Αρκετές είναι οι έρευνες που έχουν δείξει πως οι λάτρεις του καφέ ζουν περισσότερο και διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, καρκίνου, ηπατικών παθήσεων, κατάθλιψης και άλλων χρόνιων παθήσεων.
Τα ευρήματα νέας μελέτης ωστόσο, είναι και καλά και κακά για τους λάτρεις του καφέ.
Η μελέτη έδειξε πως ο καφές έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα στα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας, καθώς ωθεί τους ανθρώπους να κινούνται περισσότερο, κάνοντας κατά μέσο όρο περίπου 1.000 βήματα περισσότερα την ημέρα.
Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ο καφές συνδέεται με την απώλεια περίπου 36 λεπτών νυχτερινού ύπνου ημερησίως, ενώ όσο μεγαλύτερη είναι η κατανάλωση, τόσο λιγότερος είναι ο ύπνος.
Οι επιστήμονες εξέτασαν επίσης την επίδραση του καφέ στο αίσθημα καρδιακών παλμών, που εκδηλώνεται σαν «φτερούγισμα» ή αρρυθμία στο στήθος και αποτελεί συνηθισμένη εμπειρία για τους καταναλωτές καφέ.
Οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι στους υγιείς άνδρες και γυναίκες ο καφές δεν προκαλούσε κολπικές έκτακτες συστολές όπως αποκαλούνται, σε αντίθεση με τις προειδοποιήσεις των ειδικών πως κάτι τέτοιο μπορεί να αποτελεί παρενέργεια της πρόσληψης καφεΐνης.
Παρόλα αυτά, ο καφές μπορεί να προκαλέσει έκτακτες κοιλιακές συστολές, μια μορφή αρρυθμίας που εμφανίζεται τόσο σε ασθενείς με καρδιοπάθεια, όσο και σε υγιείς ανθρώπους.
Οι ΕΚΣ συνήθως συμβαίνουν χωρίς ιδιαίτερο λόγο, μπορεί να εκδηλωθούν σε άτομα που εκτίθενται σε άγχος ή μετά από καφέ, άσκηση, αλκοόλ, και παρότι είναι ανησυχητικοί για τον πάσχοντα, οι ειδικοί υποστηρίζουν πως στους υγιείς ανθρώπους δεν πρέπει να αποτελούν αιτία σοβαρής ανησυχίας.
Η επίδραση του καφέ στην υγεία είναι περίπλοκη. Ενώ για τους περισσότερους είναι ευεργετικός, καθώς μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο χρόνιων νοσημάτων, μπορεί επίσης να προκαλέσει διαταραχή ύπνου και «φτερουγίσματα».
«Η πραγματικότητα είναι πως ο καφές δεν μόνο καλός ή μόνο κακός. Σε γενικές γραμμές, η έρευνα αυτή καταδεικνύει πως η κατανάλωση καφέ είναι σχεδόν σίγουρα ασφαλής. Όμως, ο κόσμος πρέπει να αναγνωρίζει πως υπάρχουν αυτές οι πραγματικές και μετρήσιμες φυσιολογικές επιδράσεις που θα μπορούσαν –ανάλογα με το κάθε άτομο και τους στόχους του– να είναι επιβλαβείς ή χρήσιμες», σημειώνει ο επικεφαλής της έρευνας και καθηγητής Ιατρικής στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση New England Journal of Medicine.
