Πέρασε πολύς καιρός, χρόνια θα έλεγα και επιτέλους το νομοσχέδιο που αφορά τα υδατοδρόμια και τις πτήσεις υδροπλάνων στη χώρα μας, είναι στη Βουλή για διαβούλευση με τα κόμματα και τους φορείς που θέλουν να επιχειρήσουν στον χώρο.
Μάλιστα, οι διεργασίες ξεκίνησαν άμεσα και αναμένεται έως τις 4 Οκτωβρίου να γίνει νόμος του κράτους, με αποτέλεσμα οι διαδικασίες στη συνέχεια όχι απλά να προχωρούν, αλλά να… πετούν.
Κι αυτό επειδή ήδη τρία υδατοδρόμια έχουν άδεια (Κέρκυρα, Παξοί, Πάτρα), για δύο ακόμα έχουν κατατεθεί φάκελοι (Λευκάδα, Μεγανήσι) και ακόμα δύο (Ιθάκη και Κεφαλονιά) στο Ιόνιο Πέλαγος, ετοιμάζονται να καταθέσουν φακέλους.
Πέραν αυτού, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου έχει συνυπογράψει προγραμματικές συμβάσεις για 26 υδατοδρόμια σε Κυκλάδες και Δωδεκάνησα, οι Σποράδες έχουν κινήσει τις διαδικασίες, η Ελευσίνα προτείνεται ως μητροπολιτικό υδατοδρόμιο και οι φάκελοι είναι έτοιμοι. Οι εξελίξεις, πλέον, μπορούν να είναι ραγδαίες και το 2019 θα δούμε ξανά να επιχειρούν υδροπλάνα στην Ελλάδα, με ελληνικές εταιρείες, Έλληνες και ξένους επενδυτές από Καναδά, Ελβετία και Κίνα.
Θυμίζω ότι για μια πενταετία (2003 – 2008), είχαν λειτουργήσει πιλοτικά υδροπλάνα στο Ιόνιο, με 15.000 πτήσεις και περίπου 180.000 επιβάτες, κάτι που αποδεικνύει ότι τα υδροπλάνα χρειάζονται και αποτελούν συμπληρωματικό μέσο των αεροπλάνων και των πλοίων, αλλά το κυριότερο είναι ότι επιχειρούν σε περιοχές που δεν συνδέονται αεροπορικά ή ακτοπλοϊκά. Βέβαια, υδροπλάνα στην Ελλάδα επιχειρούσαν τη δεκαετία του 1920 (!!!), συνδέοντας την Ευρώπη ως ενδιάμεσο τόπο για πτήσεις προς Μέση και Άπω Ανατολή, αλλά και την Αφρική, ενώ στην Ελλάδα επιχειρούσαν σε Φάληρο, Νέα Πέραμο, Μίκρα, Εύβοια, Σποράδες, Κύθηρα, Κρήτη, ακτές Πελοποννήσου, Μυτιλήνη, Πάτρα, Σύρο.
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της εταιρείας «Ελληνικά Υδατοδρόμια”, που έχει εκδώσει τις άδειες στα νησιά του Ιονίου και την Πάτρα, για να είναι βιώσιμο το σχέδιο, πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 7 προορισμοί κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί με όσα ανέφερα. Μάλιστα, η μέση διάρκεια πτήσης, θα πρέπει να είναι 20-30 λεπτά, κι αυτό επιτυγχάνεται διότι η διαδρομή Κέρκυρα – Παξοί είναι 15 λεπτά και η διαδρομή Κέρκυρα – Πάτρα μία ώρα.
Το υδροπλάνο, λοιπόν, που κατά πάσα πιθανότητα θα επιχειρεί ξανά από την άνοιξη, είναι το de Havilland DHC-6 Twin Otter, καναδικής κατασκευής. Έχει 19 θέσεις, είναι κατασκευής του 2008 και διαθέτει δύο εξαιρετικούς κινητήρες των 680 ίππων, Pratt & Whitney. Έχει δύο κυβερνήτες ως πλήρωμα, μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα 210 μίλια την ώρα, έχει αυτονομία καυσίμων 810 μίλια και είναι ικανό να πετάξει ακόμα και σε πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες, σε μικρό ή μεγαλύτερο ύψος. Μάλιστα, ιδανικά, για εξοικονόμηση χρόνου και καυσίμων, πετά χαμηλά, δηλαδή στα περίπου 300 μέτρα από τη θάλασσα.
Μιλώντας χθες το βράδυ στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου κατά την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, ο υπουργός Χρήστος Σπίρτζης επισήμανε για την καθυστέρηση ότι «δεν υπήρχε Κανονισμός και για τη λειτουργία των υδροπλάνων, δηλαδή, για ένα μέσο που στη θάλασσα κινείται με τους κανονισμούς που έχει η ακτοπλοΐα, ενώ στον αέρα με τους, κανονισμούς που διέπουν την αεροπλοΐα. Και αυτό μέχρι να γίνει κτήμα και γνώση και των Ευρωπαϊκών Διευθύνσεων, υπήρχε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια και καθυστέρηση.”
.jpg "Αυτό το υδροπλάνο θα πετά στην Ελλάδα από την άνοιξη του 2019")
Παράλληλα, ο υπουργός ανέφερε κάτι πολύ σημαντικό, ότι «είναι καινοτομία για την ευρύτερη περιοχή, μιας και έχουμε συμφωνήσει με τους υπουργούς Μεταφορών των Βαλκανικών χωρών, μόλις ψηφιστεί το νομοσχέδιο, να μεταφραστεί με δική μας πρωτοβουλία, της χώρας μας, στα βουλγαρικά, στα ρουμανικά, στα σερβικά, επειδή δεν έχει κυρωθεί ακόμη η συμφωνία με τη FYROM στη γλώσσα της FYROM και στα αλβανικά, προκειμένου να υιοθετηθεί το ίδιο θεσμικό πλαίσιο από τις υπόλοιπες χώρες της Βαλκανικής και να έχουμε ένα βαλκανικό δίκτυο υδατοδρομίων.”
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, προβλέπονται υδατοδρόμια όχι μόνο στη νησιωτική Ελλάδα, αλλά και στις λίμνες (Ήπειρο, Μακεδονίας κ.α.), ενώ πέρα από τη χωροθέτηση προβλέπεται η άδεια ίδρυσης να είναι σε δημόσιο φορέα και η άδεια λειτουργίας να είναι σε δημόσιο φορέα, εταιρεία Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα ή σε ιδιωτικό φορέα, με διαγωνιστική διαδικασία.
