Περίπου 130 χλμ. νοτιοδυτικά του Μιλάνου και 40 χλμ. ανατολικά του Τορίνο βρίσκεται η μικρή κοινότητα Βιλανφράνκα Ντ’ Αστι. Οι περισσότεροι Ιταλοί θα αγνοούσαν την ύπαρξη της, αν τον Αύγουστο του 1993 δεν έκανε διάσημη την περιοχή ο πιο ακριβοπληρωμένος τότε ποδοσφαιριστής του κόσμου. Όχι γιατί προσέλκυσε τα πλήθη με κάποια εμφάνιση του σε φιλικό ματς. Αλλά διότι λίγο έλειψε να αφήσει εκεί την τελευταία του πνοή.
Ο δρόμος στον οποίο κινούνταν η Porsche 911 είχε όριο ταχύτητας τα 70 χλμ. Ο Τζιανλουίτζι Λεντίνι όμως βιαζόταν. Όταν οι δεξιοί τροχοί του αυτοκινήτου έπεσαν σε ένα χαντάκι, το κοντέρ έδειχνε 200 χλμ. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή. Το αυτοκίνητο τυλίχτηκε στις φλόγες και ο 24χρονος σταρ έχασε τις αισθήσεις του. Θα είχε χάσει και τη ζωή του αν δεν περνούσε σύντομα από το σημείο ένας οδηγός φορτηγού.
Έχοντας υποστεί σοβαρές κρανιογκεφαλικές κακώσεις, ο παίκτης που ένα χρόνο πριν είχε γίνει ο πιο πολυσυζητημένος του κόσμου μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση σε νοσοκομείο του Τορίνο. Τα νέα σόκαραν την κοινή γνώμη της Ιταλίας.
Ο Τζίτζι Λεντίνι έμεινε αρκετές ημέρες στην εντατική και υποβλήθηκε σε διαδοχικές επεμβάσεις. Η καριέρα του έμοιαζε να κρέμεται από μια κλωστή
«Οι καρδιές μας κρέμονται από τα χείλη των γιατρών», έλεγε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Το καλοκαίρι του ’92 το αφεντικό της Μίλαν είχε τινάξει την μπάνκα, χρυσοπληρώνοντας την Τορίνο και τον Λεντίνι για μια μεταγραφή της οποίας το κόστος ποτέ δεν κατανοήθηκε.
Λίγες ημέρες πριν η Μπλάκμπερν είχε καταστήσει τη μεταγραφή του Άλαν Σίρερ ως την πιο ακριβή όλων των εποχών στην Αγγλία, δίνοντας στη Σαουθάμπτον 3,6 εκατ. λίρες. Η μετακίνηση του Λεντίνι κόστισε 23 εκατ. ιταλικές λιρέτες, ήτοι 13 εκατ. λίρες! Η εμπλοκή της Γιουβέντους, που επίσης ήθελε διακαώς τον παίκτη, εκτίναξε σε πρωτόγνωρα ύψη το κόστος.
Μπορεί οι οπαδοί της Γκρανάτα να εξέλαβαν με ανακούφιση την είδηση της μη μετακίνησης του παίκτη στην μισητή «συμπολιτίσσα», δεν… εξευμενίστηκαν όμως κιόλας.
Η οργή τους για την πώληση του δικού τους «παιδιού» που προοριζόταν να γίνει η σημαία του συλλόγου, εκδηλώθηκε με επίθεση στα γραφεία του club, που στοίχισε κάποια εκατομμύρια λιρέτες σε υλικές καταστροφές.
Ο ιταλικός Τύπος χαρακτήρισε τη μεταγραφή «vergogna» («ντροπή»), θεωρώντας ότι ξεπεράστηκε κάθε όριο, αποτελώντας πρόκληση για την ιταλική κοινωνία.
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έστειλε δύο φορές το ελικόπτερο του για να μεταφέρει στη βίλα του τον Λεντίνι. «Την πρώτη φορά αρνήθηκα την πρόταση. Τη δεύτερη όμως δεν μπορούσα…»
Ο Λεντίνι ήταν από παιδί οπαδός της Τορίνο και αναδείχτηκε από το φυτώριο της. Τη σεζόν 1989-90 έβαλε την υπογραφή του στην άνοδο της Γκρανάτα στη Serie A, παίζοντας κυρίως ως αριστερός εξτρέμ.
Ταχύς και με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, θα εξελισσόταν τις τρεις επόμενες χρονιές σε μία από τις attraction του Καμπιονάτο, το οποίο έβριθε τέτοιων ως το κορυφαίο τότε πρωτάθλημα του κόσμου.
Με την καταλυτική συνεισφορά του 21χρονου Λεντίνι, η Τορίνο κατέκτησε την 5η θέση την πρώτη χρονιά μετά την επιστροφή της στη μεγάλη κατηγορία, βγαίνοντας στο Κύπελλο UEFA.
Την επόμενη υπερέβη κάθε προσδοκία. Εφτασε έως τον τελικό του UEFA – όπου έχασε το τρόπαιο στις λεπτομέρειες από τον Άγιαξ – και κατέλαβε την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα. Ο επονομαζόμενος ως και διάδοχος του Ρομπέρτο Ντοναντόνι δεν είχε αναχθεί όμως σε talk of the town μόνο για το ποδοσφαιρόφιλο κοινό, αλλά και για το γυναικείο πληθυσμό του Τορίνο.
«Συζητούσαν για αυτόν σε κάθε μπαρ, ήταν πρώτο θέμα καθημερινά στον Τύπο, αποτελούσε αντικείμενο σχολιασμού ακόμη και για τις γυναίκες στα κομμωτήρια. Ήταν όμορφος, διάσημος, συναρπαστικός, νέος και πλούσιος», ανέφερε το Sky Italia σε σχετικό αφιέρωμα, 25 χρόνια μετά τη μεταγραφή του στη Μίλαν.
Κάπως έτσι ο Λεντίνι έφτασε να είναι ο πιο περιζήτητος εραστής του Τορίνο.
Δεν ήταν όμως και ο πιο εχέφρονας τέτοιος…
Στον τρίτο γύρο του Κυπέλλου UEFA τη σεζόν 1991/92 η Τορίνο απέκλεισε την ΑΕΚ (2-2, 1-0) και στα ημιτελικά τη Ρεάλ (1-2, 2-0). Στον τελικό έχασε το τρόπαιο από τον Αγιαξ με δύο ισοπαλίες (2-2, 0-0).
Οι φήμες και οι ψίθυροι έδιναν και έπαιρναν, προτού ακόμα μετακομίσει από το Τορίνο στο Μιλάνο. Έκαναν λόγο για ένα από τα πιο σκανδαλώδη ερωτικά τρίγωνα στην ιστορία του ιταλικού star system.
Για την παράνομη, δηλαδή, ερωτική σχέση του Λεντίνι με τη Ρίτα Σκιλάτσι, σύζυγο του «ήρωα» της Εθνικής Ιταλίας στο Μουντιάλ του 1990!
Ο Σαλβατόρε Σκιλάτσι είχε πάρει μεταγραφή από τη Μεσίνα στη Γιουβέντους το 1989 και ήταν συμπολίτης με τον Λεντίνι έως το ’92. Τα κουτσομπολιά έλαβαν τη διάσταση γεγονότων εκείνη την… ατυχή βραδιά της 2ας Αυγούστου του 1993. Ένας από τους πρώτους ανθρώπους που έσπευσαν στο πλευρό του σοβαρά τραυματία Λεντίνι ήταν η Ρίτα Σκιλάτσι.
«Ας σωθεί και θα τον αφήσω ήσυχο», δεν δίστασε να δηλώσει στον Τύπο, επιβεβαιώνοντας χωρίς… αιδώ τα πάντα!
Ο λόγος που ο Λεντίνι έτρεχε με 200 ήταν η Ρίτα Σκιλάτσι. Μετά το τρακάρισμα, ο Τύπος της εποχής το έκανε βούκινο
Δεν ήθελε και πολύ για να προκύψει το «πόρισμα» της δημοσιογραφικής έρευνας. Ο Λεντίνι, που παρεμπιπτόντως είχε γίνει συμπαίκτης του Σκιλάτσι στην Εθνική Ιταλίας, έτρεχε με τα χίλια γιατί βιαζόταν να συναντήσει τη Ρίτα. Είχε μόλις αγωνιστεί σε ένα φιλικό προετοιμασίας των «Ροσονέρι» και μετά το τέλος του μπήκε στην Porshe για να «καταπιεί» την απόσταση των 140 χλμ. από το Μιλάνο στο Τορίνο.
Δεν είχε… συγκινηθεί από τις φήμες που τον ήθελαν να εγκαταλείπει ένα άλλο βράδυ άρον-άρον, σαν «κλέφτης» το σπίτι της οικογένειας Σκιλάτσι, αντιλαμβανόμενος ότι ο «Τότο» επέστρεφε σε αυτό νωρίτερα από το συνηθισμένο…
Σε όποιο εκτός έδρας γήπεδο κι αν πήγαινε έκτοτε ο Σκιλάτσι, τον συνόδευε σταθερά η ιαχή «κερατά», όπως δήλωσε ο ίδιος χρόνια αργότερα σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «La Republica».
Επέρριψε τότε στη σύζυγό του την ευθύνη για το ότι «τα μαρτύρια της προσωπικής ζωής μου με κυνηγούσαν και στο τερέν», αποδίδοντας της εμμέσως πλην σαφώς και τα αιτία για την πτωτική πορεία που πήρε η καριέρα του.
Από το 1992 είχε μεταγραφεί στην Ίντερ, όπου δεν κατάφερε να καθιερωθεί και το 1994 μετακόμισε στην Ιαπωνία για να κλείσει την καριέρα του στην Τζουμπίλο Ιβάτα.
Με τη Ρίτα πήραν επίσημα διαζύγιο το 1996 και πλέον ο «Τότο» έχει επαφή μόνο με τα δύο παιδιά της. Σήμερα ζει στη γενέτειρα του, το Παλέρμο, έχοντας δική του Ακαδημία ποδοσφαίρου.
Μετά το ατύχημα δεν ήταν ποτέ ο ίδιος παίκτης, αλλά μια υποτονική έκδοσή του
Ανάλογο μονοπάτι πήρε και η καριέρα του Λεντίνι. Κατά την αποθεραπεία του οι γιατροί διαβεβαίωναν ότι «δεν υπάρχει τίποτα που θα τον εμποδίσει να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο», στην πραγματικότητα όμως ήταν ένας άλλος παίκτης μετά το ατύχημα.
Μια πολύ πιο υποτονική έκδοση, με μειωμένη αντίληψη στο γήπεδο και κρούσματα απώλειας μνήμης στη ζωή του. Πιθανόν επηρεασμένος και ψυχολογικά από το σκάνδαλο που βάραινε πια τους ώμους του.
«Μιλούσα σαν μικρό παιδάκι, με συλλαβές, οι κινήσεις μου ήταν αργές, αντανακλαστικά δεν είχα…», ήταν τα λόγια με τα οποία περιέγραψε το πρώτο διάστημα εκτός εντατικής, στην οποία είχε μείνει για αρκετές ημέρες σε κώμα.
Δεν ανέκαμψε ποτέ στο 100% και η Μίλαν τον κράτησε απλώς μια τετραετία, διότι είχε καταξοδευτεί. Κοινώς για τα μάτια του κόσμου. Την πρώτη σεζόν ήταν βασικός, μετά το τραυματισμό του στο κεφάλι όμως βολόδερνε μεταξύ πάγκου και εξέδρας.
Συνολικά έπαιξε σε 60 ματς και σκόραρε 13 φορές έως το 1996, που παραχωρήθηκε στην Αταλάντα. Επέστρεψε στην Τορίνο για άλλη μια τετραετία (1997-2001) και έκτοτε αγωνίστηκε σε ερασιτεχνικές ομάδες έως τα 43 χρόνια του, για τη χαρά του παιχνιδιού!
Στον τελικό με την Μπαρτσελόνα στην Αθήνα μπήκε αλλαγή τέσσερα λεπτά πριν από το τέλος. Σε αυτόν με τον Άγιαξ όμως στη Βιέννη, ήταν ωσεί παρών
«Ημουν σίγουρος ότι θα έπαιζα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το ’95, απέναντι στον Αγιαξ. Ο Φάμπιο Καπέλο όμως με άφησε εκτός και δεν μου έδωσε ποτέ καμία εξήγηση. Εκεί κατέρρευσαν τα πάντα. Εχασα κάθε θέληση πια. Εκείνη την βραδιά τελείωσε η καριέρα μου», έχει δηλώσει για το υποτιθέμενο καίριο πλήγμα που δέχτηκε ως αθλητής.
Στην πραγματικότητα η καριέρα του τελείωσε εκείνο το αυγουστιάτικο βράδυ του 1993. Όταν συνειδητοποίησε ότι είχε λησμονήσει ένα βασικό κανόνα της ζωής. Ναι, έβαλε την υπογραφή του σε ένα ηγεμονικό συμβόλαιο, ως γνωστόν όμως δεν είναι όμως μόνο αυτή που οφείλεις να προσέχεις που βάζεις…
Πηγή: menshouse.gr
