Στην μεγάλη απόφαση να επιστρέψει στο δικό του μαγικό Λιμάνι, που δεν είναι άλλο από αυτό του Πειραιά για χάρη του Ολυμπιακού προχώρησε τον περασμένο Ιούλιο ο Σάσα Βεζένκοφ, μετά από έναν χρόνο στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη το ΝΒΑ όπου αγωνίστηκε την περασμένη σεζόν για λογαριασμό των Σακραμένο Κινγκς.
Μία μεταγραφή που προκάλεσε κρότο στο παγκόσμιο μπασκετικό στερέωμα κι ήρθε να καταστήσει πανίσχυρο τον Ολυμπιακό!
Ο 29χρονος άσος των «ερυθρόλευκων» παραχώρησε συνέντευξη στην COSMOTE TV και τον Βασίλη Σκουντή στην εκπομπή Pick ‘N Roll, με τον Βούλγαρο φόργουορντ του Ολυμπιακού να μιλάει για την εμπειρία του στην άλλη άκρη του Ατλαντικού την περασμένη σεζόν.
«Η χαρά για το μπάσκετ, για το παιχνίδι. Να χαίρεσαι για αυτό που κάνεις. Πολλές φορές το έχουμε πει ότι είμαστε ευλογημένοι και τα προβλήματα στη ζωή μας είναι άλλα. Αλλά όταν μπαίνουμε στον μικρόκοσμο μας και σε αυτό το τούνελ, θεωρούμε ότι έχουμε το πιο μεγάλο πρόβλημα στον κόσμο. Δεν είναι έτσι», είπε αρχικά ο διεθνής πάουερ φόργουορντ και μίλησε για την εμπειρία του στο NBA.
«Θεωρώ ότι όταν πας πιο μικρός είναι πιο εύκολο να προσαρμοστείς γιατί δεν έχεις πάρα πολλές παραστάσεις. Δεν έχεις ζήσει στην Ευρώπη το πώς είναι τα πράγματα, η πραγματικότητα και η καθημερινότητα. Αν πας πιο μεγάλος, είναι πιο δύσκολο να προσαρμοστείς σε όλο αυτό το καινούργιο. Και δεν είναι μόνο το μπάσκετ, αλλά -αν πρέπει να μιλήσουμε για μπάσκετ – είναι το ταλέντο που έχουν και είναι ασύλληπτο».
Ερωτηθείς αν πέρασε πιο δύσκολα σε σχέση με την παρουσία του στη Βαρκελώνη, απάντησε: «Όταν πήγα στην Μπαρτσελόνα, λέω αμέσως “όπα, πού είμαστε εδώ τώρα; Τι παιχταράδες είναι αυτοί!”. Και μου πήρε χρόνο. Και ενώ είχα παίξει κάποια παιχνίδια, μισή χρονιά κλπ, δεν ήταν το μπαμ τόσο μεγάλο. Τώρα όταν φεύγεις, όπως έφυγα, δηλαδή με όλα αυτά που προσπάθησα και καταφέραμε με την ομάδα και σε ατομικό επίπεδο και πας κάπου που -δεν υπάρχει εγγύηση στον αθλητισμό- αλλά σου έχουν πει ένα, γίνεται… δέκα. Δηλαδή, συνειδητοποιείς ότι είσαι 29 χρόνων και δεν σου μένουν πολλά χρόνια. Ναι, αν θα μπορούσα να προσπαθήσω και δεύτερο χρόνο; 100%. Δηλαδή, είχα την ευκαιρία. Δεν είναι ότι κάποιος με έδιωξε ή κάποιος μου είπε δεν θα είσαι εδώ. Αλλά όταν έχεις 6-7 χρόνια, το να απολαμβάνεις αυτό που κάνεις είναι πάρα πολύ σημαντικό. Ναι, στη ζωή δεν είναι όλα εύκολα. Αυτό μου έχουν μάθει οι γονείς μου και η παιδεία που έχω πάρει. Δεν πρέπει να είσαι πάντα στο comfort zone. Αλλά θεωρώ ότι το safe place, ότι θα σε αγκαλιάσει η ομάδα, το πώς λειτουργεί ο οργανισμός, τα παιδιά που τα ξέρω… Νομίζω ότι είμαι ξανά χαρούμενος. Αν δω λίγο πιο καθαρά τα πράγματα, θεωρώ ότι πάλεψα αλλά δεν ξέρω αν εγκεφαλικά δόθηκα 100% σε αυτό που έκανα, όχι ως προς το μπάσκετ, αλλά ως προς το πνευματικό κομμάτι. Μετά ήρθε και ο τραυματισμός και ήταν πολύ δύσκολο. Ποτέ δεν μετάνιωσα που πήγα».
