννοια του Καθήκοντος σου, δεν σέβεσαι την ξεχωριστή Ιδιότητα σου και την ξεχωριστή παρουσία και εμφάνιση σου ….. δεν σέβεσαι την ξεχωριστή «Ταυτότητα» σου, που δηλώνει η Στολή σου!!
Και άνθρωπος χωρίς ταυτότητα …. δεν υπάρχει, δεν είναι τίποτα, δεν έχει λόγο πουθενά!!
Αυτοσεβασμός σημαίνει προσωπικότητα και η προσωπικότητα προϋποθέτει ταυτότητα!!
Αξιοπρέπεια σημαίνει υπευθυνότητα και η υπευθυνότητα προϋποθέτει κύρος, τιμή και ευπρέπεια συμπεριφοράς!!
Το …. ΓΕΛΟΙΟ της υπόθεσης!!
Το γελοίο λοιπόν της υπόθεσης είναι, ότι όλοι αυτοί που δεν σέβονται τη Στολή τους, τη θυμούνται και την προβάλλουν ….. μόνο όταν διεκδικούν δικαιώματα …. μόνο όταν θέλουν να προβληθούν και να ξεχωρίσουν έναντι των λοιπών πολιτών …. μόνο όταν θέλουν να διεκδικήσουν ένα ξεχωριστό «Κύρος» (προσφοράς και ικανοτήτων) υπεροχής τους, όπως πχ σε αφίσες προεκλογικού αγώνα ή ακόμα και σε συζητήσεις καφενείου ή ακόμα και σε συναλλαγές τους, επιδεικνύοντας ΤΟΤΕ τη στρατιωτική τους, μια ταυτότητα …. εν Στολή άψογη!!
Αν λοιπόν θέλει …. να δει τη διαφορά, ο εν λόγω Αρχισμηνίας, ας επικαλεστεί οπουδήποτε την Ιδιότητα του, αλλά με εμφάνιση ή φωτογραφία σαν την πρωινή!!
Η ατομική χαλάρωση και αδιαφορία, επιφέρει γενικότερη χαλάρωση και η γενικότερη χαλάρωση, καταλήγει στη διάλυση!!
Τίποτα δεν είναι τυχαίο !!
«Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος»!! (λαϊκή σοφία)
enoplos.com
Κύριε Ναύαρχε: “χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν, ου μαντίδα δάφνην, ου παγάν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ” Απογοήτευση! Απογοήτευση! Απογοήτευση! Από τη δεκαετία του ’80 και μετά τα πράγματα κάθε μέρα χειροτερεύουν! Το φρικιαστικό θέαμα που περιγράφεται είναι καθημερινό! Ποιο φρικιαστικά όμως είναι κάποια σχόλια που διάβασα και σαν περιεχόμενο και σαν ύφος! Αυτές είναι οι αντιλήψεις συγχρόνων ακόμα και στρατιωτικών και με αυτό τον τρόπο απευθύνονται σε ένα Ναύαρχο! Τι εκπαίδευση έχουν περάσει? Σε τι σπίτια έχουν μεγαλώσει? Απορώ και εξίσταμαι ….
Καρμοιρη ναυαρχε , ξεχνας ότι αυτο είναι το αποτέλεσμα που επεβαλε το σημερινό “σάπιο” πολιτικό συστήμα μέσω των “ασφυοκαμπτών” “συναδέλφων” σου οι οποίοι ως γνήσιοι σπογγοκωλάριοι το μόνο που ήξεραν να κάνουν δεν ήταν να έχουν σε αξιοπρεπές επίπεδο τα στελέχη τους , αλλά να τρέχουν στο κάθε πολιτικό γραφείο για ένα γαλονάκι παραπάνω και μετά να βγαίνουν στις τηλεοράσεις και να μιλούν για το “αξιόμαχο των Ε.Δ.” ! Και έτσι έκαναν πράξη ως τρόπο “δημοκρατικής” διοίκησης στο στράτευμα την πλήρη αποχαύνωση ! Και αυτό δεν είναι τίποτα ναυαρχούκο , να δεις τι αποτέλεσματα θα ρθουν σε περίπτωση σύρραξης με τους Τούρκους για παράδειγμα…………..ε ρε, εκεί να δεις κλάμα,εκεί να δεις ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και ΣΙΓΟΥΡΗ ΗΤΤΑ ! Εκει να δεις πως οι χοντροί αυτοί θα είναι ΑΝΙΚΑΝΟΙ για το οτιδήποτε………………Αλλα τότε όμως εύχομαι να έχεις την ευθυκρισία να παραδεχθείς ότι εσείς οι “ανώτατοι ” αξιωματικάρες ΠΟΣΟ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ είσαστε με το σημερινό πολιτικό σύστημα …………………
Ναυαρχε οταν ημουν αρχιλοχιας και δουλευα δεκαοκτω ωρες την ημερα διχως φαι και διαλειμμα επαθα αβιταμινωση και ο κοιλαρας διοικητης μου -κοντοχοντρος και μογγολακι της δεκαετιας του ’50- επειδη πηγα στον γιατρο μεκλεισε αλλες εικοσι μερες μεσα!!!! Κοντεψα να πεθανω και αυτος με τον υποδιοικητη του ετρωγε καθε μεσημερι στα μαγειρεια δωρεαν και με υφος αγα. Τρομερες καταστασεις οπου και στις ασκησεις νηστικους μας αφηνε ο προκοιλιας μπουχεσας….τρεις δεκαετιες μεσα σε στρατοπεδα ειδα τα αδιανοητα απο τους ανωτερους μου καριεριστας , εκεινες τις σαπιες δεκαετιες τις ”’ασιατικες”.
υπαρχουν τα καραβανια και οι μησθοφοροι.2 κατηγοριες πολυ διαφορετικες.αξιος ο αρχισμηνιας.το μπαγιοκο να παιφτει και κλαιν ολα
ΠΟΙΑ ΣΤΟΛΗ ΜΟΝΟ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΩΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ!!!!
Στείλτε τον στην πρώτη γραμμή της μάχης. Αν μη τι άλλο, έχει παθητική θωράκιση στην πλώρη του.
Αυτο σε μαρανε καραβανα..καλα ξηγηθηκε και ο αλλος καραβανας.