“Για να γίνουν κατανοητά τα όσα εμπεριέχονται στο συγκεκριμένο πόνημα, ακόμα και σε άτομα που ουδεμία σχέση έχουν με την ιατρική, τους ιατρικούς όρους και ορολογία, θα χρησιμοποιήσω απλούς, καθημερινούς όρους, με ένα συγκεκριμένο παράδειγμα.
Ας αναλογιστούμε έναν κήπο, ο οποίος ποτίζεται με ένα λάστιχο. Ο κήπος είναι το μυοκάρδιο και το λάστιχο που το ποτίζει, είναι οι στεφανιαίες αρτηρίες. Στο υπό εξέταση περιστατικό, όπως προέκυψε από τη νεκροτομή, υπήρχε στένωση του αυλού.
Επίσης, ας αναλογιστούμε πως είναι καύσωνας, με υψηλότατες, ακραίες θερμοκρασίας. Άρα, προκύπτει πολύ μεγάλη ανάγκη για αύξηση της παροχής του νερού. Στο υπό εξέταση περιστατικό, ο ασθενής είχε βαρεία λοίμωξη, ως και τούτου ο οργανισμός ήταν σε σοκ και κατά συνέπεια ήταν λίαν αυξημένες οι ανάγκες σε παροχή οξυγόνου, άρα αίματος, που το μεταφέρει στο μυοκάρδιο.
Τέλος, ενόσω έχει ήδη στένωση το λάστιχο και το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, ενόσω έχει ακραίο καύσωνα και το γνωρίζουμε επίσης πάρα πολύ καλά, πιάνουμε τη βαλβίδα και μειώνουμε στο ελάχιστο την παροχή ύδατος.
Ο μέσος άνθρωπος, τι αναμένει να συμβεί;
Φυσικά να ξεραθεί ο κήπος.
Στο υπό εξέταση περιστατικό:
Ασθενής με γνωστή καρδιολογική νόσο (στένωση στο «λάστιχο»), νοσεί από βαρεία λοίμωξη («καύσωνας»), του μειώνουμε δραστικά την παροχή ύδατος (αφυδάτωση).
Ο μέσος συνετός ιατρός, τι αναμένει να συμβεί;
Φυσικά να ισχαιμίσει το μυοκάρδιο.
Ποια αιτία θανάτου προέκυψε από τη νεκροτομή;
«Πρόσφατες ισχαιμικές αλλοιώσεις του μυοκαρδίου («ξεράθηκε» ο «κήπος»).
Μάλιστα, όπως καταδείχθηκε παραπάνω, εν προκειμένω δεν μειώσαμε απλά και μόνο την παροχή του ύδατος, φροντίσαμε και να εξατμιστεί ό,τι νερό είχε απομείνει με το Lasix.”
