Αυτή η γνώση μπορεί να συμβάλει στην προώθηση της κατανόησής μας για διάφορες ασθένειες και στην ανάπτυξη νέων θεραπειών.
Το καφέ λίπος, γνωστό και ως καφέ λιπώδης ιστός, είναι ένας τύπος λίπους στο σώμα μας που είναι διαφορετικός από το λευκό λίπος γύρω από την κοιλιά και τους μηρούς που γνωρίζουμε περισσότερο. Το καφέ λίπος έχει μια ιδιαίτερη δουλειά -βοηθά στην καύση θερμίδων από τις τροφές που τρώμε για να προσφέρει θερμότητα, κάτι που μπορεί να είναι χρήσιμο, ειδικά όταν είμαστε εκτεθειμένοι σε χαμηλές θερμοκρασίες, όπως κατά τη χειμερινή κολύμβηση ή την κρυοθεραπεία.
Για πολύ καιρό, οι επιστήμονες πίστευαν ότι μόνο τα μικρά ζώα όπως τα ποντίκια και τα νεογέννητα είχαν καφέ λίπος. Όμως, νέα έρευνα έδειξε ότι ένας συγκεκριμένος αριθμός ενηλίκων διατηρούν το καφέ λίπος τους σε όλη τη ζωή. Επειδή το καφέ λίπος είναι τόσο καλό στην καύση θερμίδων, οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τρόπους να το ενεργοποιήσουν με ασφάλεια χρησιμοποιώντας φάρμακα που ενισχύουν τις ικανότητές του να παράγει θερμότητα.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Metabolism από τις ερευνητικές ομάδες του καθηγητή Jan-Wilhelm Kornfeld από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας και του Dagmar Wachten από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βόννης, διαπίστωσε ότι το καφέ λίπος έχει έναν προηγουμένως άγνωστο ενσωματωμένο μηχανισμό που το απενεργοποιεί λίγο μετά την ενεργοποίησή του. Αυτό περιορίζει την αποτελεσματικότητά του ως θεραπεία κατά της παχυσαρκίας.
Σύμφωνα με τον πρώτο συγγραφέα της μελέτης, τον Hande Topel, η ομάδα ανακάλυψε μια πρωτεΐνη υπεύθυνη για αυτή τη διαδικασία απενεργοποίησης που ονομάζεται AC3-AT. Το μπλοκάρισμα του «διακόπτη απενεργοποίησης» ανοίγει μια νέα στρατηγική. «Κοιτάζοντας το μέλλον, πιστεύουμε ότι η εύρεση τρόπων αποκλεισμού της AC3-AT θα μπορούσε να είναι μια πολλά υποσχόμενη στρατηγική για την ασφαλή ενεργοποίηση του καφέ λίπους και την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και των σχετικών προβλημάτων υγείας», λέει ο Topel.
Η ερευνητική ομάδα βρήκε την πρωτεΐνη απενεργοποίησης χρησιμοποιώντας προηγμένη τεχνολογία που προβλέπει άγνωστες πρωτεΐνες. Ο Topel εξηγεί: «Όταν ερευνήσαμε ποντίκια που γενετικά δεν είχαν AC3-AT, διαπιστώσαμε ότι προστατεύονταν από το να γίνουν παχύσαρκα, εν μέρει επειδή το σώμα τους ήταν απλώς καλύτερο στο να καίει θερμίδες και ήταν σε θέση να αυξήσει τους μεταβολικούς ρυθμούς μέσω της ενεργοποίησης του καφέ λίπους».
Δύο ομάδες ποντικών τράφηκαν με δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά για 15 εβδομάδες, η οποία τους έκανε παχύσαρκους. Η ομάδα στην οποία αφαιρέθηκε η πρωτεΐνη AC3-AT, κέρδισε λιγότερο βάρος από την ομάδα ελέγχου και ήταν μεταβολικά πιο υγιής. Τα ποντίκια που δεν είχαν την πρωτεΐνη AC3-AT, συσσώρευσαν λιγότερο λίπος στο σώμα τους και αύξησαν την άλιπη μάζα τους σε σύγκριση με τα ποντίκια ελέγχου. Καθώς η AC3-AT βρίσκεται όχι μόνο σε ποντίκια αλλά και σε ανθρώπους και άλλα είδη, υπάρχουν άμεσες θεραπευτικές επιπτώσεις για τον άνθρωπο».
