Πιθανότατα για εσένα να είναι αυτονόητο το να σπουδάζεις στο πανεπιστήμιο που θέλεις, να μιλάς ελεύθερα για το σeξ με τις φίλες σου, να έχεις δικό σου τραπεζικό λογαριασμό και να χρησιμοποιείς αντισυλληπτικά,  όμως αυτά  ήταν κάποια από τα απαγορευμένα πράγματα για τις γυναίκες της δεκαετίας του 1960.

Ήρθε η ώρα να μάθεις για ποια δικαιώματα πάλεψαν οι γυναίκες του τότε ώστε να μπορείς τώρα να ζεις ελεύθερη και να μπορείς να κάνεις τις επιθυμίες σου πραγματικότητα, αλλά και να επιλέγεις καθαρά με βάση τον εαυτό σου, χωρίς περιορισμούς από τον νόμο.

Παρακάτω θα διαβάσεις για όλα εκείνα που δεν μπορούσε να κάνει μια γυναίκα στα 60s και πιθανότατα να νιώσει ευγνωμοσύνη και χαρά για τις ελευθερίες του σήμερα.

• Τραπεζικός λογαριασμός:

Τη δεκαετία του 1960 δεν επιτρεπόταν σε καμία άγαμη γυναίκα να δημιουργήσει τον δικό της τραπεζικό λογαριασμό. Μόνον η εγγύηση και η παρουσία του συζύγου τους έδωσε σε λίγες την ικανότητα να έχουν δικό τους λογαριασμό τραπέζης μέχρι και τη δεκαετία του 1970. Ο νόμος άλλαξε το 1974 μετά την ψήφιση του νόμου περί ισότητας, Equal Credit Opportunity Act, ο οποίος θεωρούσε παράνομο την άρνηση μίας τράπεζας για την έκδοση τραπεζικού λογαριασμού στο όνομα κάποιου, εξαιτίας του φύλου του.

• Σώμα ενόρκων:

Εδώ τα δεδομένα ήταν κάπως διαφορετικά από χώρα σε χώρα, αφού υπήρχαν μέρη όπου οι γυναίκες μπορούσαν να συμμετέχουν σε σώματα ενόρκων, κατά κύριο λόγο όμως η συμμετοχή τους απαγορευόταν γιατί αφενός οι γυναίκες έπρεπε να βρίσκονται στο σπίτι και αφετέρου τς θεωρούσαν πολύ «εύθραυστες» και ευαίσθητες για να εκτίθονται μπροστά σε εγκληματίες, ενώ η τρυφερή τους τις έκανε ανίκανες για έναν τέτοιον ρόλο. Και όλα αυτά, μέχρι το 1973.

• Αντισυλληπτικά:

Το 1957 τα συγκεκριμένα χάπια μπορούσαν να τα πάρουν μόνο γυναίκες με  σοβαρά συμπτώματα δυσμηνόρροιας, ενώ το 1960, παρά το γεγονός ότι αναγνώριστηκαν ως ένα μέσο πρόληψης της εγκυμοσύνης, απαγορεύονταν σε πολλά μέρη του κόσμου, ήταν δυσεύρετα και μπορούσαν να συνταγογραφηθούν μόνο σε παντρεμένες με σκοπό τον σωστό προγραμματισμό της γέννησης των παιδιών τους. Ευτυχώς όμως λίγα χρόνια αργότερα εγρκίθηκαν επιτέλους σαν μέθοδος αντισύλληψης και ξεκίνησαν να κυκλοφορούν ελεύθερα.

• Πανεπιστήμιο:

Και όμως, οι γυναίκες του 60′ δεν μπορούσαν να φοιτήσουν στις σχολές που ήθελαν γιατί πολύ απλά τα πανεπιστήμια δεν τις δέχονταν. Μεγάλα ιδρύματα όπως το Yale και το Princeton δεν επέτρεπαν τις γυναίκεςως φοιτήτριες. Τα πράγματα άλλαξαν ευτυχώς τη δεκαετία του 1970, όπου ξεκίνησαν επιτέλους οι πρώτες γυναίκες τις σπουδές τους.

• Κουβέντα γύρω από το σeξ:

Μέχρι το 1962 ήταν αδιανόητο οι γυναίκες να μιλούν για το σeξ, μέχρι που  η Helen Gurley Brown, Αμερικανίδα συγγραφέας και αρχισυντάκτρια του Αμερικανικού Cosmopolitan για 32 χρόνια αποφασίζει να εκδώσει το γυναικείο «μανιφέστο» της εποχής «Sex and The Single Girl». Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν σαν ένα εγχειρίδιο αυτοβοήθειας και αγάπη προς τον γυναικείο εαυτό, κάτι που έκανε τις εκπροσώπους του είδους να γεμίσουν αυτοπεποίθηση και επιτέλους να σπάσουν τα ταμπού τους.

• Νόμιμη Άμβλωση:

Μέχρι και το 1975 καμιά γυναίκα δεν είχε το δικαίωμα να προχωρήσει σε νόμιμη άμβλωση. Μετά την υπόθεση «Roe v. Wade» και την κόντρα που ξέσπασε γύρω από το θέμα, η συγκεκριμένη επέμβαση καθιερώθηκε θεσμικά σαν συνταγματικό δικαίωμα.