“Βόμβα” έπεσε στο παρελθόν με το άνοιγμα της διαθήκης της θρυλικής ηθοποιού Αλίκης Βουγιουκλάκη! 220.000 ευρώ σε τράπεζα έξω από την Ελλάδα!
Έχουν περάσει 23 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που η Αλίκη Βουγιουκλάκη έφυγε από τη ζωή κι όμως καταφέρνει ακόμα να μας απασχολεί. Μηνιαίο περιοδικό με ένα αφιέρωμα στη ζωή της ηθοποιού αποκαλύπτει μύθους και αλήθειες γύρω από όλα όσα είχαμε ακούσει για την αμύθητη περιουσία της και άνθρωποι που την ήξεραν καλά μας λένε τι απέγιναν τα ακίνητα της.
Αλήθειες και μύθοι για την περιουσία της
Δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας γράφει το 1998: «Η Αλίκη έχει καταθέσεις στις τράπεζες που αγγίζουν το 1 δις διακόσια εκατομμύρια δραχμές. Επίσης είχε άδειες για 3000 ταξί στην Αθήνα», ενώ ο μύθος έλεγε πως οι περισσότερες άδειες αφορούσαν ταξί στη Νέα Υόρκη. «Όλα αυτά ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας», μας εξηγεί ο αδερφός της Τάκης Βουγιουκλάκης και συνεχίζει: «Η Αλίκη πράγματι είχε μεγάλη περιουσία. Δεν είμαι αρμόδιος όμως να μιλήσω εγώ γι’ αυτήν παρά μόνον ο γιος της, ο Γιάννης, που είναι ο κληρονόμος της». Θα μπορούσε τελικά ή Αλίκη να είχε αυτό το αμύθητο ποσό ή είναι άλλη μια ιστορία από αυτές που εξαπλώνονται σαν γρίπη στα media; «Όχι, δεν είχε αυτά τα λεφτά στην τράπεζα. Ούτε καν άδειες από τα ταξί. Αυτά είναι μυθεύματα που πάντα την ακολουθούσαν και πίστευε ο κόσμος γιατί η ίδια δεν έμπαινε στη διαδικασία να απαντήσει» μας εξηγεί αγαπημένη της φίλη και διευκρινίζει: «Πολλές παραφιλολογίες. Το μόνο που είναι αλήθεια είναι ότι εκτός από τις καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες, είχε 80 εκατομμύρια δραχμές σε ελβετική τράπεζα», (δηλαδή 220.000 ευρώ).
Τα ακίνητα στη Στησιχόρου και στον Θεολόγο
Η Αλίκη αγοράζει το πρώτο της ακίνητο το 1962. Είναι το περίφημο, πολυφωτογραφημένο σπίτι, στον τέταρτο όροφο της οδού Στησιχόρου 3. Είναι δίπλα στα ανάκτορα, στην πιο ακριβή ζώνη της Αθήνας, που, όχι τυχαία, υπογράμμιζε τρόπον τινά τον τίτλο της Αλίκης ως βασίλισσα της μεγάλης οθόνης. Υπήρχαν βέβαια και κάποιοι ψίθυροι που ήθελαν το διαμέρισμα να είναι ένα από τα ανταλλάγματα που είχε δώσει στην ηθοποιό η Φρειδερίκη, προκειμένου να εγκαταλείψει το φλερτ με τον διάδοχο Κωνσταντίνα, ενώ άλλοι διέδιδαν ότι της το είχε κάνει δώρο ο γνωστός εκδότης Νάσος Μπότσης. Μετά το θάνατο της, ο Γιάννης θα πουλήσει το σπίτι και θα πει απολογητικά: «Ακόμα και σήμερα δεν έχω μετανιώσει γι΄αυτό. Μετά το θάνατο της μάνας μου, το σπίτι στο οποίο μεγάλωσα για μένα είχε στοιχειώσει. Ένιωθα να τρελαίνομαι εκεί μέσα. Άνοιγε μια πόρτα και νόμιζα πως θα έβγαινε η μάνα μου. Άκουγα μουσική και περίμενα πως θα έρθει να χορέψει στο σαλόνι». Η άλλη μεγάλη μεγάλη επένδυση της Αλίκης θα γινόταν στον Θεολόγο. To 1968 έκανε γυρίσματα εκεί για την ταινία Η Αγάπη μας, και αμέσως ενθουσιάστηκε με την τοποθεσία. Είχε λατρέψει το μεταφυσικό τοπίο, όπως έλεγε η ίδια. Τελικά αγόρασε 14 στρέμματα με ιδιωτική παραλία και ένα τριώροφο σπίτι 450 τ.μ κυριολεκτικά πάνω στο κύμα, που κατέληξε να γίνει το προσωπικό καταφύγιο της ίδιας και των φίλων της. Εκτός αυτών, είχε ένα τριώροφο στην οδό Καλλιρρόης, που σήμερα είναι μαγαζί ελαστικών. Αυτά είναι συνολικά τα ακίνητα που άνηκαν στην περιουσία της και τίποτα άλλο» μας διευκρινίζει δημοσιογράφος και βιογράφος της και υπερθεματίζει: «Ούτε μαγαζιά στην Ερμού ούτε γραφεία στο Σύνταγμα που έγραφαν οι εφημερίδες. Αυτά ήταν στη σφαίρα του κουτσομπολιού».
Το κασέ στον κινηματογράφο και το θέατρο
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν αυτή που άλλαξε για πάντα στους μισθούς των ηθοποιών, αφού ήταν η πρώτη που κατάφερε να παίρνε εξωφρενικά ποσά ως αμοιβή για εκείνη την εποχή. «Επίσης το κασέ της ήταν εξωφρενικό. Όταν οι άλλοι ηθοποιοί έπαιρναν 50,000 δραχμές για μια ταινία, η Αλίκη έπαιρνε 500,000 δραχμές», δηλώνει η Δέσποινα Στυλιανοπούλου.
Η Αλίκη ποτέ δεν είχε δικό της ιδιωτικό θέατρο. «Το θέατρο Αλίκη στην οδό Αμερικής άνηκε στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Ήταν ο κινηματογράφος Μαξίμ, που τον απέκτησε η Αλίκη και τον μετέτρεψε σε θέατρο. Πλήρωνε κανονικά ποσοστά στο Μεταχικό Ταμείο Στρατού από το 1971 μέχρι το 1996 που είχε τη χρήση του. Με τα ποσοστά που πλήρωνε η Αλίκη στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού για να μπορεί να λειτουργεί το θέατρο, θα μπορούσε να είχε αγοράσει δύο θέατρα», αναφέρεται στο άρθρο.
