Ασκήσεις ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ…. στης ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ το ΚΕΦΑΛΙ! Ο “τσεκουράτος” Βορίδης ακούει;

Η ΧΑ φέρεται (κατά την πρωτοβάθμια κρίση και την 8/2023 του ΑΠ) ότι χρησιμοποίησε το δημοκρατικό πολίτευμα προκείμενου να συστήσει με το μανδύα του πολιτικού κόμματος (με το οποίο εισήλθε στο Κοινοβούλιο) μια εγκληματική οργάνωση, με διαρκή στόχευση στην τέλεση σειράς εγκληματικών πράξεων.
O Ηλίας Κασιδιάρης καταδικάστηκε σε πρώτο βαθμό για τη συμμετοχή του σε αυτή την εγκληματική οργάνωση (όπως χαρακτηρίστηκε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο), ενώ ήδη διεξάγεται η σχετική δίκη στον δεύτερο βαθμό.
Το ερώτημα όμως δεν είναι τι τελικά κάνει ο Κασιδιάρης και ο κάθε Κασιδιάρης ή κάθε άλλος φερόμενος εγκληματίας ακόμα κι αν χαρακτηρίζεται ως εν δυνάμει εχθρός αυτής της Δημοκρατίας, αλλά τι κάνει η Δημοκρατία μας για τον καθένα από αυτούς, τι κάνει για τον καθένα από μας και πως η ίδια αυτοπροστατεύεται.
Οι συνταγματικοί κανόνες ελευθερίας και δημοκρατίας ισχύουν και οφείλουν να εφαρμόζονται ασχέτως ποιον αφορούν, αλλιώς η Δημοκρατία μας μετέρχεται την ίδια μεθοδολογία, όσων δεν πιστεύουν σ’αυτή και τα πλεονεκτήματα της.
Ειδικότερα και σύμφωνα με το άρθρο 71 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, «Οι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι τεκμαίρονται αθώοι μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή τους σύμφωνα με το νόμο».
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου κατοχυρώνεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπου αναφέρεται ότι οποιοσδήποτε κατηγορείται για κάποιο αδίκημα τεκμαίρεται αθώος μέχρι νόμιμης αποδείξεως της ενοχής του, η οποία απαιτεί αμετάκλητη απόφαση (αρ.5&2αΝ.4596/2019).
Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση είναι κατά παράβαση των παραπάνω, μη νόμιμη και μη συνταγματική και αποτελεί κερκόπορτα για κατάλυση των κατακτήσεων της ίδιας της Δημοκρατίας και προφανώς εν προκειμένω ο σκοπός δεν αγιάζει το μέσο.
Η Ένωση μας και η Δικηγορική Κοινότητα της χώρας μας είναι δημοκρατική και στηλιτεύει κάθε ναζιστική, φασιστική η φασίζουσα νοοτροπία η πρακτική, δεν μπορεί όμως να μην αντιταχθεί και να καταδικάσει το εσφαλμένο, συγκυριακό και παράνομο σκεπτικό της 8/2023 απόφασης του Α1 τμήματος του ΑΠ που προσβάλει βάναυσα το τεκμήριο της αθωότητας, δήθεν για αυτοπροστασία της δημοκρατίας*.
Ο δεύτερος βαθμός κρίσης κάθε υπόθεσης κατοχυρώνεται όχι μόνον από τον κώδικα ποινικής δικονομίας αλλά και από συμβάσεις υπερνομοθετικής ισχύος και ελπίζουμε ότι πίσω από το εν λόγω σκεπτικό της 8/2023, δεν κρύβονται και άλλες ενδόμυχες σκέψεις (που έχουν ήδη διατυπωθεί από διάφορους) για κατάργηση στο μέλλον του δεύτερου βαθμού συνολικά, κάτι που μας βρίσκει κάθετα αντίθετους.
* Υπενθυμίζουμε οτι η χώρα μας το 2011 καταδικάστηκε για παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας στην υπόθεση (Κώνστας κατά Ελλάδος), από τις δηλώσεις δύο Υπουργών από το Βήμα της Βουλής για τις οικονομικές ατασθαλίες του Παντείου Πανεπιστημίου.

Ένωση Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων